پدیدارشناختی هویت مکان-زمان در بافت های فرسوده ارزشمند با رویکرد توسعه پایدار
الموضوعات : مطالعات توسعه اجتماعی ایرانعادل گرجی نیا 1 , الهام امینی 2
1 - دانشجوی دکترای شهرسازی،دانشکده ی فنی و مهندسی،دانشگاه ازاد اسلامی واحد تهران شمال
2 - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد پردیس
الکلمات المفتاحية: هویت مکان, رویکرد توسعه پایدار, پدیدار شناختی, بافت های فرسوده,
ملخص المقالة :
اگرچه بافتهای تاریخی دارای یک ارزش وجودی بنام هویت هستند ولی در گذر زمان و به دلیل ناسازگاری با سایر بافتها به تدریج به انزوا کشیده می شوند. به گونه ای که در اغلب نقاط جهان از جمله در کشور ما وجود چنین بافت هایی یک چالش اساسی برای مدیران شهری است زیرا گام های رشد و توسعه را همپای کل شهر، نمی‌پیمایند. در مواجهه با این مسأله، سیاستها و رویکردهای متعددی مورد آزمون قرار گرفته است که فاقد پاسخگویی جامع بوده اند. لذا مسأله پژوهش کنونی یافتن مدل جامع و مناسب مداخله در بافت فرسوده است. پژوهش ضمن مطالعات اسنادی برای دستیابی به مدل مدنظر، آنرا به شیوه میدانی (با مراجعه به خبرگانو متخصصان) به بوته آزمون گذاشته است. جامعه آماری 70 نفر متخصصان و خبرگان است که به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. داده های پرسشنامه در نرم افزار SPSS تحلیل شد. با توجه به نمره بالای 4 معیارها و زیرمعیارها و انحراف معیار کمتر از 1، در نهایت مدل پیشنهادی پژوهش مورد تأیید قرار گرفت.
_||_
