ارزیابی مدل های مبتنی بر اقلام تعهدی برای کشف مدیریت سود

الموضوعات :

دکتر هاشم نیکومرام ¹ , دکتر ایرج نوروش ² , دکتر علیرضا مهرآذین ³

1 - نویسنده مسئول یا طرف مکاتبه
2 - ندارد
3 - ندارد

تاريخ الإرسال : 19 الأربعاء , محرم, 1436 تاريخ التأكيد : 19 الأربعاء , محرم, 1436 تاريخ الإصدار : 04 الجمعة , ذو القعدة, 1430

الکلمات المفتاحية: مدیریتِ سود, مدل های کشفِ مدیریت سود, اقلام تعهدی اختیاری, اقلام تعهدی غیراختیاری,

ملخص المقالة :

این تحقیق به ارزیابی 9 مدل کشف مدیریت سود می پردازد. ارزیابی انجام شده در این تحقیق بر پایه بررسی توانمندی هر یک ازمدل ها از نظر رویارویی با دو نوع خطای شناخته شده در استنتاج آماری موسوم به خطاهای نوع اول (آلفا) ونوع دوم (بت ا) می باشد .احتمال بروز این دو خطا، ملاکی برای قضاوت در مورد صحت روش تحقیق بکار رفته در تحقیقات مدیریت سود و اعتبار استنتاجاتحاصل از آن است . درهمین راستا و برای تجزیه وتحلیل تجربی مدل ها، آزمون مدیریت سود در سطح سه نمونه ی جداگانه صورتپذیرفت: الف)نمونه ای تصادفی متشکل از 1000 مشاهده شرکت-سال؛ ب) نمونه متناظر دیگری براساس نمونه الف، که از طریق یکفرآیندشبیه سازی مدیریت سود مقادیرِِ ثابت و معینی به سود و اقلام تعهدی آن افزوده شد؛ پ ) نمونه ای از شرکت هایی که شواهدیقابل قبول مبنی بر دستکاری سود از سوی آنها وجود داشت.نمونه الف برای بررسی خطای نوع اول طرح ریزی گردید. بصورت کلی خطای نوع اول زمانی روی می دهد که محقق به استنادِآزمون، گزاره درست (فرضیه ص فر) را رد می نماید. در تحقیقات مدیریت سود خطای نوع اول وقتی است که فرضیه ی صفرِ عدممدیریت سود، رد می شود؛ در حالی که واقعاً مدیریت سود وجود نداشته و فرضی ه ی صفر درست است. نمونه های ب و پ برای آزمونِخطای نوع دوم طرح ریزی شده بودند . بصورت کلی خطای نوع دوم وقتی روی می دهد که محقق به استنادِ آزمون، گزاره نادرست(فرضیه صفر ) را به خطا درست می پندارد و می پذیرد. در تحقیقات مدیریت سود، خطای نوع دوم وقتی روی می دهد که فرضیه یعدمِ مدیریت سود رد نمی شود، درحالی که واقعاً مدیریت سود وجود داشته و فرضی هی صفر نادرست است.یافته های این تحقیق نشان می دهد از مدل های مورد بررسی، درکل مدل های مبتنی بر روش های برآورد رگرسیونی از توانِ بیش ترینسبت به سه مدل هیلی، دی آنجلو و تعدیل شده ی دی آنجلو برخوردارند . ازمیان روش های رگرسیونی، روش اصلی جونز ( 1991 ) ازتوان کمتری برای تبیین مدیریت سود برخوردار است .در مورد ویرایش های بعدی مدل جونز، ویرایش تعدیل شده ی جونز 1995 ومدل ساده ی دی چاو 2002 ، و مدل جامع دی چاو 2002 و نسخه ها ی تورم زدایی شد ه ی آن از توان قابل قبولی برای کشفمدیریت سود برخوردار بودند