تاثیر آنومی و زیست بوم جنایی بر جرایم خیابانی شهرستان اهواز از سال 88 تا 93
الموضوعات : تحقیقات حقوق خصوصی و کیفری
حسن قاسمی مقدم
1
(عضو هیات علمی دانشگاه یزد دانشکده علوم انسانی گروه فقه و حقوق اسلامی. (نویسنده مسئول))
بهمن حسینجانی
2
(دانش آموخته دکتری حقوق کیفری و جرم شناسی دانشگاه تربیت مدرس)
فواد خداکرمی
3
(کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی واحد الکترونیک)
الکلمات المفتاحية: آنومی اجتماعی, احساس محرومیت نسبی, تعلق به ارزشهای محلی, زیست بوم جنایی,
ملخص المقالة :
این تحقیق به تحلیل جرم شناسی پدیده نزاع دسته جمعی و جرایم خیابانی شهرستان اهواز براساس نظریه هایآنومی و زیست بوم جنایی می پردازد. آنومی از دیدگاه دورکیم عبارتست از حالتی که در آن قواعد اجتماعی برایعاملان الزام آور نبوده و پیروی از آنها برای افراد مطلوبیتی ندارد. در این پژوهش احساس محرومیت نسبی، آنومیاجتماعی، تعلق به ارزشهای محلی و زیست بوم جنایی چهار متغیر مستقل بشمار آمده و تاثیر آنها در متغیر وابستهنزاع دسته جمعی و جرایم خیابانی مورد سنجش و بررسی قرار گرفت. این تحقیق توصیفی بوده و به طریقپیمایشی انجام گردید. ابزار تحقیق پرسشنامه محقق ساخته است که از مبانی نظری پژوهش و ادبیات تحقیقاستفاده گردید. جامعه آماری جوانان سنین 19 تا 38 سال زندان کارون شهرستان اهواز بوده و روش نمونهگیری بهصورت تصادفی انجام گردید. این پژوهش با چهار فرضیه اصلی و تعدادی فرضیه فرعی تبیین گردید. در محاسباتآماری از ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون استفاده شد. برای فرضیه های فرعی از آزمون استقلال و مقایسهمیانگین ها استفاده شد. یافته های پژوهش نشانگر آن است که متغیر احساس محرومیت نسبی، متغیر آنومی وبیهنجاری اجتماعی، تعلق به ارزشهای محلی و متغیر زیست بوم جنایی در گرایش به نزاع دسته جمعی رابطهیمعناداری دارند. تحلیل رگرسیون نشان داد متغیر تعلق به ارزشهای محلی بیشترین نقش را به میزان 46 / 0 درگرایش به نزاع دسته جمعی جوانان شهرستان اهواز ایفا میکند. پس از آن متغیر آنومی اجتماعی و سپس زیستبوم جنایی تاثیر زیادی در گرایش به نزاع دسته جمعی نشان می دهد. بر اساس یافته های تحقیق پیشنهاد میگرددمحله های آسیب پذیر از طریق ایجاد شبکه های اجتماعی ساماندهی شوند.
