مقایسه قابلیتهای مدلهای مبتنی بر حافظه بلندمدت و مدل های شبکه عصبی پویا در پیشبینی بازدهی بورس اوراق بهادار تهران
الموضوعات : دانش مالی تحلیل اوراق بهاداراکبر کمیجانی 1 , اسماعیل نادری 2
1 - ندارد
2 - مسئول مکاتبات
الکلمات المفتاحية: پیشبینی, بازار بورس, مدل ARFIMA, مدل NNAR,
ملخص المقالة :
این مقاله با هدف معرفی یک الگوی مناسب جهت پیش بینی شاخص بازدهی بورس اوراق بهادار تهران صورت پذیرفته است. داده های مورد استفاده در این پژوهش به صورت روزانه و شامل بازه ی زمانی پنجم فروردین 1388 تا سی ام آبان 1390 که مشتمل بر 616 مشاهده بوده که جهت مجزا سازی پیش بینی های داخل نمونه ای و خارج از نمونه ای، از تقریباً 90% از مشاهدات (556 مشاهده) جهت تخمین ضرایب مدل و از مابقی (60 مشاهده) جهت انجام پیش بینی خارج از نمونه استفاده شده است. همچنین الگوهای مورد استفاده در این پژوهش عبارتند از؛ یک مدل غیرخطیِ شبکه ی عصبی مصنوعی پویا (شبکه عصبی خودرگرسیونی)[i] و نیز یک مدل رگرسیونی غیرخطی (مدل خودرگرسیونی میانگین متحرک انباشته ی کسری)[ii]. یافته های این پژوهش نشان می دهد که مدل شبکه ی عصبی مصنوعی پویا در پیش بینی های خارج از نمونه، بر اساس معیارهای محاسبه ی خطای پیش بینی میانگین مجذور خطا (MSE)[iii] و نیز معیار جذر میانگین مجذور خطا (RMSE)[iv]، دارای عملکرد بهتری نسبت به مدل رگرسیونی غیرخطی ARFIMA می باشند. [r