ارتباط تنوع گیاهی با میزان ذخیره کربن در نیمرخ ارتفاعی جنگل‌های ویسر در غرب مازندران
الموضوعات :
احمد دلخانی
1
(دانشجوی کارشناسی‌ارشد رشته جنگل‌شناسی و اکولوژی جنگل، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.)
اسداله متاجی
2
(استاد گروه جنگلداری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.)
مجید اسحق‌نیموری
3
(استادیار گروه جنگلداری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد چالوس، چالوس، ایران.)
الکلمات المفتاحية: تنوع‌زیستی, جنگل ویسر, دانسیته خشک, زی‌توده, کربن,
ملخص المقالة :
امروزه یکی از مهمترین چالش های پیش رو در جوامع بشری، گرمایش جهانی وکاهش تنوع زیستی است. بر این اساس پژوهش حاضر دو رویکرد تنوع زیستی زی توده در اکوسیستم جنگلی را مد نظر قرار داده است که چالش در آنها یکی از مهمترین مسایل زیست محیطی جهان محسوب می‌شود. جهت انجام پژوهش حاضر، نیمرخ ارتفاعی جنگل های ویسر واقع در غرب مازندران انتخاب گردید. برای محاسبه زی توده درختی و تنوع زیستی گیاهی در جنگل مورد نظر، در یک نیمرخ ارتفاعی (700 تا 1500 متر از سطح دریا) 9 طبقه در نظر گرفته شد و در هر طبقه 8 پلات به استثناء طبقه 1500 متر از سطح دریا با 5 پلات و در مجموع با 69 پلات 400 مترمربعی (20 20 متر) برداشت گردید. در هر یک از پلات ها قطر برابر سینه تمام درختان بالای 5/7 سانتی متر و سطح پوشش و نوع گونه های آن شناسایی و اندازه گیری گردید. جهت اندازه گیری داده های مربوط به پوشش گیاهی علفی، یک میکروپلات 100 مترمربعی (10 10متری) در مرکز پلات پیاده و نوع گونه های علفی و درصد پوشش گیاهی آن بر اساس روش براون بلانکه مورد اندازه گیری قرار گرفت. مقدار ذخیره کربن با ترکیب رابطه حجم، دانسیته خشک و ضریب کربن محاسبه شد. پس از تعیین اندازه گیری های متداول در سطوح تعریف شده برای تعیین ارتباط بین شاخص های تنوع زیستی (غنا، یکنواختی و تنوع) و کربن از تجزیه واریانس یک طرفه استفاده گردید. یافته های پژوهش حاضر حاکی از آن بود که بین مقادیر زی توده و میزان ذخیره کربن با شاخص های تنوع در طبقات ارتفاعی ارتباط معنی داری وجود ندارد. این نتایج نشان داد که در مدیریت صحیح جنگل برای پایش مناسب زی توده در منطقه پژوهش از شاخص های تنوع زیستی نمی توان به عنوان ابزاری کاربردی استفاده کرد.
