تبیین رابطه کیفیت فضای باز مسکن و میزان اضطراب کودکان بر مبنای نظریه رشد اریکسون (مطالعه موردی : مجتمع های مسکونی در تهران)
الموضوعات :
فاطمه مرتضایی منش
1
,
کمال رهبری منش
2
,
مصطفی کیانی
3
1 - دانش آموخته کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، قزوین، ایران.
2 - استادیار گروه معماری دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، قزوین، ایران.
3 - دانشیار گروه معماری دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه تهران، تهران، ایران.
تاريخ الإرسال : 17 السبت , ذو الحجة, 1435
تاريخ التأكيد : 17 الأربعاء , ذو الحجة, 1436
تاريخ الإصدار : 21 الإثنين , صفر, 1438
الکلمات المفتاحية:
روا نشناسی محیط,
مجتمع مسکونی,
فضای باز مسکن,
بازی کودک,
اضطراب کودک,
ملخص المقالة :
نظریه رشد اریکسون بیانگر اهمیت محیط زندگی و نقش بازی در دوران رشد کودک م یباشد. این درصورتی است کهفضاهای مسکونی امروز ما توانایی پاسخگویی به نیازهای طبیعی کودکانمان را ندارند. این پژوهش که با هدف تدارکمحی طها و فضاهای مسکونی کارآمدتر و سالم تر و به تبع آن رضایتمندی ساکنان از مجموع ههای زیستی انجامشده، به بررسیاثر ویژگ یهای فضایباز مجموع ههای مسکونی به عنوان یکی از عوامل محیطی، بر روی چگونگی رشد کودک م یپردازد. باتوجه به رویکرد بینرشته ای تحقیق، زمینه روان شناسیمحیطی برای تبیین فرضیه و آزمون آن مناسب تشخیص داده شد. اینپژوهش در پی پاسخ به این پرسش است که؛ آیا مجتم عهای مسکونی آپارتمانی می توانند فضای مناسبی برای رشد کودکانفراهم کنند؟ روش تحقیق به کار گرفته شده توصیفی از نوع علی مقایس های می باشد. نتایج حاصل از تحلیل واریانس یک راههو ضریب همبستگی پیرسون نشان م یدهد که بین اضطراب کودکان و رضایت از فضای باز مجتم عهای مسکونی به لحاظآماری رابطه معنادار وجود ندارد.
المصادر:
برک، لورا. (1388). روانشناسی رشد (از لقاح تا کودکی). (یحی سیدمحمدی، مترجم). (ویراست چهارم2007، جلد اول). تهران: ارسباران.
بهروزفر، فریبرز؛ اکبری، شهریار؛ و رازجویان، محمود. (1383). رابطه همسازی تراکم در مسکن و وضعیت تحصیلی کودکان دبستانی. تهران: مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن.
بهروزفر، فریبرز؛ و رازجویان، محمود. (1380). مبانی طراحی فضاهای باز نواحی مسکونی در تناسب با شرایط جسمی و روانی کودکان. تهران: مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن.
توکلی، نیکی؛ ماجدی، حمید. (1392). عملکرد محیطهای سبز و طبیعی در ارتقاء سلامت روحی-روانی انسان. فصلنامه علمی‌پژوهشی هویت شهر، 7(13)، 23-32.
حسینی، سیدباقر؛ عظمتی، حمیدرضا؛ و باقری، محمد. (1385). تأثیر ادراکی-رفتاری فضاهای باز محله در سلامت دانش‌آموزان. فصلنامه فن‌آوری و آموزش، 1(1)، 19-30.
رستم‌خانی، پروانه؛ و لقایی، حسنعلی. (1383). اصول طراحی فضای سبز در محیطهای مسکونی. تهران: مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن.
ذبیحی، حسین؛ حبیب، فرح؛ و رهبری‌منش، کمال. (1390)، بررسی رابطه بین، میزان رضایت از مجتمع‌های مسکونی و تأثیر مجتمع‌های مسکونی بر روابط انسان. فصلنامه علمی‌پژوهشی هویت شهر، 5(8)، 103-118.
شاملو، سعید. (1388). بهداشت روانی. تهران: انتشارات رشد.
شرایدن، مری. (1380). کودک و بازی، تولد تا 6سالگی. تدوین ملدون اسمیت و جک هاردینگ. (سیمین عرب، مترجم). تنکابن: دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن.
شولتز، دوان؛ و شولتز، سیدنی الن. (1387). نظریه‌های شخصیت. (یحی سیدمحمدی، مترجم)، ویراست هشتم، تهران: نشر ویرایش.
صفاری‌نیا، مجید. (1390). تأثیر محیطهای مسکونی مختلف (خانه های ویلایی یا انواع آپارتمان) بر سلامت روان، شادکامی و بهزیستی شخصی دختران نوجوان. پژوهش‌های روانشناسی اجتماعی، 1(1)، 60-73.
گیفورد، رابرت. (1378). روانشناسی محیط های مسکونی. (وحید قبادیان، مترجم). معماری و فرهنگ،1(2و3)، 71-99.
مطلق‌زاده، رویا. (1378). وسایل بازی کودکان. (غزاله روحانی، تدوین). تهران: سازمان زیباسازی شهر تهران، تهران.
مظفر، فرهنگ؛ عظمتی، حمیدرضا؛ و باقری، محمد. (1385). طراحی بوستان‌های شهری و رشد خلاقیت کودکان. مجله فن‌آوری و آموزش، 1 (2)، 75-85.
وثیق، بهزاد؛ پشوتنی زاده، آزاده؛ و بمانیان، محمدرضا. (1388). مکان و مسکن در منظر اسلام. فصلنامه تخصصی پژوهش‌های میان رشته‌ای قرآن کریم، 1 (3)، 93-101.
هدایت نژاد، محمود. (1374). بهداشت روانی، فرهنگ آپارتمان نشینی. دومین سمینار سیاست های توسعه مسکن در ایران. (جلد دوم). مهر 10-12، (ص621-633). تهران: وزارت مسکن و شهرسازی.
Department of the Environment, Heritage and Local Government. .( 2007). Sustainable Urban Housing Design Standards for New Apartments, Guidelines for Planning Authorities, p13-14. Retrieved May 31, 2013, from https://www.google.com/webhp?sourceid=chrome-instant&ion=1&espv=2&ie=UTF-8#q=sustainable
_||_
