شناسایی مولفه‌ها و شاخص‌های الگوی ارتقاء توسعه اجتماعی با رویکرد روابط عمومی و اعتبار سنجی الگو در شرکت‌های صنعتی شهرستان اشتهارد
الموضوعات : مطالعات توسعه اجتماعی ایران
زهره غضنفری
1
,
معصومه رشاد
2
,
رزیتا سپهرنیا
3
1 - دانشجوی دکتری جامعه شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، رودهن، ایران.
2 - استاد یار گروه جامعه شناسی ،دانشکده روانشناسی وعلوم اجتماعی ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن ،روابط بین الملل ،رودهن ،ایران
3 - دانشیار گروه جامعه شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: ارتقاء توسعه اجتماعی, روابط عمومی, شرکت‌های صنعتی,
ملخص المقالة :
بي‌توجهي به مساله توسعه اجتماعي به تضعيف بنيان‌های اجتماعي، درهم‌شدگي و افزايش آسيب‌های اجتماعي مي‌انجامد و منجر به وادادگي اجتماعي شده و ساختارهای بومي را از هم مي‌گسلد. هدف پژوهش شناسایی مولفه‌ها و شاخص‌های الگوی ارتقاء توسعه اجتماعی با رویکرد روابط عمومی و اعتبارسنجی الگو در شرکت‌های صنعتی شهرستان اشتهارد می‌باشد. پژوهش از نوع آمیخته (کیفی-کمی) بوده و جهت تحلیل داده‌ها از روش کدگذاری و مدل‌سازی معادلات ساختاری استفاده شده است. نمونه آماری بخش کیفی 10 خبره توسعه اجتماعی و روابط عمومی بوده و در بخش کمی کارکنان و مدیران صنایع و مشاوران 800 شرکت فعال در شرکت‌های صنعتی شهرستان اشتهارد بوده که 280 نفر به صورت تصادفی ساده تعیین شدند. گردآوری داده‌ها توسط ابزار مصاحبه و پرسشنامه محقق ساخته انجام شده و روایی محتوا توسط روش دلفی خبرگان و روایی سازه توسط تحلیل عاملی تاییدی و پایایی با ضریب آلفای کرونباخ 0.97 و پایایی ترکیبی 0.75 تایید شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها در قسمت کیفی از کدگذاری باز، محوری و انتخابی و در بخش کمی از مدل‌یابی‌معادلات‌ساختاری جهت تحلیل مسیر و اعتبار سنجی الگو با نرم‌افزار smart pls انجام شد. نتایج نشان داد در این الگو، 5 مؤلفه ارتقا توسعه اجتماعی (زمینه سازی بروز عدالت، امنیت بخشی، بروز اخلاق اجتماعی، شکل‌گیری رفاه اجتماعی، 5-شکل‌گیری سرمایه اجتماعی ) و 20شاخص به تأیید نهایی خبرگان رسیده است. حوزه روابط عمومی با ضریب 65 درصد تاثیر معناداری بر ارتقا توسعه اجتماعی دارد. در اثرگذاری به ترتیب اولویت: نیاز‌سنجی؛ شفاف‌سازی؛ اطلاع‌رسانی؛ آگاهی‌بخشی و توانمند‌سازی اثرگذار می‌باشند.
1- آذربخش، سیدعلی محمد تهران. درآمدی بر نقش رسانه ها. تهران، مرکز پژوهشهای اسلامی، 1393.
2- آزاد ارمکی، تقی، مبارکی، مهدی، شهبازی، زهره، (1392). " بررسی و شناسایی شاخص های کاربردی توسعه اجتماعی، (با استفاده از کنیک دلفی)، فصلنامه مطالعات توسعه اجتماعی فرهنگی، سال اول، شماره اول، صص8-28.
3- اسکندری، یونس؛ معمارزاده، غلامرضا؛ جعفری، مصطفی؛ حمیدی، ناصر. (1400). طراحی و اعتبارسنجی الگوی توسعه اجتماعی با رویکرد آمیخته (مطالعه موردی: محله‌های شهر زنجان). مطالعات جامعه شناختی شهری، سال 11، شماره 38.
4- الوانی، مهدی، معمارزاده، غلامرضا، (1396) اداره عمومی تطبیقی فرل هدی، مدیریت تطبیقی، چاپ نهم، تهران، اندیشههای گوهر بار.
5- ایزدپرست، لیلا؛ اسماعیلی، محمدرضا؛ منوچهری، جاسم. (1398). تاثیر تبلیغات بر رفتار مصرف‌کنندگان کتابهاي ورزشی از طریق روابط عمومی و فروش شخصی. مطالعات مدیریت ورزشی، دوره 11، شماره 56، 78-63.
6- پرروزن، ادریس، کرکه ابادی، زینب، ارغان، عباس، (1395)" تحلیل اثرات شاخص های توسعه پایداری در توسعه گونههای بافت محلات شهری مهاباد" فصلنامه علوم و تکنولوژی محیط زیست ایران، دوره 18، شماره4، صص36-47.
7- پور خباز، حمید رضا، اقدر، حسین، توکلی، مرتضی، (1398)،" پیش بینی روند تغییرات کاربری اراضی شهرستان بهبهان سالهای 1392 تا 1406 "، دوره19، شماره 65، صص37-56.
8- پيران، پرویز. (1399). سياست اجتماعي، توسعه اجتماعي و ضرورت آن درايران، فصلنامه رفاه اجتماعي، 3(10)، 154-121.
9- ثلاثی، محسن، (1395) زندگی و اندیشه بزرگان جامعه شناسی، (لوئیس آلفرد کوزر) تهران، انتشارات غلمی، صص50-630.
10- خدابخش، رضا، نوابخش، مهرداد، کلدی، علیرضا، سوادیان، پروین. (1402). تحلیل جامعه شناختی عوامل موثر بر تحقق برنامه‌های پنجساله ششم توسعه در حوزه نهاد خانواده. مطالعات توسعه اجتماعی ایران، 15(59)، 7-21.
doi: 10.30495/jisds.2022.64188.11638
11- رضائیان ، علی(1383) مبانی سازمان ومديريت.تهران:سازمان مطالعه و تدوين کتب دانشگاهی سمت.
12- رسولی، محمدرضا و هدایتی، محمدرضا. (1396)، " نقش خلاقیت و عوامل مؤثر بر آن در کارایی روابط عمومی سازمان تأمین اجتماعی"، ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، 7(2)، 217-242.
13- زاهدی، محمدجواد؛ نوایی لواسانی، محمود. (1395). ارزيابي برنامه‌های توسعه جمهوری اسلامي ايران، 5(1)، 78-43.
14- دانش مهر، حسین؛ قادرزاده، امید؛ شریفی، فاطمه. (1397). بررسی رابطه رسانه های جمعی بر توسعه اجتماعی(مطالعه موردی: جوانان شهر اسلام آباد غرب). دوفصلنامه جامعه شناسی اقتصادی و توسعه، سال 7، شماره 1، 96-57.
15- ساعدی، طاهره،(1392)، " کاربردهای شبکه های اجتماعی مجازی در توسعة فعالیت روابط عمومی سازمان صدا و سیما (از دید استادان ارتباطات دانشگاههای تهران " ، رسانه، 24(2)، 119-152.
16- سپنجی، امیرعبدالرضا؛ عسکرنیا، سارا. (1398). اخلاق حرفه‌اي در حوزه روابط عمومي و عملكردهاي آن. رسانه و فرهنگ، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، دوفصلنامه علمی، مقاله علمی پژوهشی، سال 9، شماره 1، 125-109.
17- شکویی، حسین ؛ موسی کاظمی؛(1382)، سنجش پایداری اجتماعی توسعه شهر قم، پژوهش های جغرافیایی، شماره43، صص:27-42.
18- شهبازی، زهره؛ مبارکی، مهدی. (1400). بررسی وضعیت شاخص‌های توسعه اجتماعی در استان مرکزی. دوفصلنامه جامعه شناسي اقتصادي و توسعه، سال 10، شماره 2، 258-227.
19- ظهرانی ازبری، زهره؛ تاج، شهره؛ برنا، رضا. (1400). تاثیرات فناوری اطلاعات و ارتباطات بر توسعه اجتماعی نواحی روستایی با ارایه الگو (مطالعه موردی: بخش رودبار قصران). فصلنامه علمی – پژوهشی جغرافیا و برنامهریزی منطقه‌ای، سال 11، شماره 2، 294-281.
20- عرب، حسین؛ متانی، مهرداد؛ طبری، مجتبی؛ فلاح، علی. (1399). طراحی مدل عملکرد بهینه روابط عمومی شرکت گاز با تأکید بر رسانه ها (مطالعه موردی: شرکت گاز استان مازندران). نشریه رسانه، دوره 32، شماره 4، 202-179.
21- عزیزیان، محمد؛ مزیدی شرف آبادی، علی محمد؛ اسلامی، حسین. (1399). ارائه الگوی روابط عمومی متروی شهر تهران با تأکید بر رسانه‌های اجتماعی. مدیریت سازمان های دولتی، دوره 9، شماره 1.
22- فاضلی، محمد، (1389)، ضرورت گسترش انواع سبک زندگی در رسانه ملی، مطالعات سبک زندگی، شماره3، صص: 145-154.
23- کلانتری، عبدالحسین. (1394). توسعه اجتماعي، چشم انداز جهاني ايران، تهران: دانشگاه تهران.
24- لطفی، صدیقه، منوچهر میاندواب، ایوب، آهار حسن، (1392) " شهر و عدالت اجتماعی، تحلیلی بر نابرابری های محله ای( مورد: محلات مراغه)، مجله تحقیقات جغرافیایی، دوره 28، شماره 2(پیاپی109) صص69-92.
25- محمدی، احمد؛ زمانی، سمیه؛ دلاوری، ابوالفضل؛ (1398)، رابطه فضای اجتماعی و عملکرد پارلمان (1359-1395)، جامعه شناسی سیاسی ایران، شماره6، صص:129-166.
26- مک فارلند، رابرت و دیگران. (1387). نظریه جامع توسعه اجتماعی، جمعی از مترجمان، نشر پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
27- ملکی، سعید، زراعی، جواد،زادولی خواجه، شاهرخ (1397) "ارزیابی شاخص‌های حکمروایی مطلوب شهری با رویکرد مدیریت محله محور (مورد شناسی: محلات شهر همدان) فصل نامه جغرافیا و آمایش شهری- منطقه ای سال هشتم، شماره 29.
28- نداف، مهدی؛ درزیان عزیزی، عبدالهادی؛ مسعودی، زینب. (1395). بررسی نقش رفتارهاي روابط عمومی در عملکرد روابط عمومی و اعتماد اجتماعی (مورد مطالعه: بانک های استان خوزستان). فصلنامه توسعه اجتماعی (توسعه انسانی سابق)، دوره 11، شماره 2، 222-199.
29- نیرومند، لیلا (1392)،" بررسی رابطه بین اطلاع رسانی به موقع روابط عمومیها و رضایت کارکنان (مورد مطالعه: کلیه واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی واقع در استان تهران)"، مطالعات رسانهای، 8(21)، صص:69-78.
30- والزر، مايكل. (1389)، حوزه های عدالت، ترجمه: صالح نجفی، تهران: نشر ثالث.
1- Al-Badi, A., Tarhini, A., & Al-Bolushi, H. (2020). "Adoption of Social Media for Public Relations Professionals in Oman". In ICT for an Inclusive World (pp. 229-247). Springer, Cham.
2- Burke, R. R. (2002). Technology and the customer interface: what consumers want in the physical and virtual store. Journal of the academy of Marketing Science, 30(4), 411-432.
3- Cutlip, Scott. 2020. The Unseen Power: Public Relations: A History (Routledge Communication Series). London: Routledge.
4- Gesualdi, M. (2019). Revisiting the relationship between public relations and marketing: Encroachment and social media. Public Relations Review, 45(2), 372-382.
5- Habermas, J. (1991). The structural transformation of the public sphere: An inquiry into a category of bourgeois society. MIT press.
6- Harlow, S., Brown, D. K., Salaverría, R., & García-Perdomo, V. (2020). Is the whole world watching? Building a typology of protest coverage on social media from around the world. Journalism Studies, 21(11), 1590-1608.
7- Hurst, B., & Johnston, K. A. (2021). The social imperative in public relations: Utilities of social impact, social license and engagement. Public Relations Review, 47(2), 102039.
8- Joshi, B. (2022). Building “foundational” linkages between development communication and public relations: A collaborative communication approach to development. Public Relations Review, 48(1), 102140.
9- Kreye, M. E., & Perunovic, Z. (2020). "Performance in publicly funded innovation networks (PFINs): The role of inter-organisational relationships". Industrial Marketing Management, 86, 201-211.
10- Luttrell. Regina. 2018. Public Relations Campaigns: An Integrated Approach. London: SAGE.
11- Moran, R. (1982). Formulae for determination of chlorophyllous pigments extracted with N, N-dimethylformamide. Plant physiology, 69(6), 1376-1381.
12- Qin, Y., & Men, L. R. (2019). Exploring negative peer communication of companies on social media and its impact on organization-public relationships. Public Relations Review, 45(4), 101795.
13- Sutherland, K., Freberg, K., Driver, C., & Khattab, U. (2020). Public relations and customer service: Employer perspectives of social media proficiency. Public Relations Review, 46(4), 101954.
14- Teruggi, Janis. 2018. Introduction to Strategic Public Relations: Digital, Global, and Socially Responsible Communication. London: SAGE.
15- Yudarwati, G. A., & Gregory, A. (2022). Improving government communication and empowering rural communities: Combining public relations and development communication approaches. Public Relations Review, 48(3), 102200.
