مهار تورم و رشد تولید با پیاده سازی الگوی تابآوری سازمانی
الموضوعات :
1 - گروه مدیریت، واحد خلخال، دانشگاه آزاد اسلامی، خلخال، ایران
الکلمات المفتاحية: تابآوری سازمانی رشد تولید تورم ,
ملخص المقالة :
این تحقیق با هدف استخراج الگویی برای ارتقای تابآوری سازمانی به منظور مهار تورم و حفظ رشد تولید در شرکت داروسازی شهید قاضی انجام شده است. تابآوری سازمانی به توانایی سازمان در مقابله با نوسانات اقتصادی و بحرانها و بازیابی سریع از آنها اشاره دارد؛ ویژگیای که سازمانها را قادر میسازد حتی در شرایط تورمی نیز به فعالیت و توسعه خود ادامه دهند. روش پژوهش بر پایه رویکرد استقرایی نظریه داده بنیاد است که نظریه بر اساس مفاهیم استخراج شده از داده های واقعی شکل میگیرد. دادهها از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته با کارشناسان ارشد دارای تخصص و تجربه علمی و پژوهشی در شرکت جمعآوری شد. این داده ها پس از طی فرآیند کدگذاری باز، محوری و انتخابی تحلیل شدند و نظریه داده بنیاد مرتبط با تابآوری سازمانی تدوین گردید. مدل نهایی پژوهش شامل ابعاد و مؤلفه های مؤثر، شرایط علّی، زمینهای، واسطهای و عناصر تشکیلدهنده تابآوری است که پدیده محوری، پیامدها و راهبردهای سیاستگذاری عمومی را نشان میدهد. در پایان، پیشنهادهای کاربردی برای تقویت تابآوری سازمانی در شرکت داروسازی شهید قاضی ارائه شده است تا سازمان بتواند در شرایط تورمی بهتر عمل کرده و رشد تولید را حفظ نماید. این مدل میتواند به ارتقای پایداری اقتصادی و عملکرد سازمانی کمک نماید.
Boin, A., and Michel J.G. van Eeten. (2013). The Resilient Organization—A critical appraisal.
Public Management Review 15: 429–445.
Burnard, K., and Ran B. (2011). Organisational resilience: development of a conceptual
framework for organisational responses. International Journal of Production Research
49: 5581–5599.
Duchek, S. (2020) Organizational resilience: a capability-based conceptualization. Bus Res 13,
215–246 https://doi.org/10.1007/s40685-019-0085-7
Gittell, Jody H., Cameron K., Lim S., and Rivas V.. 2006. Relationships, layoffs, and
organizational resilience airline industry responses to September 11. The Journal of
Applied Behavioral Science 42: 300–329.
Golden, W., and Philip P. (2000). Towards a definition of flexibility: In search of the Holy
Grail? Omega 28: 373–384.
Hirsch, Paul M., and Daniel Z. Levin. (1999). Umbrella advocates versus validity police: A
life-cycle model. Organization Science 10: 199–212.
Horne, John F. 1997. The coming of age of organizational resilience. Business Forum 22: 24
28.
Horne, John F., and John E. Orr. (1998). Assessing Behaviors that Create Resilient
Organizations. Employment Relations Today 24: 29–39.
Lengnick-Hall, Cynthia A., Tammy E. Beck, and Mark L. Lengnick-Hall. (2011). Developing
a capacity for organizational resilience through strategic human resource management.
Human Resource Management Review 21: 243–255.
Limnios, Elena A.M., Tim Mazzarol, Anas Ghadouani, and Steven G.M. Schilizzi. (2014). The
resilience architecture framework: four organizational archetypes. European
Management Journal 32: 104–116.Return to ref 2014 in article
Linnenluecke, Martina K. (2017). Resilience in business and management research: A review
of influential publications and a research agenda. International Journal of Management
Reviews 19: 4–30.
Lynham, Susan A. (2002). The general method of theory-building research in applied
disciplines. Advances in Developing Human Resources 4: 221–241.
Madni, Azad M., and Scott Jackson. (2009). Towards a conceptual framework for resilience
engineering. IEEE Systems Journal 3: 181–191.
McCann, Joseph. (2004). Organizational effectiveness: Changing concepts for changing
environments. Human Resource Planning 27: 42–50.
Miller, D., and Peter H. Friesen. (1980). Momentum and revolution in organizational
adaptation. Academy of Management Journal 23: 591–614.Return to ref 1980 in article
Robert, B.. (2010). Organizational Resilience—Concepts and evaluation Method. Montréal:
Presse de l’École Polytechnique de Montréal.
