بسط سناریوهای ارتقاء اثربخشی کارکردهای گزارشگری پایدار در چشم اندازهای بازار سرمایه: ارزیابی تعقلگرایی مبتنی بر خرد در تصمیمگیری
بسط سناریوهای ارتقاء اثربخشی کارکردهای گزارشگری پایدار در چشماندازهای بازار سرمایه: ارزیابی تعقلگرایی مبتنی بر خرد در تصمیمگیری
الموضوعات : حسابداری مدیریت
پری ممبنی 1 , ولی خدادادی 2 , علی محمودی 3 , علیرضا جرجرزاده 4 , احمد کعب عمیر 5
1 - دانشجوی دکتری، گروه حسابداری، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
2 - دانشیار گروه حسابداری، دانشگاه شهید چمران، اهواز، ایران(نویسنده مسئول)
3 - استادیار، گروه حسابداری، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
4 - استادیار، گروه اقتصاد، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
5 - استادیار، گروه حسابداری، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
الکلمات المفتاحية: گزارشگری پایدار, تصمیمگیری خردمندانه, هژمونی هنجارهای متشرک,
ملخص المقالة :
هدف این مطالعه، ترسیم سناریوهای ارتقاء اثربخشی کارکردهای گزارشگری پایدار جهت ارزیابی تعقل گرایی مبتنی بر خرد مدیران شرکتهای بازار سرمایه میباشد. این مطالعه به لحاظ روش شناسی اکتشافی/کاربردی میباشد و برای جمعآوری دادههای پژوهش از ماهیت ترکیبی بهره برده شده است. در این تحلیل ابتدا در بخش کیفی از طریق تحلیل تماتیک نسبت به شناسایی کارکردهای گزارشگری پایدار اقدام شد و سپس از طریق مجموعه فرآیندهای تحلیل ماتریسی و سناریوپردازی، مطلوبترین سناریوی کارکرد گزارشگری پایدار تعیین شد. در این مطالعه مشارکتکنندگان بخش کیفی خبرگان دانش حسابداری بودند و در بخش کمی نیز، مدیران شرکتهای بازار سرمایه، که دارای تجربه و دانش لازم در خصوص کارکرد گزارشگری پایدار بودند، مشارکت داشتند. نتایج مطالعه در بخش کیفی از تعیین 5 مضمون فراگیر، پس از ارزیابی انتقادی 14 پژوهش تأیید شده حکایت دارد که پس از انجام ماتریس پیوندی و تحلیل میکمک مشخص شد، دو بعد نهادیگرایی نظارت پایدار و اجتماعیگرایی پایدار مؤثرین کارکردهای گزارشگری پایدار برای تعیین سناریوهای آیندهنگرانه در بستر بازار سرمایه تلقی میشوند. همچنین نتایج پژوهش در بخش کمی نیز نشان داد، تحت تأثیر خردمندی بر مبنای تأمل به عنوان مبنای تصمیمگیری مدیران، مطلوبترین چشمانداز کارکردهای گزارشگری پایدار شرکتهای بازار سرمایه، سناریو ماتریس براکتی با عبارت توضیحی کارکرد گزارشگری پایدار به مثابه هژمونی هنجار میباشد.