عوامل فرهنگی _ اجتماعی مؤثر بر پایبندی جوانان تهرانی به ارزش‌های دینی (از 2 بُعد مناسکی(اعمال دینی) و پیامدی(آثار دینی)

الموضوعات : مدیریت فرهنگی

سیده صفا موسوی ¹ , زهرا کاشانیها ² , فاطمه عزیزآبادی فراهانی ³

1 - کارشناس ارشد مدیریت امور فرهنگی، دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات، تهران، ایران (نویسنده مسئول).
2 - دکتری تخصصی عرفان اسلامی، دانشیار و عضو هیات علمی رسمی دانشگاه (تربیت دبیر)، شهید رجایی تهران.
3 - دکتری تخصصی مدیریت و برنامه‌ریزی، استادیار و عضو هیات علمی رسمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات، تهران، ایران.

تاريخ الإرسال : 07 الثلاثاء , صفر, 1440 تاريخ التأكيد : 24 الأربعاء , جمادى الأولى, 1440 تاريخ الإصدار : 26 الثلاثاء , جمادى الأولى, 1441

الکلمات المفتاحية: اجتماعی, عوامل فرهنگی, ارزش های دینی, جوانان تهرانی,

ملخص المقالة :

مقدمه و هدف پژوهش: بررسی تحلیل و کارکردهای دین در نظام فرهنگی و اجتماعی و نقش و تأثیر آن در حفظ تعادل و نظم اجتماع یکی از حوزه‌های مهم مطالعاتی در جامعه‌شناسی دین بوده است. در این میان یکی از موضوعاتی که همواره محل بحث بوده است میزان تأثیر دین و دینداری جوانان تهرانی در جامعه است. هدف از این پژوهش شناسایی عوامل فرهنگی- اجتماعی مؤثر بر پایبندی جوانان تهرانی به ارزش‌های دینی از دو بُعد مناسکی، پیامدی مورد مطالعه قرار گرفته است. روش پژوهش: جمعیت نمونه آماری این پژوهش را جوانان تهرانی زن و مرد (18 تا 33 سال) از مناطق 22گانه استان تهران با تحصیلات دیپلم تا دکتری تشکیل می‌دهند. این مطالعه یک نوع پژوهش کمی از نوع پیمایشی بوده و ابزار گردآوری اطلاعات در آن از طریق پرسشنامه بوده است. هم‌چنین طبق پرسشنامه اعتبارسنجی شده که توسط (گلارک و استارک) با توجه به معیارهای دین مسیحیت و در داخل سراج‌زاده با معیارهای دین اسلام تطبیق داده شده و انجام گرفته است. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که عوامل فرهنگی و اجتماعی می‌تواند نقش بسیار پررنگی در پایبندی جوانان تهرانی به ارزش‌های دینی داشته باشد. هم‌چنین با توجه به تحلیل فرضیه‌ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون (فرضیات اول انجام مناسک، فرضیه دوم شرکت در برنامه‌های مختلف مذهبی) رابطه معناداری وجود داشته است. اما بین (فرضیات سوم برنامه‌های رسانه ملی، فرضیه چهارم پایگاه‌های اجتماعی فرهنگی و جوانان تهرانی) رابطه معناداری مشاهده نشد. در میان ابعاد دینداری میزان همبستگی بعد مناسکی 0/63 %، بعد پیامدی 0/56 % است. نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق با مقایسه با تحقیقات قبلی که توسط (سراج‌زاده، کاظمی و فرج‌زاده در سال 1377) انجام شده در بُعد مناسکی 20% کاهش وجود داشته، بعد پیامدی 16% کاهش داشته که چشم‌گیر است. این نتایج با توجه به عوامل درونی دین بررسی شده است و کمتر عوامل بیرونی مد نظر قرار گرفته است.بهتر است در ادامه همین پژوهش و با تحلیل عوامل و مشخصه‌ها به نتایج خوبی برای پیشرفت اعتقادات در دو بعد پیامدی و مناسکی رسید.