چالش دولت توسعه گرا در بسیج نیروهای تحصیلکرده
الموضوعات : مطالعات توسعه اجتماعی ایران
1 - دانشگاه
2 - مدیر گروه علوم سیاسی دانشگاه تهران
الکلمات المفتاحية: جهانی شدن, انسجام اجتماعی, انتظارات فزاینده, نیروهای مدرن, بسیج نیروها,
ملخص المقالة :
جوامع در حال توسعه آموزش نیروی انسانی را در اولویت برنامه‌های خود قرار داده اند. این امر پتانسیل بالایی را برای توسعه و نوسازی کشورهای در حال توسعه ایجاد می‌کند. برغم این مهم خواسته این اقشار رو به گسترش، طلب نیازهایی است که در برنامه‌های توسعه این کشورها در اولویت قرار نگرفته است و در عمل دولت‌های توسعه‌گرا با خواسته‌های توام با اعتراض نیروهای مدرن و تحصیلکرده مواجه می‌شوند. عملکرد دولت‌های توسعه‌گرا در آموزش نیروی انسانی، موجب ظهور و گسترش نیروهای اجتماعی مدرن دموکراسی خواه و مشارکت جو در کشورهای در حال توسعه شده است. مقاله حاضر با طرح این سوال که چگونه می‌توان به شکل حداکثری نیروهای تحصیلکرده و مدرن را در نظام اجتماعی جذب کرد در ابتدا بر اساس ضرورت انسجام و بسیج تمامی نیروهای اجتماعی برای توسعه بویژه نیروهای تحصیلکرده به آسیب شناسی این مسئله می‌پردازد. فرضیه مطروحه به این نکته اشاره دارد که در نتیجه عدم ادغام ساختاری در این جوامع، نظام اجتماعی از بکارگیری و استخدام نیروهای تحصیلکرده به عنوان مهمترین منبع توسعه محروم شده است. عملکرد دولت‌ها برای توسعه در یک کلیت و بشکل مرحله به مرحله در حوزه‌های گوناگون موجب شده نیروهای اجتماعی نوظهور که دغدغه-هایشان متناسب با مرحله برنامه‌ریزی شده برای توسعه نیست، تحت عنوان نیروهای ضدتوسعه تعریف می‌شوند. نهایتا در پایان تلاش شده تا با بازتعریف توسعه، انسجام و تعادلی را که جامعه برای تحقق توسعه بدان نیاز دارد را به مثابه راهکاری برای تحقق برنامه های توسعه شناسایی نماییم.
_||_
