تأثیر معماری برج‌های مخابراتی در ایجاد حس تعلق به شهر(برج مخابراتی میلاد)
الموضوعات :
حسنعلی پورمند
1
(استادیار گروه پژوهش هنر دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده هنر و معماری، گروه پژوهش هنر.)
جاوید قنبری
2
(استادیار گروه معماری دانشگاه شیراز، دانشکده هنر و معماری، بخش معماری)
محمد یوسفی
3
(کارشناس ارشد طراحی شهری دانشگاه آزاد اسلامی‌واحد علوم و تحقیقات تهران)
الکلمات المفتاحية: برج مخابراتی, حس تعلق, پیوند عملکردی در شهر, برج میلاد,
ملخص المقالة :
برج های مخابراتی که به عنوان نشانه هایی در مقیاس شهر مورد استفاده قرار می گیرند، برای تبدیل شدن به نماد باید در سطوح مختلفی با شهروندان پیوند و در آنها احساس تعلق ایجاد کنند. در حوزه بین رشته ای معماری و طراحی شهری که نگارندگان آن را طراحی کلان معماری می نامند، عملکرد کلان برج و مجموعه ای که برج در آن قرار دارد و پیوند آن با فضاهای شهری مد نظر قرار می گیرد. در این تحقیق، برج میلاد و هشت نمونه مشابه آن در نقاط مختلف دنیا معرفی و تحلیل گردیده اند. این برج ها از منظر طراحی کلان به نسل های مختلفی تقسیم می شوند که در نسل های اخیر، عملکرد تفریحی شهری و پیوند با شهر، پررنگ تر دیده شده است. مجموعه برج میلاد، از نظر زمانی هم نسل با نسل های جدید و از نظر عملکردی هم نسل با برج های نسل میانی می باشد و از نظر تعریف عملکردی کلان، در ایجاد پیوند با زندگی شهری موفقیت چندانی نداشته است.
