مقایسه توانایی مدل های آلتمن، اوهلسان و زاوگین در پیش بینی توقف فعالیت شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران
الموضوعات :
احمد یعقوب نژاد
1
(نویسنده مسئول یا طرف مکاتبه)
خالد شیخی
2
(دانش آموخته کارشناسی ارشد حسابداری دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز)
الکلمات المفتاحية: پیش بینی توقف فعالیت, مدل آلتمن, مدل اوهلسان, مدل زاوگین, رگرسیون لجیت,
ملخص المقالة :
با افزایش حجم معاملات در بازار اوراق بهادار ایران و نوسانات این بازار به وجود ابزارهای مناسب که بتواند وضعیت مالی شرکت ها را پیش بینی نماید احساس می شود. جهت پیش بینی وضعیت آینده شرکت ها مدل های متفاوتی ارائه شده است که هر کدام از این مدل ها از روش تحلیلی گوناگون استفاده کرده و هر یک دارای نقاط قوت و ضعف خاص خود می باشند. این تحقیق درصدد است تا سه مدل آلتمن، اوهلسان و زاوگین را با توجه به شرایط بازار اوراق بهادار تهران تعدیل نموده و توانایی آنها را در طبقه بندی شرکت ها به دو گروه موفق و نا موفق و پیش بینی توقف فعالیت با هم مقایسه نماید نتیج آزمون فرضیه ها نشان می دهد که مدل های تعدیل شده آلتمن، اوهلسان و زاوگین توانایی طبقه بندی شرکت ها را به دو گروه موفق و نا موفق دارند. در خصوص مقایسه مدل ها با هم نتایج آزمون فرضیه ها نشان می دهد این مدل ها در شرایط مالی و اقتصادی ایران در پیش بینی توقف فعالیت شرکت ها با هم تفاوت معنی دار ندارند و می توان از هر سه مدل یاد شده در پیش بینی توقف فعالیت شرکت ها استفاده کرد.
