تاثیر سرمایه فرهنگی برتوسعه شهری با تاکید برمشارکت شهروندان در نوسازی بافت های فرسوده مطالعه موردی: شهرمشهد

الموضوعات : مطالعات توسعه اجتماعی ایران

رحمت اله امیراحمدی ¹ , مهرداد نوابخش ² , حبیب اله زنجانی ³

1 - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی
2 - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی
3 - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی

تاريخ الإرسال : 25 الأربعاء , محرم, 1438 تاريخ التأكيد : 12 السبت , صفر, 1438 تاريخ الإصدار : 12 السبت , ذو الحجة, 1428

الکلمات المفتاحية: شهر مشهد, بافت فرسوده شهری, کنش مشارکتی, سرمایه فرهنگی,

ملخص المقالة :

مقدمه: سرمایه فرهنگی به مثابه پیش‌نیاز کنش مشارکتی دارای نقش مهمی در پیشبرد اهداف آن درراستای موفقیت برنامه‌های نوسازی بافت‌های فرسوده شهری است. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر سرمایه فرهنگی برکنش مشارکتی ساکنان درنوسازی بافت پیرامون حرم رضوی می‌باشد.روش پژوهش: روش پژوهش پیمایش است که در آن محقق با استفاده از پرسشنامه اقدام به بررسی موضوع کرده است. شیوه نمونه گیری، خوشه‌ای چند مرحله‌ای و حجم نمونه 426 نفر از ساکنین بافت فرسوده اطراف حرم می‌باشد. یافته‌ها: میزان سرمایه فرهنگی با توجه به میانگین شاخص های بدست آمده ،بالا بوده وتاثیر آن بر مشارکت ساکنان در پروژه های نوسازی مثبت است. شاخص حس همیاری و تعهد اجتماعی بیشترین تأثیر را بر کنش مشارکتی ساکنین داشته است.. مهمترین مشکلات مشارکت مردم در امر نوسازی؛ اعتماد کم به دستگاه‌های ذیربط و مجریان، بی‌‌توجهی شهرداری، نبود اعتماد میان مردم و مجریان طرح، نبود اطلاعات شفاف و کافی در مورد مشارکت می باشد.بحث:. علیرغم بالا بودن میزان سرمایه فرهنگی در منطقه مورد مطالعه و تاثیر مثبت آن بر کنش مشارکتی ،میزان مشارکت ساکنان در پروژه های نوسازی بافت پیرامون حرم رضوی ضعیف می باشد که این امر بیشتر به مساله اعتماد برمی گردد. نتایج تحقیق نشا ن دهنده اعتماد ضعیف مالکان به مجریان و کارگزاران نوساز ی است که این مساله تاثیر منفی در کنش مشارکتی مردم داشته است.نتیجه‌گیری: تحلیل فرضیات نشان می‌دهد که سرمایه فرهنگی بر کنش مشارکتی مؤثر است. در تحلیل ابعاد نیز، متغیر تعهد اجتماعی، حس همیاری، تعلق-پذیری و دانش و مهارت بر کنش مشارکتی مؤثر است.