شناسایی موانع تضعیف کننده بلوغ ورزش نخبه ايران و ارائه راهکار
الموضوعات : نوآوری در مدیریت ورزشی
محسن پاسبان
1
,
مهدی نادری نسب
2
,
سید عباس بی نیاز
3
1 - دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران
2 - استادیار مدیریت ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران
3 - استادیار فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران
الکلمات المفتاحية: بلوغ ورزش نخبه, موانع, توسعه ورزش, ورزش نخبه, سیاست¬گذاری.,
ملخص المقالة :
هدف از پژوهش حاضر شناسایی موانع تضیعف کننده بلوغ ورزش نخبه ایران و ارائه راهکارهای مناسب بود. روش تحقیق از نوع کیفی با رویکرد تحلیل سیستماتیک میباشد. جامعه آماری شامل کلیه اعضای هیأت علمی تربیتبدنی، مدیران و کارشناسان سازمانهای اجرایی، حرفهای ورزشی و اسناد و منابع علمی بود. نمونه آماری به تعداد قابل کفایت بر مبنای اشباع نظری به‌صورت هدفمند و در دسترس انتخاب و مورد نظرخواهی قرار گرفتند (16 نفر و 17 سند). ابزارهای پژوهش شامل مطالعه کتابخانهای نظاممند و مصاحبه نیمه ساختاریافته بود و روایی ابزار با استفاده از روشهای رواییسنجی کیفی مطلوب ارزیابی شد (روایی محتوایی). از روش کدگذاری و چارچوببندی مفهومی برای تحلیل یافتهها استفاده گردید. موانع بلوغ سیاستگذاری ورزش نخبه در ایران در قالب 11 بعد شناسایی شدند که شامل موانع راهبردی ورزش حرفهای، موانع ملی سياست‌گذاري ورزشی، موانع اجرایی و پشتیبانی، سیستم کنترلی، ابزارهاي سياستي، مشارکت نهادها، مدیریت استعداد، علمی و فناوری، ظرفیت تجاری، رقابت‌پذیری ورزش نخبه، منابع و عملكردی بود. ابعاد شناسایی شده در سه سطح کلان، میانی و خرد تقسیمبندی شدند. چارچوب ارائه شده در این پژوهش، شناختی از ابعاد سیاستگذاری بلوغ ورزش نخبه را بر اساس ارتباط آن با مجموعه‌ای از فعالیت‌های مختلف ایجاد می‌کند. بر پایه این چارچوب، میتوان به ارزیابی عینی از سطح فعالیت‌های مدیریت در ورزش نخبه پرداخت و اطلاعات علمی در زمینه اقدامات مناسبی را که باید سازمانهای ورزشی برای توسعه سیاستگذاری توسعه ورزش نخبه انجام دهند، فراهم ساخت.
1. Bramham, P. Hylton, K., Jackson, D., Nesti, M. (2001). Sports development: Policy, process and practice. Routledge, London.
2. Davari, A., & Rezazadeh, A. (2017). Structural equations modeling with PLS software. Tehran: Jahad Daneshgahi Publishing.
3. De Bosscher, V., Bingham, J., Shibli, S., van Bottenburg, M., & De Knop, P. (2008). A Global sporting arms race. An international comparative study on sports policy factors Leading to international sporting success. Aachen, DE: Meyer & Meyer.
4. De Bosscher, V., De Knop, P., van Bottenburg, M. (2008). Sports, Culture and Society: Why The Netherlands Are Successful In Elite Sports And Belgium Is Not? A Comparison of Elite Sport Policies. Kinesiologia Slovenica, 14(2), 21–40.
5. De Bosscher, V., De Knop, P., van Bottenburg, M. (2008). Sports, Culture and Society: Why the Netherlands Are Successful In Elite Sports And Belgium Is Not? A Comparison of Elite Sport Policies. Kinesiologia Slovenica, 14(2), 21–40.
6. De Bosscher, V., De Knop, P., van Bottenburg, M., Shibli, S. (2006). A Conceptual Framework for Analysing Sports Policy Factors Leading to International Sporting Success, European Sport Management Quarterly, 6(2), 185-215.
7. De Bosscher, V., De Knop, P., van Bottenburg, M., Shibli, S., & Bingham, J. (2009). Explaining international sporting success. An International comparison of elite sport systems and policies in six nations. Sport Management Review, 12, 113–136.
8. De Bosscher, V., Sotiriadou, P., & Van Bottenburg, M. (2013) Scrutinizing the sport pyramid metaphor: an examination of the relationship between elite success and mass participation in Flanders, International Journal of Sport Policy and Politics, 5(3), 319-339.
9. Ehsani, M. Amiri, M., Qarakhani, H. (2012). Designing and compiling the comprehensive system of professional sports in the country. Sports Management Studies, 17, 125 – 136.
10. Eidi, H; and Ramezani Nazad, R. (1388). Analyzing the management process of elite athletes, the third national congress of human resource management in sports, Shahrekord, 19-20 Aban.
11. Funahashi, H. De Bosscher, V & Mano, Y. (2015). Understanding public acceptance of elite sport policy in Japan: a structural equation modelling approach, European Sport Management Quarterly, 15(4), 478-504.
12. Green, B. C. (2005). Building sport programs to optimize athlete recruitment, retention, and transition: Toward a normative theory of sport development. Journal of sport management, 19(3), 233-253.
13. Green, M. (2005). Integrating macro-and meso-level approaches: A comparative analysis of elite sport development in Australia, Canada and the United Kingdom. European sport management quartely, 5(2), 143-166.
14. Green, M. (2007). Olympic glory or grassroots development? Sport policy priorities in Australia, Canada and the UK 1960-2006”, International Journal of the History of Sport, 24(7), 921-953.
15. Honorary (2005). document of the comprehensive system of development of physical education and sports in the country. Physical Education Organization of the Islamic Republic of Iran, Tehran: Sib Sabz.
16. Houlihan, B. (2009). Public sector sport policy: Developing a framework for analysis. International Review for the sociology of sport. 40(2), 163- 184.
17. Li, P., De Bosscher, V., Pion, J., Weissensteiner, J. R., & Vertonghen, J. (2018). Is international junior success a reliable predictor for international senior success in elite combat sports?. European journal of sport science, 18(4), 550-559.
18. Rahimi Pardanjani, A; Rashidinia, M.; Mirzaei, B. (2016). The relationship between economic capital and development goals with the sports success of freestyle and freestyle wrestlers of the national youth team. Contemporary Research in Sports Management, 7(14), 43-52.
19. Ramezani Nejad, R.; Hejbari, K. (2016). The basics of sports development and its application in Iranian sports. Majlis and Strategy, 24(91), 233-263.
20. Ramezani Nejad, R.; Hejbari, K; Eidi, H; Reyhani, M.; Askari, B. (2013). Elite sports management, experiences of successful countries. First Edition. Publication of North Sustainable.
21. Renaud, A., De Bosscher, V., & Kempf, H. (2018). Modelling international sporting performance: the impact of national sport policy factors. - 50th Annual Conference of the French Society of Statistics, 28 May – 1 June 2018, Paris-Saclay. 1-7.
22. Sabbaghian, A. (2014). Sports diplomacy. Culture-Communication Studies, 16(31), 131-151.
23. Shabani Bahar, Gha; Erfani, N; Gooderzi, M.; Monsef, A. (2015). The application of the path analysis model in determining the effective indicators on the sports success of Iranian teams in international events. Strategic studies of sport and youth, 15(31), 129-146.
24. Shariati, M; Gooderzi, M. (2014). The place of sports diplomacy in the international relations of Iran's Islamic army; Qualitative approach based on content analysis. Biannual Scientific-Research Journal of Political Science, 11(2), 127-95.
25. Sotiriadou, K. (2005). The Sport Development Processes in Australia, Doctoral thesis, University of Technology, Sydney.
26. Sotiriadou, K. Shilbury, D. (2008). The Attraction, retention/ Transation, and Nurturing Process of Sport Dvelopment: Some Australian Evidence, Journal of Sport Management, 22. 247-272.
27. Sotiriadou, K. Shilbury, D. (2009). Australian elite athlete development: An organizational perspective, Sport management Review, 13. 1-12.
28. Toloui Ashlaghi, A., Pashaei, M., Madbari-Kalyani, R., (2010). The role of mass media in the development of citizen sports, Urban Management Studies Quarterly, 2(2), 181-193.
29. Yuon gao, R., Robinson, L. (2017). A Comparison between Talent Identification and Development (TID) for badminton in China and the UK, Faculty of Health Sciences and Sport.
