ارزیابی کاربری فضای سبز شهری، در فرایند توسعه پایدار (مطالعه موردی: اسلامشهر)

الموضوعات :

نعمت حسین زاده ¹ , الهام امینی ² , زینب یعقوب پور ³ , مجید نقوی ⁴

1 - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه ازاد اسلامی واحد یادگار امام
2 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد پردیس
3 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
4 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

تاريخ الإرسال : 25 الأحد , ذو الحجة, 1435 تاريخ التأكيد : 29 الأحد , جمادى الأولى, 1438 تاريخ الإصدار : 01 الأربعاء , ذو الحجة, 1438

الکلمات المفتاحية: مدل SWOT, واژه های کلیدی: کاربری فضای سبز, سرانه فضای سبز, اسلامشهر,

ملخص المقالة :

با توجه به افزایش جمعیت و آلودگی روزافزون محیط شهری، نقش حیاتی فضاهای سبز روز به روز بیشتر می شود. فضای سبز به عنوان یک فیلتر طبیعی از آلودگیهای محیطی می کاهد و تضمین گستره نسبی سلامت فردی و اجتماعی ساکنان شهر و آرامش محیط آن است. بنابراین باید توسعه فضای سبز شهری برای پایدار ماندن، با توجه به ویژگی‌های اقلیم‌شناختی محل و آرای مردم بومی لحاظ شود. به همین دلیل هدف مقاله حاضر ارزیابی وضعیت کاربری فضای سبز شهر اسلامشهر در فرایند توسعه پایدار با مدل راهبردیswot می باشد. بر همین مبنا با مطالعات میدانی و نظر سنجی از کارشناسان به جمع آوری و شناسایی فهرستی از نقاط قوت، ضعف، فرصتها و تهدیدها پرداخته شد و استراتژی ها استخراج شد و با بهره گیری از روش توصیفی- تحلیلی و پیمایشی به تدوین راهبردهایی پرداخته، و در نهایت با استفاده از یک مدل مطلوب، سرانه فضای سبز مناسبی برای شهر اسلامشهر پیشنهاد و اثبات گردید، نتایج پژوهش نشان می دهد که که در حال حاضر، سرانه کاربری وضع موجود فضای سبز شهر اسلامشهر در حد استاندارد برای شهروندان این شهر نمی باشد.