این همانی شخصی در اخلاق زیستی
الموضوعات :
علی پور محمدی
1
(استادیار دانشگاه شهید بهشتی، گروه فلسفه، تهران، ایران)
الکلمات المفتاحية: شخص, اینهمانی شخصی, شخصانیت, حرکت جوهری امتدادی, حرکت جوهری توسعی,
ملخص المقالة :
در این مقاله پایه‌ای ترین مفهوم اخلاق زیستی در بخش فلسفی یعنی مفهوم اینهمانی شخصی بررسی شده است. بعد از بررسی مفهوم شخص نظریات اصلی شخصانیت به اختصار بیان شده است. این نکته ی مهم تبیین شده که اینهمانی در فلسفه ی اسلامی در موضوع شبیه‌سازی از شخصی به شخص دیگر براساس پذیرش یا رد تناسخ سنجیده می‌شود. در تبیین معیارهای اینهمانی سه نظریه ی حافظه ی مشترک، وابستگی علّی و نظریه ی بقا مطرح شده است و هر کدام براساس فلسفه اسلامی نقد و بررسی شده است. در اندیشه ی فیلسوفان مسلمان معیار اینهمانی، وحدت شخصانی است. تنها حقیقتی که می‌تواند حافظه ی هویت و شخصیت باشد، روح است. اگر شبیه‌سازی تناسخ نباشد، باید منتظر تحقق یافتن آن به شکل تجربی بود تا به صورت امر پسینی قابل بررسی عقلانی باشد. زیرا عقل در ارزیابی امور پیشینی ساکت است.
_||_
