معماری و شهرسازی ایران در دوران گذار
الموضوعات : architectureسمیه ابراهیمی 1 , سید غلامرضا اسلامی 2
1 - دانشجوی دکترای تخصصی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران. (مسئول مکاتبات)
2 - استادیار دانشکده معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران
الکلمات المفتاحية: Network Society, Modernity, مدرنیته, معماری معاصر, بحران هویت, جامعه شبکه‌ای, Modern architecture, Identity Crisis, contemporary architecture, Construction, معماری مدرن, ساخت وساز,
ملخص المقالة :
معماری ایران برای باز یافتن جایگاه ویژه خود راه دشواری پیش رو دارد، زیرا با جامعه ای در حال تحول روبروست که جریان های صنعتی شدن، جهانی شدن و شبکه ای شدن را تجربه می کند. هنر و معماری در چنین موقعیتی نقش موثری در بازتعریف هویت (زمانی که بحران هویت بزرگترین چالشی است که انسان با آن مواجه است) خواهند داشت. گذار از جامعه سنتی به مدرن و جامعه مدرن به شبکه ای در تمامی دنیا در حال بروز است و تاثیرات مطلوب و نامطلوب خود را بر جوامع می گذارد. جامعه ایران نیز دوران گذار از جامعه سنتی به مدرن را بسیار سریع و بدون ایجاد زیرساخت های لازم علمی، فرهنگی و هنری تجربه نموده است. در چنین شرایطی ظهور جامعه شبکه ای نیز در بطن جامعه ایرانی در حال وقوع است. برای ایجاد کالبد مناسب، گام نخست شناخت وضعیتی است که با آن مواجه هستیم. لذا معماری معاصر ایران در دهه اخیر نقد گردیده است.
