موفقیت یا شکست استارت آپ های ایرانی حوزه‌ی فناوری اطلاعات
الموضوعات : Entrepreneurshipمحمد ساجد کرامتی فرد 1 , سهیلا سردار 2 , رضا رادفر 3
1 - گروه مدیریت صنعتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، تهران
2 - گروه مدیریت صنعتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، تهران، ایران
3 - گروه مدیریت صنعتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: استارت‌آپ, کسب و کارهای نوپا, عوامل موفقیت و شکست, استراتژی.,
ملخص المقالة :
این پژوهش از نظر روش پژوهش، کیفی؛ از نظر رویکرد پژوهش، استقرایی؛ از نظر پارادایم حاکم بر پژوهش، عملگرایی؛ از نظر استراتژی پژوهش، تئوری داده بنیاد و از نظر منبع گردآوری داده‌ها، مصاحبه نیمه ساختار یافته می‌باشد. به کمک روش نمونه‌گیری هدفمند، تعداد 15 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند این تعداد بر اساس قانون اشباع در نظر گرفته شد. در بخش کمی جامعة آماری مدیران استارت‌آپ‌های خدمات بر پایه فناوری اطلاعات در سال 1402 به تعداد 120 نفر انتخاب شدند و با روش مدل ساختاری تفسیری مدل تلفیقی نهایی بدست آمد. هدف از این مقاله، تدوین مدل استراتژی جهت موفقیت کسب و کارهای نوپای ایران در حوزه فناوری اطلاعات می باشد. نتایج تحلیل داده‌ها نشان داد که سه بعد اصلی به عنوان ابعاد اصلی شکست کسب و کارهای نوپا در ایران عبارتند از: عوامل محیط بیرونی کسب و کار، عوامل محیط داخلی کسب و کار و عوامل مربوط به بنیانگذاران، تیم مدیریتی و نیروی انسانی. محدودیت‌های قانونی و بین المللی، سیاست‌گذاری‌های کلان حکومت و عوامل ساختاری و زیربنایی از مهمتری عوامل شکست کسب و کارهای نوپا در ایران هستند. همچنین حمایت از سوی دولت باعث توان مالی و بهبود وضعیت نقدینگی در کسب و کارهای نوپا می شود. سیاست‌گذاری‌ها و برنامه ریزی‌های بالادستی مناسب و در مسیر تسهیل فضای کسب و کار می تواند به موفقیت کسب و کارهای نوپا کمک کند.
