زنان در فعالیت های المپیک سولیداریتی در ایران: از بارسلون تا ریو (مطالعه موردی دوره های فنی 1993 تا 2016 )

الموضوعات : مطالعات توسعه اجتماعی ایران

مهدی سلامی ¹ , کیوان ملانوروزی ² , عبدالله قاسمی ³ , بهرام قدیمی ⁴ , شیوا آزاد فدا ⁵

1 - دانشجوی دکتری تخصصی جامعه شناسی ورزش، گروه جامعه شناسی ورزش، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - استادیار گروه مدیریت ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد اسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران (نویسنده مسئول)
3 - استادیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
4 - دانشیار گروه جامعه شناسی ورزش، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
5 - استادیار گروه مدیریت ورزشی، گروه تربت بدنی و علوم ورزشی دانشکده علوم انسانی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

تاريخ الإرسال : 12 الثلاثاء , جمادى الأولى, 1441 تاريخ التأكيد : 19 الأحد , رجب, 1443 تاريخ الإصدار : 17 الإثنين , ربيع الثاني, 1443

الکلمات المفتاحية: ایران, دستور العمل2020, دوره های فنی, المپیک سولیداریتی, زنان,

ملخص المقالة :

کمیسیون همبستگی المپیک یکی از قدرتمندترین کمیسیون‌های کمیته بین‌المللی المپیک می‌باشد که با توان مالی بسیار بالا نقش مهمی در حمایت از اعضاء خود در سراسر دنیا دارد. دوره‌های فنی ویژه مربیان از جمله برنامه‌هایی است که در بخش فعالیت‌های جهانی توسط این کمسیون درکشورها برگزار می‌شود. این پژوهش با هدف بررسی وضعیت و جایگاه زنان در روند برگزاری این دوره ها طی یک دوره 24 ساله از المپیک بارسلون تا پایان المپیک ریو انجام شده است. مطالعه حاضر از جمله مطالعات با رویکرد کیفی بوده که با استراتژی مطالعه موردی چند وجهی کلی انجام شده است. جامعه مورد مطالعه کلیه دوره‌های فنی بوده که طی سال‌های 1993 تا 2016 به درخواست کمیته ملی المپیک ایران برگزار شده است. نتایج حاصل از مطالعه نشان می‌دهد که میانگین حضور زنان در دوره‌های فنی بسیار پایین و از بین 77 دوره برگزار شده در این خصوص تنها 4 دوره اختصاصی ویژه زنان می‌باشد. همچنین مقایسه میزان حضور زنان نشان از آن دارد که تعداد زنان شرکت کننده مابین سال‌های 2008 تا 2012 بیشترین و بین سال‌های 2012 تا 2016 کمترین تعداد را به خود اختصاص داده است. با توجه به دستورالعمل جدید کمیته بین‌المللی المپیک مبنی بر تشویق زنان به حضور در رقابت‌ها و چشم‌انداز آن مبنی بر حضور 50 درصدی زنان در المپیک به نظر می‌رسد به منظور بهبود وضعیت حضور زنان نیاز است کمیسیون همبستگی المپیک برنامه ریزی ویژه ای را در راستای اهداف دستورالعمل المپیک2020 اعمال نماید.