نقش فضای مرزی – پیوندی، در فرایند آفرینش معنا (ارزیابی توان معنا آفرینی فضا به کمک رویکرد نشانه شناسی)
الموضوعات :شروین میرشاهزاده 1 , غلامرضا اسلامی 2 , علیرضا عینی فر 3
1 - دانش آموخته دکتری معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم وتحقیقات تهران.
2 - دانشیار دانشکده معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران
3 - دانشیار دانشکده معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران
الکلمات المفتاحية: زیبایی شناسی, ایوان, Iranian Architecture, Aesthetics, معماری ایرانی, Eyvan, فرایند تولید معنا, فضای مرزی- پیوندی, Signifying Process, Borderline-Hybrid space,
ملخص المقالة :
توجه به تجلیات زیبایی در معماری مبتنی بر فرهنگ بومی از آنجا مایه دقت نظر است که می تواند راز توانمندی مظاهر معماری گذشته را در برانگیختن مخاطب و نیل به تجربه زیبایی شناختی آشکار نماید. به عبارتی نحوه بروز زیبایی در معماری ایرانی واجد ویژگیهایی به لحاظ زیبایی شناختی است که موجبات انبساط خاطر مخاطب را فراهم می نماید. لذا بازشناسی ویژگیهای متداوم و صیقل خورده فضا که بتواند چنین تاثیری بر جای بگذارد نکته ای است که مقاله حاضر سعی دارد به وجوهی از آن دست یابد که امروزه نیز قابل بازآفرینی باشد. ادراک زیبایی به عنوان مقوله ای حاصل برهمکنش فضای معماری و ناظر، بر ویژگیهایی تاکید دارد که فضا را توانمند ساخته تا بر مخاطب تاثیر گذارد. پژوهش حاضر نشان می دهد که این مفهوم در معماری ایرانی با خلق فضاهای مرزی- پیوندی تجلی یافته است. فضایی که رویکرد نشانه شناسی خواهان دستیابی به ویژگی های کارآمد آن است.
. اردلان، نادر، بختیار، لاله،(1379)، حس وحدت، ترجمه حمید شاهرخ، اصفهان، نشر خاک.
11 . فون مایس، پیر،(1384)، عناصر معماری از فرم به مکان، ترجمه مجتبی دولتخواه، نشر ملائک، تهران.
17.Nohl, W.,(2001).Sustainable Landscape Use and Aesthetic Perception Preliminary Reflection on Future Landscape Aesthetics, Landscape and Urban Planning 54.
18.Norberg- Schulz,C.,(1981),Genius Loci:Paysage Ambiance,Architecture, Brussels;Mardaga
_||_