طراحی مدل تجویزی استمرار خلاقیت و آزمون آن در طراحی معماری

الموضوعات :

منوچهر تمیزی ¹ , جمال‌الدین سهیلی ² , حسین ذبیحی ³

1 - گروه معماری و شهرسازی،دانشگاه قزوین،دانشگاه آزاد اسلامی،قزوین،ایران
2 - استادیار دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین، ایران
3 - دانشیار و عضو هیت علمى گروه معمارى، دانشگاه آزاد اسلامى قزوین، واحد علوم و تحقیقات، قزوین، ایران.

تاريخ الإرسال : 03 الإثنين , صفر, 1439 تاريخ التأكيد : 30 الإثنين , رجب, 1439 تاريخ الإصدار : 14 الخميس , ربيع الأول, 1440

الکلمات المفتاحية: آموزش خلاقیت, استمرار خلاقیت, طراحی مدل, طراحی معماری,

ملخص المقالة :

توجه به موضوع آموزش طراحی معماری می‌باید همواره در اولویت کاری برنامه ریزان نظام آموزش معماری قرار گیرد. هدف از این مطالعه، طراحی و آزمون مدل تجویزی استمرار خلاقیت در طراحی معماری بوده است.مدل تجویزی بر پایه دلالت‌های تحلیلی ساختاری از مدل‌های عینی موجود به دست آمد. جهت آزمون مدل از روش نیمه تجربی استفاده شد. از طریق نمونه‌گیری در دسترس،30 نفر از دانشجویان کارشناسی معماری دانشگاه آزاد ماهشهر به‌صورت تصادفی در دو گروه کنترل (15 نفر) و آزمون (15 نفر) قرار گرفتند. آموزش فرایند خلاق در مدل طراحی‌شده شامل مراحل تولید ایده ی راه حل، طرح و معرفی ایده، ارزیابی ایده، بازنگری و انتخاب نهایی است. فراگیران آموزش‌دیده بر اساس مدل تجویزی رضایت بیشتری نسبت به دوره مبتنی بر شیوه‌های رایج داشتند. مدل تجویزی استمرار خلاقیت می‌تواند در رسیدن به هدف ارتقاء خلاقیت دانشجویان نقش مؤثرتری از شیوه های آموزش سنتی داشته باشد.

المصادر:

1. آقایی فیشانی، تیمور. (1377). خلاقیت و نوآوری در انسان‌ها و سازمان‌ها. چاپ اول. تهران: انتشارات ترمه،.
2. حجت، عیسی. (1383). آموزش خلاق-تجربه 81. نشریه هنرهای زیبا، 18، 25-36.
3. حق‌شناس، مرجان (1378‌). خلاّقیت‌ در‌ آموزش‌وپرورش. فصلنامه مدیریت در آموزش‌وپرورش، 24-23.
4. مهدوی نژاد، محمد جواد. (1384). آفرینش گری و روند آموزش خلاقانه در طراحی معماری. مجله علمی پژوهشی هنرهای زیبا، 21، 66-57.
5. محمودی، امیر سعید. (1383). تفکر در طراحی: معرفی الگوی تفکر تعاملی در آموزش طراحی. نشریه هنرهای زیبا، 20، 27-36.
6. محمودی، امیر سعید. (1381). چالشهای آموزش طراحی معماری در ایران: بررسی دیدگاه اساتید و دانشجویان. مجله هنرهای زیبا، 12، 70-79.
7. محمودی، امیرسعید. (1377). آموزش روند طراحی معماری (به‌کارگیری استعدادهای نهفته دانشجویان). مجله هنرهای زیبا، 4 و 5، 73-81.
8. منینجر، ویلیام؛ مایر، جان؛ وایتسمن، الیس. (1370). رشد شخصیّت و بهداشت روان. چاپ سوم. تهران: انجمن اولیاء و مربّیان جمهوری اسلامی ایران.
9. ندیمی، حمید. (1378). جستاری در فرآیند طراحی. نشریه علمی و پژوهشی صفه، 29، 95-103.
10. نلر، جورج اف. (1369). هنر و علم خلاقیت. (سید علی اصغر مسدد، مترجم). چاپ اول. شیراز: انتشارات دانشگاه شیراز.

11. Baas, M., Dreu, C., & Nijs‌tad, B. (2008). A meta-analysis of 25 years of mood-creativity. Psychoogicall Bultinl, 6)134(, 779-806.
12. Cross, N., & Cross, A.C. (1995). An Observation of teamwork and Social Processes in Design. Journal of Design S‌tudies, 16(2), 143-170.
13. Jonassen, D. H. & Hernandez-Serrano, J. (2002). Case-based reasoning and ins‌tructional design: Using s‌tories to support problem solving. Educational Technology Research and Development, 50 (2), 65-77.
14. Lawson B. (2005). How Designers Think: The Design Process Demys‌tified. (4th ed.). London and New York: Routledge Publisher.
15. Ledewitz, S. (1985). Models of design in s‌tudio teaching. Journal of Architectural Education, 38 (2), 2-8.
16. Lyie, J.T. (1999).Design for Human Ecosys‌tems. Washington, DC: Island Press.
17. Lynch K. & Hack G. (1984). Site planning. Cambridge Mass. London, England: MIT Press.
18. Schön, D.A., & Wiggins, G. (1988). Kinds of Seeing and their Functions in Designing. Design S‌tudies, 13 (2), 135-156