شناسایی و بررسی فراوانی ماهیان رودخانه گدارخوش (استان ایلام)
الموضوعات :علی پیرانی 1 , صابر وطن دوست 2 , سمیه ترابی دلشاد 3 , ابوالقاسم کمالی 4
1 - گروه شیلات، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.
2 - گروه شیلات، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بابل، بابل، ایران.
3 - گروه بهداشت و بیماریهای آبزیان، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
4 - گروه شیلات، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.
الکلمات المفتاحية: شناسایی ماهیان, فراوانی, رودخانه گدارخوش, ایلام,
ملخص المقالة :
مطالعه حاضر به منظور شناسایی و بررسی فراوانی ماهیان رودخانه گدارخوش واقع در استان ایلام به طور فصلی در سال های 1389 تا 1390 صورت گرفت. نمونه برداری از ماهیان با انتخاب 5 ایستگاه در رودخانه توسط دستگاه الکتروشوکر از نوع ژنراتور برق با ولتاژ 200 ولت در طول 100 متر از هر ایستگاه انجام پذیرفت. صید در هر یک از ایستگاه ها سه بار با استفاده از روش زیپین و در شرایط بسته انجام شد. نمونه ها پس از تثبیت و انتقال به آزمایشگاه مورد زیست‌سنجی قرار گرفته و با استفاده از کلید شناسایی بر اساس ویژگی های مریستیک و مرفومتریک در حد گونه شناسایی شدند. نتایج این مطالعه وجود هشت گونه ماهی از سه خانواده را در رودخانه گدارخوش نشان داد. بیشترین فراوانی در میان خانواده های ماهیان با 4/92 درصد و شش گونه از شش جنس متفاوت به کپور ماهیان (Cyprinidae) تعلق داشت. خانواده های رفتگر ماهیان (Nemacheilidae) و مارماهیان خاردار آب شیرین (Mastacembelidae) نیز هر یک با یک گونه به ترتیب 28/6 و 31/1 درصد از فراوانی را در میان خانواده ها به خود اختصاص دادند. ماهیان صید شده شامل گار (Garra rufa)، لوتک دهان بزرگ (Cyprinion macrostomum)، سیاه ماهی منقوط (Capoeta trutta)، مروارید ماهی موصل (Alburnus mossulensis)، حمری (Carasobrbus luteus)، مارماهی خاردار آب شیرین (Mastacembelus mastacembelus)، شیربت (Tor grypus) و رفتگر ماهی (Oxynoemacheilus frenatus) بودند. بیشترین درصد فراوانی گونه ای در این مطالعه به ترتیب مربوط به لوتک دهان بزرگ (3/31 درصد)، مروارید ماهی موصل (4/29 درصد) و ماهی گار (4/24 درصد) بود، درحالی که کمترین فراوانی به مارماهی خاردار آب شیرین (05/1 درصد) تعلق داشت.
