تاثیر سطوح مختلف پروبیوتیک باکتوسل بر رشد، تغذیه و بازماندگی ماهی آمور (Ctenopharyngodon idella) پرورشی

الموضوعات :

سید مهدی حسینی فرد ¹ (دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد بابل، گروه شیلات، بابل ، ایران.)
شایان قبادی ² (دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد بابل، گروه شیلات، بابل ، ایران.)
محدثه گرایلی ³ (دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد بابل، گروه شیلات، بابل ، ایران.)

تاريخ الإرسال : 19 السبت , جمادى الثانية, 1435 تاريخ التأكيد : 02 الخميس , ذو القعدة, 1435 تاريخ الإصدار : 01 الجمعة , جمادى الأولى, 1436

الکلمات المفتاحية: باکتوسل, پروبیوتیک, رشد, بازماندگی, ماهی آمور,

ملخص المقالة :

اثر پروبیوتیک باکتوسل شامل باکتری اسید لاکتیکی به نامPediococcus acidilacticiMA 18/5M بر رشد، تغذیه و بازماندگی ماهی آمور پرورشی در تحقیق حاضر مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 300 عدد بچه ماهی آمور با استفاده از جیره دستی تغذیه شدند. 4 تیمار مختلف مورد بررسی در این تحقیق شامل تیمار شاهد (غذای دستی بدون افزودن باکتوسل) و نیز سه تیمار حاوی 1/0، 2/0 و 3/0 گرم پروبیوتیک باکتوسل در هر کیلوگرم غذای پایه بودند. با توجه به نتایج، استفاده از پروبیوتیک باکتوسل سبب تغییر معنی دار فاکتورهای رشد (به جز طول چنگالی)، تغذیه و بقاء نگردید اما مقادیر 1/0 و 2/0 گرم در هر کیلوگرم غذا از بین تیمارهای آزمایشی عملکرد بهتری را نشان دادند. از این رو موثرترین دوز پیشنهادی برابر 1/0 گرم بر کیلوگرم (تیمار 1) است زیرا هر چند در بسیاری از فاکتورها تفاوت معنی داری با تیمار 2 (2/0 گرم بر کیلوگرم) و شاهد نداشت اما میزان بسیاری از فاکتورهای مطلوب همچون افزایش وزن بدن، درصد افزایش وزن بدن، ضریب رشد ویژه، ضریب کارایی پروتئین در تیمار 1 بیشتر از سایر تیمارها بود.