ارزیابی ناهنجاری های ناشی از عدم افشای مناسب فعالیت‌های زیست محیطی با روش ترکیبی BW-AHP

الموضوعات : تحقیق در عملیات

مهدی سلطانی فر ¹ , مصطفی نورالدین ²

1 - گروه ریاضی، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران.
2 - گروه حسابداری، واحد مهدی شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، مهدی شهر، ایران.

تاريخ الإرسال : 04 الجمعة , ذو القعدة, 1443 تاريخ التأكيد : 11 الإثنين , جمادى الأولى, 1444 تاريخ الإصدار : 30 السبت , ذو الحجة, 1445

الکلمات المفتاحية: Hybrid BW-AHP method, Requirement of environmental reporting, Significance of anomalies, Non-disclosure pattern of environmental activities,

ملخص المقالة :

هدف از این پژوهش بررسی و تحلیل راهبردهایی است که موجب وقوع پیامدهای ناشی از عدم افشای مناسب فعالیت‌های زیست‌ محیطی در گزارشگری مالی می شود. بدین منظور پس از استخراج ناهنجاری های ناشی از عدم افشای مناسب فعالیت های زیست محیطی، اقدام به ارزیابی هر یک از راهبردها با استفاده از نظر خبرگان شد. در این تحقیق از روش ترکیبی بهترین و بدترین و تحلیل سلسله مراتبی (BW-AHP) برای ارزیابی ناهنجاری های ناشی از عدم افشای مناسب فعالیت های زیست محیطی استفاده شده که ترکیبی هوشمندانه از دو روش معروف تصمیم گیری چند شاخصه است. نتایج این پژوهش نشان داد که انجام فعالیت‌های مخرب آلاینده، انحصاری بودن محصولات و بازار، اجتناب از افشای اطلاعات نامطلوب، عدم جبران خسارت‌های زیست-محیطی و عدم پرداخت عوارض آلایندگی به ترتیب با ضریب اهمیت 26/0، 25/0، 22/0، 2/0 و 09/0 در رتبه های اول تا پنجم پیامدهای ناشی از عدم افشای مناسب فعالیت‌های زیست‌محیطی قرار دارند.

المصادر:

[1]حجازی، ر. ، قنبری، ی. (1390). مقدمه¬ای بر حسابداری مدیریت زیست‌محیطی، پژوهش حسابداری و حسابرسی، دوره 1، شماره 2، صص 129-150.
[2] قنبری قلعه رودخانی، م. ، وطن پرست، م. ، آزادی، ک. (1400). عملکرد مسئولیت اجتماعی و افشا اطلاعات زیست‌محیطی: آزمون نظریه توسعه پایدار با استفاده از منطق فازی، فصلنامه علمی و پژوهشی دانش حسابداری و حسابرسی مدیریت، سال دهم، شماره 40، صص 89-105.
[3] دهدار، ف. ، احمدیان، ع. (1396). گزارشگری حسابداری زیست‌محیطی، حسابدار، شماره 304-303، صص 36-41.
[4] بنی¬مهد، ب. ، طالب¬نیا، ق. ، ازوجی، ح. (1388). بررسی رابطه¬ی بین عملکرد زیست‌محیطی و عملکرد مالی، پژوهشنامه حسابداری مالی و حسابرسی، دوره 1، شماره 3، صص 149-174.
[5] حاجیان¬نژاد، ا. ، پورحیدری، ا. ، بهار مقدم، م. (1394). تدوین چارچوبی برای گزارشگری غیرمالی شرکت‌ها برمبنای چارچوب مفهومی حسابداری. فصلنامه دانش حسابداری مالی، سال دوم شماره 2 پیاپی 5، صص 7-31.
[6] Hull, J. C., Predescu, M., White, A. (2005). Bond prices, default probabilities and risk premiums. Journal of Accounting Research, 40(1), 135-172.
[7] Azizul Islam, M. (2009). Social and environmental reporting practices organizations operating in or sourcing products from, a developing country: Evidence from Bangladesh, A Thesis Submitted in Fulfilment of the Requirements for the Degree of Doctor of Philosophy, University of Dhaka.
[8] Shearer, T. (2002). Ethics and Accountability: from the for-itself to the for-the-other, Accounting, Organizations and Society, 27(6), 541-575.
[9] Gray, R. (2006), Social Environmental and Sustainability Reporting and Organizational Value Creation. Whose Value? Whose Creation?, Accounting Auditing & Accountability Journal,19(6), 793-819.
[10] نورالدین، م. ، پورزمانی، ز. (1400). افشای اطلاعات زیست‌محیطی در گزارشگری مالی، فصلنامه تحقیقات حسابداری و حسابرسی، گواهی پذیرش مقاله در شماره 55 پاییز 1401.
[11] Jenkins, H., Yakovleva, N. (2008). Corporate social responsibility in the mining industry: Exploring trends in social and environmental disclosure. Journal of Cleaner Production. 14(3-4), 271-284.
[12] Guthrie. J. E., Parker, L. D. (1990). Corporate social disclosure practice: A comparative international analysis. Advances in Public Interest accounting, 3(1-3), 159-175.
[13] مران¬جوری، م. ، علی‌خانی، ر. (۱۳۹۰). تحقیق حساب دهی اجتماعی و محیطی، مجله دانش و پژوهش حسابداری، شماره 24، صص 24- 29.
[14] O'Donovan, G., (2002). Environmental Disclosures in the Annual Report: Extending the Applicability and Predictive Power of Legitimacy Theory. Accounting, Auditing & Accountability Journal. 15(3), 344- 371.
[15] Jamil, C. Z. M., Alwiand, K., Mohammed, R. (2003). Corporate social responsibility disclosure in the annual reports of Malaysia companies: A longitudinal study. Analysis, 10(1), 139-159.
[16] Gray, R., Javad, M., Power, D. M., Sinclair C. D. (2001). Social and Environmental Disclosure and Corporate Characteristics: A Research Note and Extension. Journal of Business Finance and Accounting, 28(3-4): 327-356.
[17] Mathuva, D. M., Kiweu, M. K. (2016). Cooperative social and environmental disclosure and financial performance of savings and credit cooperatives in Kenya. Advances in accounting, incorporating. Advances in International Accounting, 35, 197–206.
[18] Cormier, D., Ledoux, M. J., Magnan, M. (2011). The Informational Contribution of Social and Environmental Disclosures for Investors. Management Decision, 49(8), 1276-1304.
[19] Nooreddin, M., Poorzamani, Z. (2021). A Model for Environmental Management Information Disclosure Requirement in Financial Reporting, International Journal of Finance and Managerial Accounting, 6, 20, 67-82.
[20] عزلتی، ف. ، نوری¬فرد، ی. ، امام¬وردی، ق. ، دارابی، ر. ، حاجیها، ز. (1400). نقش سازوکارهای نظارتی بر افشای داوطلبانه اطلاعات غیرمالی، فصلنامه علمی و پژوهشی دانش حسابداری و حسابرسی مدیریت، سال دهم، شماره 40، صص 59-70.
[21] فیضی، م. ، پورآقاجان، ع. ، نسل موسوی، س. ح. (1400). نقش قدرت شرکت در ارتباط افشای داوطلبانه اطلاعات غیرمالی و عملکرد پایداری، فصلنامه علمی و پژوهشی دانش حسابداری و حسابرسی مدیریت، سال دهم، شماره 40، صص 39-57.
[22] جامعی، ر. ، نجفی، ق. (1398). بررسی رابطه بین افشای مسئولیت اجتماعی شرکت و حق¬الزحمه حسابرسی. دانش حسابداری مالی، دوره 6 شماره 1، صص137-161.
[23] فخاری، ح. ، ملکیان، ا. ، جفایی رهنی، م. (1396). تبیین و رتبه¬بندی موالفه¬ها و شاخص¬های گزارشگری زیست¬محیطی، اجتماعی و راهبری شرکتی به روش تحلیل سلسله مراتبی در شرکت¬های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار. حسابداری ارزشی و رفتاری، سال 2، شماره 4، صص 153-187.
[24] Saaty, T. L. (1980). The analytic hierarchy. New York: McGraw-Hill.
[25] Rezaei, J. (2015). Best- worst multi criteria decision making methods. OMEGA, 53, 49–57.
[26] سلطانی‌فر، م.، زرگر، س. م. (1400). ارزیابی و رتبه‌بندی ریسک‌های امنیتی رایانش ابری بر اساس یک رویکرد ترکیبی مبتنی بر مقایسه‌های زوجی، پژوهشنامه پردازش و مديريت اطلاعات، ۳۷(۱)، ۵۸-۲۷.
[27] Rezaei, J. (2016). Best-worst multi-criteria decision-making method: Some properties and a linear model, Omega, 64, 126-30.
[28] Rezaei, J. (2020). A Concentration Ratio for Nonlinear Best Worst Method, International Journal of Information Technology & Decision Making, 19, DOI: 10.1142/S0219622020500170.
[29] Mohammadi, M., & Rezaei, J. (2020). Bayesian Best-Worst Method: A Probabilistic Group Decision Making Model, Omega, 96, 102075.
[30] Liang, F., Brunelli, M., Rezaei, J. (2020). Consistency issues in the Best Worst Method: Measurements and thresholds, Omega, 96, 102175.
[31] Liang, F., Brunelli, M., Rezaei, J. (2022). Best-Worst Tradeoff Method, Information Sciences, 610, 957-976.
[32] Liang, Y., Ju, Y., Tu, Y., & Rezaei, J. (2022). Nonadditive best-worst method: Incorporating criteria interaction using the Choquet integral. Journal of the Operational Research Society, https://doi.org/10.1080/01605682.2022.2096504.
[33] Khaira, A., Dwivedi, R. K. (2018). A State of the Art Review of Analytical Hierarchy Process, Materials Today: Proceedings, 5(2-1), 4029-4035.
[34] Abastante, F., Corrente, S., Greco, S., Ishizaka, A., Lami, I.M. (2019). A new parsimonious AHP methodology: assigning priorities to many objects by comparing pairwise few reference objects. Expert Systems With Applications, doi:https://doi.org/10.1016/j.eswa.2019.02.036.
[35] Tavana, M., Soltanifar, M., Santos-Arteaga, F. J. (2021). Analytical hierarchy process: revolution and evolution, Annals of Operations Research, https://doi. org/10. 1007/s10479-021-04432-2.