بررسی علل پژمردگی تاغزارهای دست کاشت از نظر خصوصیات پوشش گیاهی و خاک در دشت اردستان

الموضوعات :

ابوذر کشاورز ¹ (دانش‌آموخته کارشناسی‌ارشد رشته بیابان‌زدایی، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه زابل، زابل، ایران.)
علیرضا شهریاری ² (دانشیار گروه اکوفیزیولوژی جنگل، دانشکده علوم زیست‌محیطی و کشاورزی پایدار، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران.)
اکبر فخیره ³ (استادیار گروه علوم مرتع، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبد کاوس، گلستان، ایران.)
محمود نجفی زیلایی ⁴ (دانشجوی دکتری رشته مدیریت و کنترل بیابان، دانشکده منابع طبیعی و کویرشناسی، دانشگاه یزد، یزد، ایران.)

تاريخ الإرسال : 28 الخميس , جمادى الأولى, 1441 تاريخ التأكيد : 21 الإثنين , رجب, 1441 تاريخ الإصدار : 26 الخميس , جمادى الثانية, 1441

الکلمات المفتاحية: بلوک کاملا تصادفی, انبوهی, پژمردگی, تاغزار, اردستان,

ملخص المقالة :

این پژوهش با هدف بررسی علل پژمردگی تاغزارهای دست کاشت از نظر خصوصیات پوشش گیاهی و خاک در دشت اردستان در محدوده‌ ای با مساحت 94/583 هکتاری انجام شد. نمونه‌برداری از سه منطقه یک هکتاری شاداب، نیمه پژمرده و پژمرده در سه تکرار انجام و مطالعات خاک شناسی و پوشش گیاهی (تراکم و سن) صورت گرفت. به منظور تعیین میزان اثر هر عامل بر پژمردگی تاغ، اطلاعات به دست آمده از بررسی عوامل به دلیل یکنواختی و شرایط یکسان منطقه با روش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کاملا تصادفی تجزیه واریانس و مقایسه میانگین انجام گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد انبوهی، سن توده، محدودیت ‎‌های خاک pH ،SAR و Ec، کمبود منیزیم محلول در خاک در سطح 99 درصد و سدیم محلول در خاک در سطح احتمال 95 درصد دارای اختلاف معنی‌دار می ‌باشد. به نظر می‌رسد با توجه به شرایط فیزیولوژیک و سازش‌ پذیری گونه تاغ، مقادیر فاکتورهای خاک برای این گونه قابل تحمل می‌باشد و تنها می‌ توان عوامل مسن بودن (سن بالای 15 سال) توده و انبوهی (تراکم بالا در مناطق پژمرده) که باعث ایجاد رقابت بر سر آب و مواد غذایی می‌شود را علت پژمردگی برشمرد. بنابراین پیشنهاد می‌ شود که با استفاده از افراد بومی منطقه، برداشت اصولی از توده‌های تاغ مسن به شرط نظارت کارشناسان مجرب جهت کنترل تراکم و سن تاغزارها و همچنین جلوگیری از آفات انجام گیرد.