پالایش سبز فلز روی توسط درختچه بیابانی آکاسیا ویکتوریا (.Acacia victoriae Benth)

الموضوعات :

خدیجه خرمن دار ¹ ( دانشجوی دکتری رشته مدیریت و کنترل بیابان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران. )
علی مهدوی ² ( دانشیار گروه علوم جنگل، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه ایلام، ایلام، ایران. )

تاريخ الإرسال : 04 الخميس , ذو القعدة, 1438 تاريخ التأكيد : 17 السبت , جمادى الأولى, 1439 تاريخ الإصدار : 04 الثلاثاء , جمادى الثانية, 1439

الکلمات المفتاحية: آلودگی, ارزش تحمل, پالایش سبز, تثبیت ‌گیاهی, فلزات سنگین,

ملخص المقالة :

در این پژوهش به ‌منظور بررسی اثر جذب فلز روی بر نهال‌های یک‌ساله Acacia victoriae در سه تکرار و به‌ صورت یک‌ طرح کاملا تصادفی با چهار غلظت از محلول سولفات روی (0، 50، 250 و 500 میلی‌گرم بر لیتر) نهال‌ها مورد ارزیابی قرار گرفتند. سپس برخی ‌از صفت‌های مورفولوژی و فیزیولوژی گیاه (ارتفاع گیاه، قطر یقه، تعداد برگ، سطح برگ، وزن ‌‌‌تر و خشک‌ گیاه، ارزش ‌تحمل، میزان مهار رشد و میزان کلروفیل) و همچنین مقدار ‌تجمع فلز روی در اندام‌های‌ ‌مختلف ‌آن برآورد شد. نتایج نشان داد صفت‌های مورد بررسی به ‌طور معنی‌داری تحت تاثیر فلز روی قرار گرفتند و حضور روی در غلظت بالا سبب کاهش جزیی این‌‌ صفت‌ها شد که تاثیر عمده‌ای بر گیاه نداشت و علایم سمیت با فلز روی در این ‌نهال‌ها مشاهده نشد. میزان تجمع روی نیز در ریشه‌ها بیشتر از قسمت‌های هوایی گیاه بود، به ‌طوری ‌که در حدود 80 درصد (50/4794 میلی‌گرم بر کیلوگرم) در ریشه‌ها‌، بیش ‌از 13 درصد (90/797 میلی‌گرم بر کیلوگرم) در ساقه‌ها و در حدود 7 درصد (35/488 میلی‌گرم بر کیلوگرم) در برگ‌های این‌‌‌‌ گونه تجمع یافتند. همچنین فاکتور تجمع زیستی و انتقال آن نیز به ترتیب بزرگ‌تر و ‌کوچک‌تر از یک ارزیابی شد. با توجه به ‌‌اینکه عنصر روی اختلال جدی در رشد نهال‌های A. victoriae به‌ وجود نیاورد و بیشترین تجمع فلز روی در ریشه‌ها صورت گرفت، بنابراین می‌توان از این ‌‌‌درختچه بیابانی جهت کاهش آلودگی در خاک‌های آلوده به ‌فلز روی به ‌روش تثبیت ‌گیاهی بهره برد.