انحراف از توزیع نرمال و تاثیر آن بر ارزش در معرض خطر تفاضلی (مورد مطالعه: شرکت های حاضر در صنعت مالی بورس اوراق بهادار)

الموضوعات : دانش مالی تحلیل اوراق بهادار

حجت اله صادقی ¹ (استادیار دانشگاه یزد، گروه حسابداری و مالی)
سمانه دهقان منشادی ² (کارشناسی ارشد مدیریت صنعتی/مالی، مدرس دانشگاه علم و هنر)

تاريخ الإرسال : 28 الإثنين , جمادى الثانية, 1435 تاريخ التأكيد : 05 الإثنين , رمضان, 1436 تاريخ الإصدار : 21 الخميس , ذو الحجة, 1437

الکلمات المفتاحية: ارزش در معرض خطر, ارزش در معرض خطر تفاضلی, رویکرد پیشین و پسین, توزیع نرمال, صنعت مالی بورس اوراق بهادار ته,

ملخص المقالة :

در راستای مدیریت ریسک بازار، بعد از اندازه گیری ارزش در معرض خطر پرتفوی باید به طوردقیق اجزای تشکیل دهنده آن را شناسایی و ریسک پرتفوی را حداقل نمود. در غالب مدل های مالی فرض می شود که توزیع مشاهدات (بازده ها)، نرمال است و بر اساس این توزیع ارزش در معرض خطر و سایر معیار های ریسک بازار محاسبه می شوند. این در حالی است که مشاهدات در واقعیت از توزیع های غیر نرمال پیروی می کنند. بنابراین این پژوهش از معیار ارزش در معرض خطر تفاضلی برای شناسایی میزان تاثیر هریک از اجزای تشکیل دهنده ریسک پرتفوی استفاده نموده است. این معیار ابتدا با فرض نرمال بودن و آن گاه با در نظر گرفتن توزیع واقعی داده ها محاسبه و نتایج این دو وضعیت را مقایسه می کند. قلمرو این پژوهش شامل 42 شرکت حاضر در صنعت مالی بورس اوراق بهادار تهران در طی سال های 1388 تا 1392، است. نتایج نشان می دهد که با استفاده از معیار ارزش در معرض خطر تفاضلی می توان به خوبی تاثیر هر سهم را در ایجاد ریسک پرتفوی، شناسایی نمود وسهم های بهینه را انتخاب نمود. همچنین نتایج موید این نکته است که تحلیل حساسیت یک پرتفوی با استفاده از معیار ارزش در معرض خطر تفاضلی بر اساس توزیع واقعی آن پرتفوی بجای توزیع نرمال، نتایج دقیق تر و قابل اطمینان تری را ایجاد می نماید.

المصادر:

*      شاهمرادی، ا. و زنگنه، م. (1386). "محاسبه ارزش در معرض خطر برای شاخص های عمده بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از روش پارامتریک." تحقیقات اقتصادی(79): 121-150.         

*      طالب‌نیا، ق. و فتحی، م. (1389). "ارزیابی مقایسه‌ای انتخاب پرتفوی بهینه سهام در بورس اوراق بهادار تهران از طریق مدل های مارکویتز و ارزش در معرض خطر." مطالعات مالی 3(6): 71-94.              

*      قراچورلو، ن. و انجمن آذری، ا. (1387). مدیریت ریسک تکنیک ها و روش های کاربردی(چاپ اول). تبریز: مهر ایمان.

*   مصباحی مقدم، غ. و صفری، م. (1388). "بررسی درآمد حاصل از تحمل ریسک از دیدگاه آموزه‌های اسلامی." اقتصاد اسلامی 9(36): 117-148.

*      موسوی، م.، راغفر، ح. و محسنی، م. (1392). "آورد ارزش در معرض خطر سبد سهام با استفاده از روش گارچ کاپولای شرطی." پژوهش های اقتصادی ایران 18(54): 119-154.

*      مهدوی، غ. و صمدی، م. (1391). "بررسی مقایسه ای ارزش در معرض خطر با استفاده از روش شبیه سازی مونت کارلوی تعدیل نشده و تعدیل شده (مورد مطالعه: مطالبات بیمه بدنه اتومبیل یک شرکت بیمه)." پژوهشنامه بیمه (صنعت بیمه) 27(1): 49-73. 

*      نبوی چاشمی، س. ع.، پور بابا گل، ح. و داداش پور عمرانی، ا. (1391). "ارزیابی عملکرد تخمین زننده های ارزش در معرض خطر با استفاده از الگوریتم ژنتیک." دانش سرمایه گذاری 1(1): 13-42.

*      هال، ج. (1384). مبانی مهندسی مالی و مدیریت ریسک(ترجمه سجاد سیاح و علی صالح آبادی)(چاپ اول). تهران: گروه رایانه تدبیر پرداز.

 

*      9. Brooks, C. and G. Persand (2002). "Model choice and value-at-risk performance." Financial Analysts Journal: 87-97.

*      10. Dias, A. (2013). "Market capitalization and Value-at-Risk." Journal of Banking & Finance 37(12): 5248-5260.

*      11. Dowd, K. (2007). Measuring market risk, John Wiley & Sons.    

*      12. Garman, M. B. (1998). System and method for determination of incremental value at risk for securities trading, Google Patents.

*      13. Leccadito, A., S. Boffelli, et al. (2014). "Evaluating the accuracy of value-at-risk forecasts: New multilevel tests." International Journal of Forecasting 30(2): 206-216.

*      14. Olson, D. L. and D. Wu (2011). "The impact of distribution on value-at-risk measures." Mathematical and Computer Modelling.