طراحی مدل سنجش بهره وری در سازمان های فرهنگی ایران ( مورد مطالعه سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران )
الموضوعات : مدیریت فرهنگینازنین محمدوند 1 , علی رشیدپور 2 , مجتبی شاهنوشی 3
1 - دانشجوی دکتری مدیریت و برنامهریزی فرهنگی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحداصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران
2 - دانشیار گروه مدیریت و برنامهریزی امور فرهنگی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران. (نویسنده مسئول)
3 - استادیار گروه مدیریت و برنامهریزی امور فرهنگی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران
الکلمات المفتاحية: کارایی, اثربخشی, روش دلفی, بهرهوری,
ملخص المقالة :
مقدمه و هدف پژوهش: فرهنگ از طریق ترویج ارزشهای مشترک درون گروه که راههای انجام فرایندهای اقتصادی تولید توسط اعضای گروه را تعیین میکنند بر کارایی اقتصادی میتواند تأثیر بگذارد. هدف پژوهش حاضر طراحی مدل سنجش بهرهوری در سازمانهای فرهنگی ایران بود.جامعه آماری شامل مدیران و کارکنان سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران بود که به تعداد 306 نفر در بخش کمی و 12 نفر در بخش کیفی انتخاب شد.روش پژوهش: این پژوهش با رویکرد آمیخته (کیفی- کمی) درصدد طراحی مدل سنجش بهرهوری در سازمانهای فرهنگی ایران است که در سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران انطباقپذیری دارد.از نظر روش گردآوری اطلاعات 5 مؤلفه اصلی و 58 مؤلفه فرعی از ادبیات موضوع به روش تحلیل مضمون استخراج شده و از طریق اجرای روش دلفی با حضور نخبگان دانشگاهی و خبرگان سازمانهای فرهنگی به اجماع گذاشته شد که در نهایت 21 مفهوم به عنوان ابعاد نهایی مدل شناسایی شد.یافتهها: یافتهها نشان میدهد، وضعیت مؤلفههای اصلی سبک مدیریت، ویژگی فردی، عوامل فرهنگی و اجتماعی، عوامل اقتصادی و محیطی در سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران از نظر نمونه مورد پژوهش دارای همبستگی مناسب بودند.نتیجهگیری: نتایج نشان داد که افزایش بهرهوری با 5 مولفه ارتباطی مستقیمی دارد که با رشد نسبت ستاده به نهاده با کاهش هزینهها به طور مستقیم تاثیر مثبت دارد و مولفه عواملی محیطی در بعد کارایی و اثربخشی تاثیر یکسانی بر بهرهوری این سازمان داشت.
برادران، وحید؛ ولیجانی، مریم (1395). بررسی عوامل مؤثر بر ارتقاء بهرهوری نیروی انسانی در سازمان امور مالیاتی کشور (مطالعه موردی اداره کل امور مالیاتی شرق تهران)»، پژوهشنامه مالیات. دوره 24، شماره 29.
ترابسی، دیوید (1382). اقتصاد و فرهنگ، ترجمه کاظم فرهادی، تهران. نشر نی.
جعفری، امیر؛ معمارزاده طهران، غلامرضا (1396). شناسایی مولفههای موثر بر بهرهوری کارکنان در یک سازمان بهداشت و درمان نظامی، مجله طب نظامی، سال پنجم، شماره 3.
رضایی، علیاکبر؛ زهرهای، محمدعلی (1390). ابتکار عمل در برنامهریزی و ارزیابی عملکرد فرهنگی، نشر یادآوران، چاپ اول، تهران.
طلوعی، عباس؛ رحمانی، جعفر (1387). طراحی و تببین مدل ارزیابی امور فرهنگی هنری با استفاده از مدلهای کمی، فصلنامه مدیریت فرهنگی، سال دوم، شماره 1.
صالح اولیاء، محمد؛ بهجت، محسن؛ مدرسی، سید ناصر (1384). طرح تدوین مبانی ارزیابی عملکرد سازمانهای فرهنگی، دبیرخانه شورای علی انقلاب فرهنگی. کمیسیون فرهنگی.
صالحی، جواد؛ سلگی، علی (1395). ارزیابی عملکرد در سازمانها و مراکز فرهنگی هنری، فصلنامه پژوهشهای سیاسی و بینالمللی، سال هفتم، شماره 26.
عبداللهی، نازلی (131۹). تاثیر تبلیغات بر مصرف محصولات فرهنگی، پایان نامه کارشناسی ارشد مدیریت فرهنگی دانشگاه علوم و تحقیقات تهران، سال سیزدهم شماره 47، بهار.
علیزاده مجد، امیرضا؛ بدیعزاده، علی؛ حسینی، سیدرسول؛ سعیدنیا، حمیدرضا؛ علیرضایی، ابوتراب (1397). تبین نقش فرهنگ در ایجاد دانشگاه کارآفرین با استفاده از روش کیفی، فصلنامه انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات. دوره 14، شماره 51.
فتاحی، شهرام؛ فتحالهی، جمال؛ عسگری، الناز (1395). تأثیر عوامل اجتماعی- فرهنگی بر رشد اقتصادی ایران: رویکرد دادههای تابلویی و خوشهبندی، فصلنامه اقتصاد و الگوسازی، دوره 7، شماره 26.
فدایی خوراسگانی، مهدی؛ نیری، سمیه (1389). بررسی تاثیر تحولات شاخصهای منتخب فرهنگی بر رشد اقتصادی در ایران (الگوی خود رگرسیون با وقفههای توزیع شده ARDL)، فصلنامه پژوهشهای رشد و توسعه اقتصادی، دوره 1، شماره 1.
کیانی، ندا؛ رادفر، رضا (1394). شناسایی و رتبهبندی عوامل موثر بر بهرهوری سازمان با استفاده از مدل دیماتل، فصلنامه مدیریت بهرهوری. دوره 9، شماره 35.
لبافی، سمیه؛ ابویی، محمد (1395). پیشرانها و موانع عوامل حیاتی موفقیت تفکر راهبردی در سازمانهای فرهنگی؛ مطالعه موردی: سازمانهای فرهنگی شهر اصفهان، دوفصلنامه اندیشه مدیریت راهبردی. سال دهم، شماره 1.
میر، سیدمحسن؛ صالحی امیری، سیدرضا؛ قیومی، عباسعلی؛ عزیزآبادی فراهانی، فاطمه (1397). ارائه الگوی مدیریت اطلاعات فرهنگی در سازمانها و مراکز فرهنگی ایران، فصلنامه انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات، دوره 14، شماره 51.
میرکاظمی، سیده عذرا؛ راستگو، سمانه؛ خراشادیزاده، محمد (1397). طراحی ابزار سنجش عوامل مؤثر بر بهرهوری نیروی انسانی در فدراسیونهای ورزشی ایران، فصلنامه مدیریت و توسعه ورزش. دوره 6، شماره 2.
ناظمی اردکانی، مهدی؛ صیادی، محمد (1393). بررسی وضعیت مؤلفههای اقتصاد فرهنگ در ایران؛ مقایسـه تطبیقی با کشورهای منتخب دنیا و ارائـه راهکارهـای بهبـود وضعیت اقتصاد فرهنگ در کشور)، فصلنامه راهبرد اجتماعی فرهنگی. سال چهارم، شماره 13.
نوبخت، محمدباقر؛ مظاهری، محمدمهدی؛ اصفهانی، مینا (1392). ارائه الگوی توانمندسازی منابع انسانی در سازمانهای فرهنگی (مورد مطالعه: سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران)، فصلنامه مدیریت فرهنگی. دوره 7، شماره 19.
نوروزی، منصور؛ سلطانی، ایرج؛ اعتباریان، اکبر (1397). تعیین نقش استراتژی بر مدیریت عملکرد سازمانهای فرهنگی، فصلنامه مدیریت توسعه و تحول. شماره 35.
Alaghbari, W, Al-Sakkaf, A. A and Sultan, B (2017). Factors Affecting Construction Labour Productivity in Yemen Article, International Journal of Construction Management, 17(4).
Green, P (2016). The perceived influence on organizational productivity: a perspective of a public entity, Problems and Perspectives in Management.
Haavard, M. J (2013). Cultural impact on national economic growth, Journal of Behavioral and Experimental Economics (formerly The Journal of Socio-Economics.
Jarkas, A. M (2015). Factors influencing labour productivity in Bahrain's construction industry, International Journal of Construction Management.
Kazaz, A, Ulubeyli, S, Acıkara, T and Er, B (2016). Factors Affecting Labor Productivity: Perspectives of Craft Workersm, Procedia Engineering.
Leithy, E. W (2017). A Review of the Impact of National Culture on Economic Growth, International Journal of Economics & Management Sciences.
Naoum, S. G (2016). Factors Influencing Labor Productivity on Construction Sites, International Journal of Productivity and Performance Management.
Peng, Y. S and Lin, S. S (2009). National Culture, Economic Development, Population Growth and Environmental Performance: The Mediating Role of Education, Journal of Business Ethics
_||_