پتانسیل سنجی توسعه پهنه های آموزشی سبز باتاکید بر توسعه پایدار(مطالعه موردی: منطقه ۲ شهر تهران)
الموضوعات : مطالعات مدیریت شهریمریم رباطی 1 , فری ناز یونسی 2 , سیدمسعود منوری 3
1 - استادیار،گروه تخصصی ارزیابی وآمایش سرزمین،دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست،دانشگاه علوم وتحقیقات،دانشگاه آزاد اسلامی
2 - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه تخصصی ارزیابی و آمایش سرزمین، دانشکده منابعطبیعی و محیطزیست، دانشگاه علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد
3 - دانشیار تمام وقت ،هیات علمی دانشگاه ازاد علوم تحقیقات
الکلمات المفتاحية: مدارس سبز, GIS, تحلیل سلسله مراتبی-فازی (AHP), پرامیته, BWM,
ملخص المقالة :
مقدمه و هدف پژوهش: توسعه فضاهای آموزشی و اجرایی که بصورت تعاملی با محیط زیست گسترش یافته است به عنوان یک نیاز ملی مطرح می باشد؛ بدین منظور پتانسیل سنجی توسعه فضاهای آموزشی مبتنی بر محیط زیست و مدارس سبز میتواند گامی بلند در جهت رسیدن به توسعه پایدارباشد، که حفظ محیط زیست کشوریکی از ارکان آن است. روش انجام پژوهش: در فاز اول که شامل گردآوری اطلاعات می باشد از روش توصیفی-پیمایشی طی دو مرحله مطالعه میدانی و دفتری بهره گرفته شده است. و با بهره گیری پرسنل خبره و پرسشنامه ها تکمیل گردیده و بعد از دسته بندی وارد فاز دوم و تحلیل های کامپیوتری شده است. در این مرحله 7 معیار اصلی شامل شاخص های انسانی، اجتماعی، کاربری اراضی، آموزشی، محیط زیستی، جمعیت و مدارس سبز استخراج گردیده. در فاز دوم با استفاده از سه رویکرد تصمیم محور شامل روش های فازی-پرامیته، فازی-مراتبی چندمعیاری و BWM،ضرایب و درجه اولویت عوامل و معیارهای ارزیابی تعیین شده است. ضرایب تاثیر بدست آمده از این رویکردها بعد از نرمال سازی؛ بصورت لایه های مختلف اطلاعاتی وارد محیط GIS گردیده و نقشه های پتانسیل سنجی برای منطقه 2 تهران تهیه شده است. یافتههای پژوهش: شاخص های محیط زیستی و آموزشی بالاترین امتیاز و سپس شاخص های کاربری اراضی و اجتماعی به ترتیب رتبه های بعدی را ازآن خود کرده اند. برپایه نتایج حاصل می توان بیان نمود که در حال حاضر 3 مدرسه سبز در این ناحیه وجود دارد که توانسته است بصورت کمربند میانی منطقه 2 را پوشش دهد. نتیجه گیری: با تکیه بر دستاوردهای این تحقیق میتوان دریافت که باید شاخص های مدارس سبز منطبق با شرایط اجتماعی، زیست محیطی و اقتصادی ایران بومی سازی شودو درصورت امکان الگویی جامع از توسعه مدارس سبز در منطقه 2 تهران با تکیه بر سازگاری محیط و همچنین ایجاد تعامل با محیط زیست برای مناطق بدون پوشش (مورد نیاز) با همکاری سازمان محیط زیست، آموزش و پرورش تهیه گردد. هم چنین پایگاه داده ای جامع برای کل شهر تهران آماده سازی شود.. علاوه برآن ساخت مدارس زیست محیطی ویا تبدیل مدارس معمولی به مدارس سبز با توجه به بحران انرژی و گرمایش زمین در دستور کار سازمان توسعه و نوسازی مدارس قرار گیرد.
اصغرپور، م. (1393). تصمیمگیری چندمعیاره. مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، 400 ص.
اسلامیه، ف.، اولادیان، م.، صفری، م. (1398). طراحی الگوی مفهومی مدارس سبز در ایران. فصلنامه علمی پژوهشی مدیریت مدرسه، 7(2): 60-81.
بارشادت، ن.، شعاعی، ح.، رضوانی، ع. (1398). تبیین مؤلفهها و شاخصهای پایداری محیطی فضاهای آموزشی ایران با تأکید بر سیستمهای ارزیابی فضاهای سبز آموزشی. محیطشناسی، 45(1): 171-192.
بخشی، م.، پناهی، ر.، ملائی، ز.، کاظمی، ح.، محمدی، د. (1390). ارزیابی وضعیت نوآوری در منطقه جنوب غرب آسیا و تعیین جایگاه ایران با استفاده از روش تصمیمگیری پرومتی. فصلنامه علمی-پژوهشی سیاست علم و فناوری، 3(3): 19-31.
بشیرزاده، ت. (1392). سیستمهای سبزعمودی: راهحلی جهت کاهش اثرات منفی زندگی مدرن درمقیاس ساختمان و شهر. همایش ملی معماری، شهرسازی و توسعه پایدار با محوریت از معماری بومی تا شهر پایدار، مشهد، خراسان رضوی.
تقوایی، م.، رخشانی نسب، ح. (1385). ارزیابی مکانگزینی مدارس متوسطه و پیشدانشگاهی شهر اصفهان. نشریه علمی- پژوهشی جغرافیا، 4(10-11): 33-56.
تقیپور، ب.، علی آبادی، خ.، پورروستایی اردکانی، س. (1397). تأثیر چندرسانهای آموزش محیطزیست بر میزان یادگیری و انگیزش پیشرفت تحصیلی دانشآموزان پایه سوم در مدارس سبز تهران. فصلنامه فنآوری اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی، 9(2): 27-43.
حسنزاده، ر. (1395). مکانیابی مراکر آموزشی با استفاده از روشهای تحلیل مکانی و تصمیمگیریهای چندمعیاری در مناطق کوهستانی سرد. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تربیت دبیر رجایی، تهران، ایران.
جواری، م.، شهیوندی، ا.، اللهدادی، ن.، سلطانی، م. (1389). جغرافیایی در مکانیابی مراکز آموزش عالی (GIS) استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی (نمونه موردی: دانشگاه پیامنور خرمآباد). دوفصلنامه جغرافیا و برنامهریزی منطقهای، 1(1): 3-22.
ذولفقاری، ح. (1391). مبانی محیط زیست. انتشارات دانشگاه کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.
سازمان محیط زیست کشور (1392). دستورالعمل مدارس محیط زیستی، معاون دفتر ارزیابی زیست محیطی سازمان حفاظت محیط زیست، واحد انتشارات، تهران، ایران.
سبزعلیان، م.، بقیری، م.، قویدل، م. (1390). بانک اطلاعات شهرداری شهر تهران منطقه 2. انتشارات پرستا (وابسته به موسسه فرهنگی هنری پرستای حق)، تهران، ایران.
ستارپور، ل. (1392). مکانیابی مدارس ابتدایی شهر بندرعباس با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی فازی. نخستین همایش ملی کاربرد مدلهای پیشرفته تحلیل فضایی در آمایش سرزمین، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد با همکاری شهرداری یزد، یزد، ایران.
شماعی، ع.، عسکری، ح. (1388). آسیبشناسی کاربری آموزشی مقطع دبیرستان در شهر ایلام با استفاده از GIS. نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، 9 (13): 103-138.
صالحی، م. (1393). مهندسی محیط زیست: برای دانشجویان مهندسی عمران. انتشارات بهتا پژوهش، تهران، ایران.
صالحی، ر.، رضاعلی، م. (1384). ساماندهی فضایی مکانهای آموزشی (مقطع متوسطه) شهر زنجان به کمک GIS. پژوهشهای جغرافیایی، 37(52): 123-135.
طیبی، س.، ضرابی، م. (1394). مقدمهای بر حقوق بینالمللی محیطزیست. انتشارات میزان، تهران، ایران.
عموشاهی، س.، نژادکورکی، ف.، پورابراهیم، ش. (1394). بررسی روشهای فرارتبهای ELECTRE و PROMETHEE در تصمیمگیریهای محیطزیستی صنعت نفت و پتروشیمی. فصلنامه انسان و محیطزیست، 13(2): 17-35.
فرجزاده، م.، سرور، ه. (1381). مدیریت و مکانیابی مراکز آموزشی با استفاده از سیستم جغرافیایی (مطالعه موردی فضاهای آموزشی منطقه 7 تهران). تحقیقات جغرافیایی، 17(4): 79-90.
فرهادی، ر.، پرهیزگار، ا. (1391). تجزیه و تحلیل توزیع فضایی و مکانیابی مدارس ابتدایی منطقه 6 تهران با استفاده از GIS. فصلنامه مدرس علوم انسانی، 6(14): 16-37.
فقیهیقزوینی، ف. (1395). آموزش محیط زیست در مدارس. فصلنامه تعلیم و تربیت (6-7): 151-163.
قدسیپور، ح. (1382). مباحثی در تصمیم گیری چند معیارهبرنامه ریزی چندهدفه (روشهای وزندهی بعد از حل). انتشارات دانشگاه صنعتی امیر کبیر، 222 ص.
کریمی، ل. (1398). بررسی عوامل جامعه شناختی مؤثر بر رفتار زیست محیطی (با تکیه بر رفتار مصرف آب). پایاننامه کارشناسی ارشد. تهران: دانشگاه پیام نور مرکز پرند، تهران، ایران.
کریمی، د.، عنایتی، ا. (1391). آموزش برای توسعه پایدار، مدرسه پایدار. آموزش محیط زیست و توسعه پایدار، 1(1): 59-74.
محمدی، ج.، پورقیومی، ح.، قنبری، م. (1391). تلفیق مدل همپوشانی شاخصهای (IO) و تحلیل سلسله مراتبی (AHP) در مکانیابی مراکز آموزشی (نمونه موردی: مدارس راهنمایی شهر کازرون). جغرافیا و برنامهریزی محیطی، 23(1): 113-128.
مرادی، م. (1399). تاثیر مسئولیت اجتماعی بر هوشمندسازی شهری در شهر تهران. سومین کنفرانس بینالمللی راهکارهای نوین در مهندسی، علوم اطلاعات و فناوری در قرن پیش رو، تهران، ایران.
موسیوند، ج.، آرایی، ع.، محمدی، ع. (1392). چالشهای زیست محیطی تهران. دومین کنفرانس بین المللی مخاطرات محیطی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
میبودی، ح.، لاهیجانیان، ا.، شبیری، م.، جوزی، ع.، عزیزینژاد، ر. (1395). تدوین معیارهای استاندارد مدارس سبز در ایران. فصلنامه علمی و پژوهشی تعلیم و تربیت، 22(3): 107-129.
نادری، ع، سیفنراقی، م. (1397). روشهای تحقیق و چگونگی ارزشیابی آن در علوم انسانی. انتشارات ارسباران، 248 ص.
ولیزاده، ر. (1386). مکانیابی مراکز آموزشی دبیرستان با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی، نمونه موردی شهر تبریز. نشریه علوم اجتماعی 7(5): 59-87.
_||_
Abdos M., Mozayani N. (2005). Fuzzy decision making based on relationship analysis between criteria. IEEE North American fuzzy information processing society annual conference, pp. 743-747.
Aloraini S. (2012). Effectiveness of various enhancement strategies to complement animated instruction: a meta-analytic assessment. Journal of Educational Technology Systems, 35(2): 215-237.
Balin A., Baracli H. (2018). A Multi-Criteria Decision-Making Methodology Suggestion for Turkey Energy Planning Based Type-2 Fuzzy Sets. Open access peer-reviewed chapter, Decision Making, DOI: 10.5772/intechopen.75303.
Behzadian M., Kazemzadeh R.B., Albadvi A., Aghdasi M. (2010). PROMETHEE:A comprehensive literature review on methodologies and applications. European Journal of Operational Research, 200(1): 198-215.
Carole, G.B. (2010). Environmental Education as a Catalyst for Transfer of Learning in Young Children. The Journal of Environmental Education. 32:1, 21-27.
Cetin G., Nisan S. (2010). Enhancing students ‘environmental awareness. Pericardia Social and behavioral sciences, 20(12):1830-1834.
Edwards B.W. (2006). Environmental Design and Educational Performance: With Particular Reference to ‘Green’ Schools in Hampshire and Essex. Research in Education, 76(1): 14-32.
Ghent C., Nare A.T., Dell K., Haines S. (2014). The Influence of a Statewide Green School Initiative on Student Achievement in K–12 Classrooms. Applied Environmental Education & Communication, 13(4): 250-260.
Giannopoulou M., Roukouni A., Lykostratis K. (2019). Exploring the benefits of urban green roofs: a GIS approach applied to a Greek city. CES Working Papers, 11(1): 55-72.
Gordon D.E. (2010). Green Schools as High Performance Learning Facilities. National Clearinghouse for Educational Facilities, Office of Safe and Drug-Free Schools, Washington, USA.
Greco S., Ehrgott M., Rui Figueira J. (2016). Multiple Criteria Decision Analysis: State of the Art Surveys. Springer, 1356 p.
Guo X., Yan H., Yuan W. (2019). Research on China’s Rural Development Strategy Based on SWOT-AHP Analysis. International Research in Economics and Finance, 3(1): 10-19.
Hwang C.L., Yoon K. (1981). Multiple Attribute Decision Making. Springer-Verlag, USA.
Ishizaka A, Nemery P. (2013). Multi-criteria Decision Analysis: Methods and Software. Wiley, 311 p.
Iwan A., Rao N., Poon K.K.Y. (2018). Characteristics of Green Schools: Observations of Award-winning Green Preschools in Bali, Berkeley and Hong Kong. Journal of Education for Sustainable Development, 12(2): 140-159.
Kahraman A., Dogru O., Seker Z., Ulugtekin N., Terzi F., Turkoglu H., Goksel C. (2019). Examination of the Green Spaces Based on Spatial Sufficiency and Accessibility Through GIS. Fresenius Environmental Bulletin, 28(2): 529-534.
Lachs, V. (2009). Making multimedia in the classroom: London and newyork. Journal of Green Education, 12(3): 129-137.
Macharis. C., Sprinael J., Bruker K.D., Verbeke A. (2004). PROMETHEE and AHP: the design of operational synergies in Multicerteria analysis.strengthening promethee with ideas of AHP. European Journal of Operational Research, 25(2): 307-317.
Margalit B.S., Rubin O.D. (2016). Effect of the “Green Schools” Reform on Pupils’ Environmental Attitudes and Behavior. Journal of Society & Natural Resources, 30(1): 112-128.
Marinoni O. (2005). A stochastic spatial decision support system based on promethee. International Journal of Geographical Information Science, 19(1): 51-58.
Olmanson S., Horton M.A. (2011). A study of learning and motivation in a new media enriched environment for middle school science. Educational technology research and development 59(2): 249-265.
Olsson D., Gericke N., Boeve-de Pauw J., Berglund T., Chang T. (2019). Green schools in Taiwan – Effects on student sustainability consciousness. Global Environmental Change, 54: 184-194.
Pedrycz W., Ekel P., Parreiras R. (2010). Fuzzy Multicriteria Decision-Making: Models, Methods and Applications, Wiley, 360 p.
Pooley, J.A., O’Connor, M. (2000). Environmental education and attitudes: Emotions and beliefs are what it is needed. Environ. Behavior, 32(5): 711-723.
Ramli N.H., Masri M.H., Zafrullah M., Taib H.M., Hamid N.A. (2012). Comparative study of green school guidelines. Procedia Social and Behavioral Sciences, 50: 462-471.
Rickinson M., Hall M., Reid A. (2016). Sustainable schools programmes: what influence on schools and how do we know?. Environmental Education Research, 22(3): 360-389.
Roy, R. (2006). Environmental Education: Recent Research Trends. Harvard University News, 44(12), 147-158.
Saaty T.L, Peniwati, K. (2007). Group Decision Making: Drawing Out and Reconciling Differences. RWS Publications, 385 p.
Saaty, T.L. (2000). Fundamentals of Decision Making and Priority Theory. RWS Publications, 477 p
Samanlioglu F. (2019). Evaluation of Influenza Intervention Strategies in Turkey with Fuzzy AHP-VIKOR. Journal of Healthcare Engineering, 2019(9486070): 1-9.
Sarmiento R., Thomas A. (2010). Identifying improvement areas when implementing green initiatives using a multitier AHP approach. Benchmarking: An International Journal, 17(3), 452-463.
Shemmeri T., Al-Kloub B.P.A. (1997). Model choice in multicriteria decision aid. European Journal of Operational Research, 97(3): 550-560.
Sivanandam S.N., Sumathi S., Deepa S.N. (2007). Introduction to fuzzy logic using MATLAB. Springer, 430 p.
Tucker R., Izadpanahi P. (2017). Live green, think green: Sustainable school architecture and children’s environmental attitudes and behaviors. Journal of Environmental Psychology, 51: 209-216.
Veselinovska, S., Petrovska, S., Zivanovic, J. (2010). How to help children understand and respect nature. Procedia-social and behavioral sciences. 2: 2244-2247.
Vivien E.R., Gray D. (2011). Are multimedia resources effective in life science education? A meta analysis. Journal of Bioscience Education, 18(1): 1-14.
Walker J.D., Conter S., Beermann N. (2011). Vodcasts and captures: Using multimedia to improve student learning in ntroductory Biology. Journal of Educational Multimedia and Hypermedia, 20(1), 97-111.
Wang S. (2009). The Development of Performance Evaluation for Green Schools in Taiwan. Applied Environmental Education & Communication, 8(1): 49-58.
Wang W.C., Wang H.H., Lai Y.T., Li J.C. (2006). Unti-price-based Model for evaluation competitive bids. International Journal of Project Management 24: 156-166.
Wang Y. (2010). The impact of using multimedia on students’ academic achievement in the College of Education at King Saud Universit. Journal of King Saud University – Languages and Translation 24(2): 75–82.
Wang Y., Wang Y., Liang Y. (2011). Green construction ability evaluation based on theory of fuzzy and gray. Journal of North China Institute of Science and Technology, 2011(04), TU74.
Wright S. (2008). Educational benefits of multimedia skills training. Tech trends: linking and practice to improve learning. 24: 47-54.
Zhang J., Zhang Z., Zheng Y. (2009). An Introduction of Building Green Schools. Journal of Sustainable Development, 2(1): 200-203.