تاثیر عوامل درآمدی و غیردرآمدی بر ارتقای شادی در کشورهای EU
الموضوعات : اقتصاد کاربردی
همایون رنجبر
1
(1 دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، گروه اقتصاد، اصفهان، ایران)
مرتضی سامتی
2
(دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، گروه اقتصاد، اصفهان، ایران، استاد گروه اقتصاد)
فرزانه صرافان
3
(کارشناس ارشد علوم اقتصادی گروه اقتصاد، (نویسنده مسئول) farzaneh.sarafan@gmail.com)
الکلمات المفتاحية: شادی, عوامل درآمدی, عوامل غیردرآمدی, کارایی پرتو و تابع رفاه اجتماع, حداقل مربعات غیر خطی,
ملخص المقالة :
این تحقیق به بررسی نقش‌های متفاوت عوامل درآمدی و غیردرآمدی بر ارتقای شادی در کشورهایEU[1] می پردازد. بین درآمد وشادی رابطه مستقیمی وجود دارد و هیچ کس آن را انکار نمی کند زیرا باعث می شود که نیازهای مادی زندگی تامین شود و یا حداقل، استرس را کم می کند. از طرف دیگر به نظر می رسد این مسائل مادی به همان اندازه ی داشتن سلامتی و یا زمانی که با خانواده و دوستان گذرانده می شود، برای ما شادی آفرین باشد. ولی درآمد چه در سطح فردی و چه در سطح اجتماعی، بالاتر از یک سطح خاص، تاثیر چندانی روی شادی افراد ندارد و به تبع آن شادی افراد جامعه را افزایش نمی دهد و حتی منجر به ناکارایی پرتو می شود. بنابراین وقتی جامعه به سطح درآمد معینی رسید، سیاست‌های دولت باید در جهت تقویت عامل‌های غیردرآمدی تنظیم شود تا شادی به سطوح بالاتری ارتقا یابد. الگوی مورد مطالعه با استفاده از روش حداقل مربعات غیر خطی برای دوره ی زمانی 2010-2001 برآورد شده است. نتایج بیانگر اثر مثبت و معنی دار عواملی مانند درآمد شخص، امید به زندگی، حاکمیت قانون و ثبات سیاسی بر شادی و اثر منفی و معنی دار عواملی مانند مبتلایان بهHIV ، افراد دارای درآمدزیر 60٪ درآمد متوسط جامعه و مقایسه اجتماعی درآمد (درآمد نسبی) می باشد. همچنین محاسبات نشان می دهد که همه ی کشورهای اتحادیه اروپا در مرز حداکثر شادی قرار دارند. طبقه بندی JEL: A12,A13,Z13 خوانده می شود. EU اتحادیه اروپا تشکل سیاسی- اقتصادی متشکل از 28 کشور در قاره اروپا است که با نام اختصاری 3 خوانده می شود. EU اتحادیه اروپا تشکل سیاسی- اقتصادی متشکل از 28 کشور در قاره اروپا است که با نام اختصاری[1]
منابع:
الف) منابع فارسی
رحمتی اندامی, پ و اسفندیاری ع، ۱۳۸۸، تاثیر خلاقیت و نوآوری بر بهره وری نیروی کار، دومین کنفرانس ملی خلاقیت شناسی، TRIZ و مهندسی و مدیریبت نوآوری ایران، تهران، پژوهشکده علوم خلاقیت شناسی، نوآوری
فرهنگ، منوچهر (1379)، فرهنگ علوم اقتصادی، تهران، نشر پیکان.
فلیحی، ن و رهبری نژاد، ش 1388، تحلیل عوامل موثر بر اقتصاد خوشبختی در ایران، رهیافت سیستم دینامیکی، پایان نامهی کارشناسی ارشد، دانشکده اقتصاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی.
گجراتی، دامودار (1387)، مبانی اقتصادسنجی، ترجمه حمید ابریشمی، چاپ پنجم.
محسنی فضیلت (1390)، تحلیل تاثیر شاخص های حکمرانی خوب بر شاخص توسعه انسانی مطالعهی موردی: کشورهای جنوب شرقی آسیا (ASEAN). پایان نامهی کارشناسی ارشد، دانشکده علوم اداری و اقتصاد دانشگاه اصفهان.
مرکز مالمیری، ا. 1385، حاکمیت قانون، مبانی، مفاهیم و برداشت ها، انتشارات مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی، چاپ اول
ب) منابع لاتین
Anscombe, F & Aumanm R. A Definition of subjective probability, Annals of Mathematical Statistics, 34:1 (1963), 199-205
Bartolini, S, Bilancini, E & Pugno, M. (2008). Did the decline in social capital depress Americans happiness? Working Paper Series
Blanchflower, D, Oswald, A. (2004). Well-being over time in Britain and USA. Journal of Public Economics, 88: 1359-1389
Diener E & Seligman M. 2004. Beyond money: toward an economy of well-being. Journal of Psychological Science in the Public Interest, 5:1-31
Easterlin, R. 1995. Will raising the incomes of all increase the happiness of all? Journal of Economic Behavior and Organization, 27: 35-47
Easterlin, R. 2001. Income and happiness: toward a unified theory, Economic Journal, 111:473, 465-84
Greene. (2002). Econometric analysis. 7th edition.
Luttmer F.P Erzo. 2004. Neighbors as negatives: relative earning and wellbeing, NBER Working Paper, NO.10667
Tian, G & yang l. 2010. How are income and non income factors different in promoting happiness? an answer to the Easterlin paradox. Mimeo, Texas A&M University
Veenhoven R. (2001). Freedom and happiness. (eds). Culture and subjective wellbeing. 257-280
Vostroknutov A. 2007. Preferences over consumption and status. Mimeo, University of Minnesota
