پارادایمهای دوگانه در گفتمانهای رسانهای برجام
الموضوعات :پویا نعمت الهی 1 , محمد رضا رسولی 2 , سید محمود نجاتی حسینی، 3
1 - گروه علوم ارتباطات اجتماعی, واحد تهران مرکزی, دانشگاه آزاد اسلامی, تهران - ایران
2 - گروه علوم ارتباطات اجتماعی, واحد تهران مرکزی دانشگاه آزاد اسلامی - تهران - ایران
3 - گروه علوم ارتباطات اجتماعی, واحد تهران مرکزی, دانشگاه آزاد اسلامی؛ تهران - ایران
الکلمات المفتاحية: نظریهی گفتمان, دوگانهسازی, پارادایم, برجام, برجستهسازی و حاشیهرانی,
ملخص المقالة :
این پژوهش بر اساس نظریه گفتمان لاکلائو و موفه، نظامهای معنایی دو گفتمان رسمی/دولتی و محافظهکاری و پیکارهای گفتمانی آنها پیرامون برجام و فرآیندهای حاشیهرانی و برجستهسازی گفتمان رسانهای آنها را از طریق دو قطبیسازی آشکار ساخته است. محتواهای شش رسانه برای هر گفتمان در دورهی 1394 لغایت 14 آبان 1397 در دو سطح خرد و کلان بررسی شد. در سطوح کلان، بر مبنای نظریهی گفتمان و در سطوح خرد تحلیل متن بر اساس دو قطبیها به مثابهی سامانهی نشانگانی مجزا صورت گرفت. تعداد 7 دوگانه (دو قطبی) در دو گفتمان رسانهای این پژوهش شناسایی شد. مفصلبندی گفتمانها در متون رسانهای معطوف به بازنمایی دو قطبی از برجستهسازی خود و حاشیهرانی دیگری همراه است. گفتمان رسمی/دولتی وقتهی رفع تحریمها و دوگانههای توافق خوب/توافق بد و شفافیت/رانت را به میدان میآورد. گفتمان محافظهکاری نیز وقتههای ایدئولوژیک تعریف کرده و دالهای مرکزی خود را معطوف غیریتسازی میکند تا سیطرهی هژمونیک دوگانههای گفتمان رقیب در قالب تعامل سازنده و دوگانهی تعامل/تقابل را بشکند. گفتمان رسمی/دولتی از طریق دالهای تهی قصد دارد نظام معنایی گفتمان خود را مفصلبندی کند. هر دو گفتمان دالهای موجود حوزهی گفتمانگونگی رقیب را با هدف ایجاد دو قطبی استخدام کردهاند. بعد از تهدید برجام، هر دو گفتمان دالهای شناور را به خدمت گرفتهاند.
_||_