مطالعه و بررسی رابطه بین شاخص های توسعه انسانی و فساد اداری در کشورهای منتخب طی سال های 2010 الی 2012
الموضوعات :
مطالعات توسعه اجتماعی ایران
مریم نجار نهاوندی
1
,
حمید خورسنداسیابر
2
1 - دانشیار دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران (نویسنده مسئول) Email: nahavand@ut.ac.ir
2 - دانش‌آموخته کارشناسی ارشد برنامه ریزی رفاه اجتماعی دانشگاه تهران Email: khorsand_hamid@yahoo.com
تاريخ الإرسال : 20 السبت , شوال, 1435
تاريخ التأكيد : 03 الأحد , ذو الحجة, 1440
تاريخ الإصدار : 16 الأحد , شعبان, 1440
الکلمات المفتاحية:
شاخص توسعه انسانی,
شاخص فساد اداری,
رگرسیون,
رابطه آماری,
درآمد,
ملخص المقالة :
در این تحقیق به کمک اطلاعات ارائه شده توسط سازمان های UNDP وTransparency International طی سال های 2010 تا 2012، به بررسی نوع و قدرت رابطه بین فساد اداری و توسعه انسانی در جوامع پرداخته شده است. مدل تئوریک به دست آمده حاکی از وجود رابطه دو طرفه بین شاخص فساد اداری (CPI) و شاخص توسعه انسانی (HDI) می باشد. فساد اداری به صورت غیر مستقیم با تأثیر منفی بر میزان درآمد ناخالص ملی و رشد اقتصادی میزان توسعه انسانی را محدود می کند و فرایند توسعه انسانی نیز به صورت مستقیم با وضع قوانین جدید و افزایش اقتدار و درآمد دولت بر افزایش فساد اداری تأثیرگذار است. اطلاعات موجود توسط مدل های رگرسیونی مورد بررسی قرار گرفتند. بررسی نتایج حاکی از وجود رابطه معنادار آماری قوی بین دو شاخص توسعه انسانی (HDI) و فساد اداری (CPI) در سال های 2010 تا 2012 می باشد. همچنین نتایج نشان می دهد زیرشاخص های توسعه انسانی (امید به زندگی، پیشرفت تحصیلی و درآمد ناخالص ملی) به عنوان متغیرهای مستقل در میزان شاخص فساد اداری (CPI) تأثیرگذار بوده و بیشترین سهم در این رابطه نیز متعلق به زیرشاخص درآمد ناخالص ملی می باشد.
المصادر:
سجادی، مسعود (1379)، آشنایی با مفاهیم و شاخص های توسعه انسانی، تهران، سازمان مدیریت و برنامه ریزی.
سریزدی، محمد (1386)، بررسی و تحلیل مفاد کنوانسیون ملل متحد راجع به جرائم سازمان یافته فراملی، تهران، مجله سیاست خارجی، ش 2.
علیزاده، ثانی، محسن و وفانی، علی اصغر (1386) «تأثیر فساد اداری بر توسعه جوامع انسانی»، اخلاق در علوم و فناوری، شماره 1 و 2.
یزدانی زازانی، محمدرضا (1388)، «تأثیر فساد بر توسعه اقتصادی»، نسل فردا.
Akcay, Selcuk. (2006). Corruption & Human Development. Cato Journal: 26, 1:32-35
Akhter HS. (2004). Is Globalization What It’s Cracked up To Be? Economic Freedom, Corruption, & Human Development. Journal of World Business; 39: 283–95.
Goel, R.K., & Nelson, M.A. (2010). Causes of Corruption: History, Geography & Government. Journal of Policy Modeling, 32(2010): 433-447.
Gupta, S., Davoodi, H.R. & Tiongson, E.R. (2000). Corruption & the Provision of Health Care & Education Services. IMF Working Paper No. 00/116. Http://Papers.Ssrn.Com/Sol3/Papers.Cfm?Abstract_Id=879858 (Accessed 25 Oct 2011)
Huntington, S.P. (1968). Political Order in Changing Societies. New Haven: Yale University Press.
Matsui, Noriastu (2004). Social Development Index, Capability Powerty, Yamagachi University, Japan
Mauro, P. (1995). Corruption & Growth, Quarterly Journal of Economics, 110(3): 681-712.
Mo, P. H. (2001). Corruption & Economic Growth, Journal of Comparative Economics, 29:66-79.
Qizilbash M, (2002). On The Measurement of Human Development, School of Economic & Social Studies. Vailable At: Hdr. Undp. Org/Docs /Training / Oxford/ Presentations/Qizilbash_Hdicritique. Pdf.
Rijckeghem, C.V. & Weder, B. (2000).Bureaucratic Corruption & the Rate of Temptation: Do Wages in Civil Service Affect Corruption & by How Much? Journal of Development Economics. 65 (2001) 307-331.
Tran, N.A. (2008). Corruption & Human Development, Development & Policies Research Center (DEPOCEN) Working Paper 7, Available At Http://Depocenwp.Org/Uploads/Pubs/Tranngocanh/Corruption_And_Human_Development-Policy_Journal_DEPOCENWP.Pdf
Treisman, D. (2000). The Causes of Corruption: A Cross-National Study. Journal of Public Economics, 76(2000): 399-457.
Vinod HD. (1999). Statistical Analysis of Corruption Data & Using the Internet to Reduce Corruption. Journal of Asian Economies
_||_
سجادی، مسعود (1379)، آشنایی با مفاهیم و شاخص های توسعه انسانی، تهران، سازمان مدیریت و برنامه ریزی.
سریزدی، محمد (1386)، بررسی و تحلیل مفاد کنوانسیون ملل متحد راجع به جرائم سازمان یافته فراملی، تهران، مجله سیاست خارجی، ش 2.
علیزاده، ثانی، محسن و وفانی، علی اصغر (1386) «تأثیر فساد اداری بر توسعه جوامع انسانی»، اخلاق در علوم و فناوری، شماره 1 و 2.
یزدانی زازانی، محمدرضا (1388)، «تأثیر فساد بر توسعه اقتصادی»، نسل فردا.
Akcay, Selcuk. (2006). Corruption & Human Development. Cato Journal: 26, 1:32-35
Akhter HS. (2004). Is Globalization What It’s Cracked up To Be? Economic Freedom, Corruption, & Human Development. Journal of World Business; 39: 283–95.
Goel, R.K., & Nelson, M.A. (2010). Causes of Corruption: History, Geography & Government. Journal of Policy Modeling, 32(2010): 433-447.
Gupta, S., Davoodi, H.R. & Tiongson, E.R. (2000). Corruption & the Provision of Health Care & Education Services. IMF Working Paper No. 00/116. Http://Papers.Ssrn.Com/Sol3/Papers.Cfm?Abstract_Id=879858 (Accessed 25 Oct 2011)
Huntington, S.P. (1968). Political Order in Changing Societies. New Haven: Yale University Press.
Matsui, Noriastu (2004). Social Development Index, Capability Powerty, Yamagachi University, Japan
Mauro, P. (1995). Corruption & Growth, Quarterly Journal of Economics, 110(3): 681-712.
Mo, P. H. (2001). Corruption & Economic Growth, Journal of Comparative Economics, 29:66-79.
Qizilbash M, (2002). On The Measurement of Human Development, School of Economic & Social Studies. Vailable At: Hdr. Undp. Org/Docs /Training / Oxford/ Presentations/Qizilbash_Hdicritique. Pdf.
Rijckeghem, C.V. & Weder, B. (2000).Bureaucratic Corruption & the Rate of Temptation: Do Wages in Civil Service Affect Corruption & by How Much? Journal of Development Economics. 65 (2001) 307-331.
Tran, N.A. (2008). Corruption & Human Development, Development & Policies Research Center (DEPOCEN) Working Paper 7, Available At Http://Depocenwp.Org/Uploads/Pubs/Tranngocanh/Corruption_And_Human_Development-Policy_Journal_DEPOCENWP.Pdf
Treisman, D. (2000). The Causes of Corruption: A Cross-National Study. Journal of Public Economics, 76(2000): 399-457.
Vinod HD. (1999). Statistical Analysis of Corruption Data & Using the Internet to Reduce Corruption. Journal of Asian Economies
