مجازات پدر در قتل فرزند
الموضوعات :
علی اکبر ایزدی فرد
1
(استاد دانشگاه مازندران، گروه حقوق خصوصی، مازندران، ایران)
محمد محسنی دهکلانی
2
(استادیار دانشگاه مازندران، گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، مازندران، ایران)
امین یوسفی
3
(دانش‌آموخته‌ی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بابل، رشته‌ی فقه و مبانی حقوق اسلامی، بابل، ایران)
الکلمات المفتاحية: پدر, فرزند, قتل, مجازات, قصاص, محاربه,
ملخص المقالة :
مجازات اصلی جرم قتل عمدی، قصاص است. اما براساس همان مقررات فقه اسلامی، اگر پدریفرزند خود را به قتل برساند به مقتضای ادله، قصاص نمیشود. سؤال اساسی این است که آیا ادلهیعدم قتل پدر، اختصاص به باب قصاص دارد یا به طور مطلق مجازات قتل از او سلب میگردد؟ اگرقتل فرزند در قالب محاربه و افساد فیالارض باشد آیا میتوان پدر را محکوم به مجازات عناوینمذکور نمود؟ این مسأله کمتر در آرا فقهی بازتاب یافته است و فقیهان به قلت متعرض آن شدهاند، عموم ابتلا درنتیجه قانون گذار نیز به سکوت از کنار آن گذشته است. با این همه نمیتوان منکراین پدیده در جامعه شد. با عنایت به موارد فوق و از آنجا که مطابق اصل 167 قانون اساسیجمهوری اسلامی ایران هرگاه قاضی حکم مسألهای را در قوانین مدون نیابد، باید به استناد منابعمعتبر اسلامی یا فتاوای معتبر، حکم قضیه را صادر نماید، بررسی همه جانبهی موضوع امری لازم وضروری به نظر میرسد. آنچه مختار نویسندگان این مقاله قرار گرفته است، وجود وجاهت فقهیچنین مجازاتی می باشد ایشان جهت تثبیت نظر برگزیده خویش به دلائل و مویداتی استناد جسته-اند. همت این مقاله بازتاب جهد و جهد نویسندگان آن در تبیین نظریه مختار است.
