نقش برنامه‌ریزی استراتژیک فرهنگی در بقای سازمانها
الموضوعات : مدیریت فرهنگی
سید یحیی عظیمی
1
(مسول مکاتبات)
دکتر حبیب الله دعایی
2
(ندارد)
الکلمات المفتاحية: برنامه‌ریزی فرهنگی, بقای سازمانها, برنامه‌ریزی استراتژیک,
ملخص المقالة :
در‌این مقاله در راستای نقش برنامه‌ریزی استراتژیک فرهنگی در بقای سازمانها ابتدا به بررسی نقش بنیادی فرهنگ و سپس به رابطه فرهنگ واستراتژی پرداخته شده است. فرضه‌های اصلی‌این پژوهش در سه حوزه انسجام درونی، تطابق بیرونی و فرضیه‌های میانی مورد بررسی قرار گرفته است. در حوزه انسجام به ماهیت انسان، ذاتا خوب/ ذاتا بد، ماهیت روابط انسان، وظیفه گرایی در مقابل رابطه گرایی، خاص گرایی در مقابل عام گرایی، سلسله مراتب و فردگرایی در مقابل جمع گرایی پرداخته شده است. در حوزه تطابق بیرونی به رابطه با طبیعت کنترل، پرهیز از ناشناخته‌ها، ماهیت فعالیت انسان، انجام دادن در مقابل بودن، دستیابی در مقابل اعطا و ماهیت واقعیت وحقیقت و در حوزه فرضیه‌های میانی به حریم شخصی و فیزیکی، زبان، پیچیده و ساده، زمان، یک بعدی و چندبعدی و گذشته، حال،اینده پرداخته شده است و در پایان نیز نتیجه گیری شده است و همه این واقعیت ها نشان می دهد که برای استفاده بهینه از منابع و امکانات مادی و معنوی سازمان ها باید به مقوله فرهنگ در برنامه ریزی استراتژیک فرهنگی به طور جدی توجه کرد.
