قیاس کاربست برنامه ریزی وکالتی با تأکید بر برنامه توسعه اجتماع در تجارب فکری و عملی ایالات متحده آمریکا، بریتانیا و ایران
الموضوعات :روزبه زمانیان 1 , محمدتقی پیربابایی 2 , پویا جودی گل لر 3 , پیمان زاده باقری 4
1 - استادیار گروه شهرسازی، واحد پردیس، دانشگاه آزاد اسلامی، پردیس، ایران.
2 - دانشیار دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران.
3 - دانشجوی دکترای برنامه ریزی شهری و منطقه ای، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
4 - دانشجوی دکترای شهرسازی اسلامی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران.
الکلمات المفتاحية: برنامه ریزی وکالتی, یاری در برنامه ریزی, توسعه اجتماع, توانمندسازی,
ملخص المقالة :
با ورود نهضت های اصلاح طلبانه شــهری در حیطۀ برنامه ریزی و با تنظیم ارزش های اجتماعی، برنامه ریزی واجد نقشــی فعال در جامعه گشــته و دیدگاهی که برنامه ریزی را به مثابه فرایند اجتماعی می داند، رشــد کرده اســت. در این تکامل، معرفی رهیافت برنامه ریزی وکالتی، نقطه عطفی است که با رشد این نهضت آغاز شد. هدف مقاله قیاس تجارب فکری و عملی برنامه ریزی وکالتی در بریتانیا، آمریکا و ایران با اتخاذ روش پژوهش قیاســی است که این مهم با مقایسه برنامه های تهیه شده در چارچوب برنامه های در ایران 1380 در دو کشور بریتانیا و آمریکا و از دهه 1960 توسعه اجتماع این کشورها انجام می پذیرد. رهیافت هایی که از دهه در قالب سیاست های گوناگون مطرح و در برخی موارد عملیاتی شد. این قیاس مؤید آن است که تفکر پایه در برنامه ریزی وکالتی در هر کشــوری، مبتنی بر بســتر نهادی، خاستگاه مشکلات عرصه شــهری و نقش عاملان درگیر در فرایند برنامه ریزی ازجمله برنامه ریزان شکل خاصی به سیاست های تجویزشده بخشیده است.
1. اسکندری دو رباطی، زهرا. ( 1382). سیاستهای بانک جهانی در خصوص توانمندسازی. فصلنامه هفت شهر، 1(8)،81-77.
2. آیینی، محمد. و اردستانی، زهرالسادات. (1388). هرم بازآفرینی و مشارکت مردم، معیار ارزیابی برنامههای توسعه درونزای شهری، نشریه هویت شهر، 3(5)،58-47.
3. دانشپور، زهره. (1387). درآمدی بر نظریههای برنامهریزی شهری با تأکید ویژهبر برنامهریزی شهری، تهران: انتشارات دانشگاه شهید بهشتی.
4. صرافی، مظفر. (1381). بهسوی نظریهای برای ساماندهی اسکان غیررسمی از حاشیهنشینی تا متن شهرنشینی، هفت شهر، 1(8)،11-5.
5. صرافی، مظفر. (1382). بازنگری ویژگیهای اسکان خودانگیخته در ایران: در جستجوی راهکارهای توانمندسازی، حاشیهنشینی و اسکان غیررسمی(مجموعه مقالات). دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، جلد دوم، تهران، ایران
6. عارفی، مهیار. (1380). بهسوی رویکرد دارایی مبنا برای توسعه اجتماع محلی.ه هنرهای زیبا، 10، 22-34.
7. ماجدی، حمید. (1389). توسعههای شهری امروز، بافتهای فرسوده آینده. هویت شهر، 4(6)،94-87.
8. مزینی، منوچهر. (1378). برنامهریز تکثرگرا، برنامهریزی وکالتی. شهرداریها، 1(2)،19-14.
9. Allmendinger, P. (2002). Planning Theory(Planning, Environment, Cities). New-York: Palgrave MacMillan.
10. Angotti, T. (2010). Advocacy and Community Planning: Past, Present and Future. planners network: the organization of progressive planning, 3(6), 29-39.
11. Arefi, M. (2004). An asset based approach to policymaking: revisiting the history of urban planning and neighborhood change in Cincinnati’s west end. Cities, 21(6), 491-500.
12. Arefi, M. (2002). Jump Starting Main Street: A Case Study of the Los Angeles Neighborhood Initiative (LANI). Town Planning Review, 73(1), 83-110.
13. Fainstein, S, S., & Campbell, S. (2003). Readings in Planning Theory. Blackwell Publshing.
14. Berke, P. R., Ericksen, N., Crawford, J., & Dixon, J. (2002). Planning and indigenous people: Human rights and environmental protection in New Zealand. Journal of Planning Education and Research, 22(2), 115-134.
15. Davidoff, Paul. (1965). Advocacy and Pluralism in Planning. Journal of the American Institute of Planners, 31(4), 423-432.
16. Gilchrist, A. (2003). Community Development in the Uk-Pssibilities and Paradoxes. Community Development Journal, 38(1),16-25.
17. Green, G. P., & Haines, A. (2002). Asset Building and Community Development, Sage Publications.
18. Hutchison, R. (2010). Encyclopedia of urban studies. SAGE Publications, United States of America.
19. Kantor, P., & Savitch, H.V. (2005). How to Study Comparative Urban Development Politics: A Research Note. In: International Journal of Urban and Regional Research, 29(1), 135-151,
20. Steinhauer, C. (2011). International Knowledge Transfer - Analysis of Planning Cultures. CHANGE FOR STABILITY: Lifecycles of Cities and Regions, 483-492.