بررسی آلودگی به توکسوکارا در گربه‌های بی‌سرپرست و خانگی ارجاعی به کلنیک های دامپزشکی شهرستان ساری
الموضوعات : Parasitology and parasitic diseases
بهشته بخشنده
1
,
سهراب رسولی
2
1 - دانشجوی دکتری عمومی دامپزشکی، گروه دامپزشکی، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران
2 - گروه پاتوبیولوژی دامپزشکی، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران
الکلمات المفتاحية: توکسوکارا کتی, شناورسازی, گربه ولگرد و خانگی, ساری,
ملخص المقالة :
مقدمه: در میان بیماری‌های عفونی مشترک انسان و حیوان، سگ‌ها و گربه‌ها به‌عنوان مخزن اصلی انتشار عفونت به عموم در نظر گرفته می‌شوند و می‌توانند عوامل بیماری‌زای متنوعی مانند کرم‌های روده را در خود جای دهند. توکسوکاریازیس یکی از عفونت‌های انگلی روده باریک گوشت‌خواران بخصوص گربه‌ها است. این مطالعه به‌منظور بررسی شیوع آلودگی به T.cati در گربه‌های شهرستان ساری انجام پذیرفته است.
روش کار: نمونه‌های مدفوع از 240 گربه بی‌سرپرست و خانگی شهرستان ساری جمع‌آوری شدند. در این بررسی از روش شناورسازی تخم انگل با استفاده از محلول سولفات روی به‌منظور تشخیص آلودگی نمونه‌های مدفوع گربه‌ها به تخم T.cati استفاده گردید.
نتایج: نتایج حاصل از شناورسازی تخم انگل در تحقیق حاضر حاکی است، 47 نمونه مدفوع (6/19 درصد) (فاصله‌ی اطمینان 95% 6/24 -6/14 درصد) گربه‌های شهرستان ساری حاوی تخم انگل توکسوکارا کتی بودند. آلودگی به توکسوکارا کتی در نمونه‌های مدفوع گربه‌های یک‌ساله و کمتر (0/25 %) به‌طور معنی‌داری بیشتر از گربه‌های بالاتر از یک سال (5/9 %) بود(P<0.05). همچنین گربه‌های خانگی (8/13 %) به‌طور معنی‌داری آلودگی کمتری نسبت به گربه‌های بی‌سرپرست (9/30 %) داشتند (P<0.05). اما تفاوت معنی‌داری در فراوانی آلودگی بر اساس جنسیت گربه‌ها وجود نداشت(P>0.05).
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر دلالت شیوع نسبتاً بالا توکسوکارا کتی در گربه‌های شهرستان ساری داشته و این حجم از آلودگی با توجه به حضور و تردد گربه‌های ولگرد در مناطق مسکونی و غیرمسکونی و همچنین با در نظرگیری گسترش آلودگی از طرق مختلف توسط حیوانات آلوده، ازنظر بهداشت عمومی در منطقه نگران کننده است.
1. Auer H, Walochnik J. Toxocariasis and the clinical spectrum. Advances in parasitology. 2020;109:111-30.
2. Degouy A, Menat C, Aubin F, Piarroux R, Woronoff-Lemsi M, Humbert P. Toxocariasis. Presse Medicale (Paris, France: 1983). 2001;30(39-40 Pt 1).
3. Kazek B, Jamroz E, Mandera M, Bierzyńska-Macyszyn G, Kluczewska E, Marszał E. The cerebral form of toxocarosis in a seven-year-old patient. Folia Neuropathologica. 2006;44(1):72-6.
4. Despommier D. Toxocariasis: clinical aspects, epidemiology, medical ecology, and molecular aspects. Clinical microbiology reviews. 2003;16(2):265-72.
5. Holland C, O'connor P, Taylor MR, Hughes G, Anthony Girdwood R, Smith H. Families, parks, gardens and toxocariasis. Scandinavian journal of infectious diseases. 1991; 23(2): 225-31
6. Rubinsky-Elefant G, Hirata C, Yamamoto J, Ferreira MU. Human toxocariasis: diagnosis, worldwide seroprevalences and clinical expression of the systemic and ocular forms. Annals of Tropical Medicine & Parasitology. 2010;104(1):3-23.
7. Carlin EP, Tyungu DL. Toxocara: Protecting pets and improving the lives of people. Advances in Parasitology. 2020;109:3-16.
8. Eslami A. Veterinary Helminthology. Vol. 3. Nematoda and Acanthocephala. University of Tehran 892p. 1997.
9. Hendrix CM, Robinson E. Diagnostic parasitology for veterinary technicians-E-book: Elsevier Health Sciences; 2022.
10. Rostami A, Sepidarkish M, Ma G, Wang T, Ebrahimi M, Fakhri Y, et al. Global prevalence of Toxocara infection in cats. Advances in Parasitology. 2020;109:615-39.
11. Abbaszadeh Afshar MJ, Zahabiun F, Heydarian P, Mozafar Saadati H, Mohtasebi S, Khodamoradi F, et al. A Systematic Review and Meta-analysis of Toxocariasis in Iran: Is it Time to Take it Seriously? Acta Parasitologica. 2020;65(3):569-84.
12. Sadr S, Moghaddam S, Atazadeh AH, Haratizadeh MJ, Borji H, Safavi EA. Middle-East prevalence of Toxocara cati and Toxocara canis and Toxocara leonina in stray cats and dogs. 2022.
13. Eslahi AV, Badri M, Khorshidi A, Majidiani H, Hooshmand E, Hosseini H, et al. Prevalence of Toxocara and Toxascaris infection among human and animals in Iran with meta-analysis approach. BMC infectious diseases. 2020;20(1):1-17.
14. Torkan S, Ghandehari-Alavijeh M, Khamesipour F. Survey of the prevalence of Toxocara cati in stray cats in Isfahan city, Iran by PCR method. Tropical biomedicine. 2017;34:550-5.
15. Azimian H, Shokrani H, Fallahi S. Molecular evaluation of Toxocara species in stray cats using loop‐mediated isothermal amplification (lamp) technique as a rapid, sensitive and simple screening assay. Veterinary Medicine and Science. 2021;7(3):647-53.
16. Garedaghi, Y., Shabestari Asl, A., Shokri, A. Prevalence of Toxocara cati in pet cats and it ʼ s zoonotic importance in Tabriz city, Iran. Journal of Zoonotic Diseases, 2020; 4(3): 61-66.
17. Borji H, Razmi G, Ahmadi A, Karami H, Yaghfoori S, Abedi V. A survey on endoparasites and ectoparasites of stray cats from Mashhad (Iran) and association with risk factors. Journal of Parasitic Diseases. 2011;35:202-6.
18. Bakhshani A, Maleki M, Haghparast A, Shirvan SP, Borji H. A survey on Toxocara cati eggs on the hair of stray cats: A potential risk factor for human toxocariasis in Northeastern Iran. Comparative Immunology, Microbiology and Infectious Diseases. 2019;64:10-3.
19. Arbabi M, Hooshyar H. Gastrointestinal parasites of stray cats in Kashan, Iran. Trop Biomed. 2009;26(1):16-22.
20.Garedaghi Y, Firouzivand Y. Prevalence of gastrointestinal parasites of domestic cats and its zoonotic importance in tabriz city, Iran. CIB Tech J Zool. 2014; 43(3): 87-92.
21. Khademvatan S, Rahim F, Tavalla M, Abdizadeh R, Hashemitabar M. PCR-based molecular characterization of Toxocara spp. using feces of stray cats: a study from Southwest Iran. PloS one. 2013;8(6):e65293.
22. Karimi P, Shafaghi-Sisi S, Meamar AR, Nasiri G, Razmjou E. Prevalence and Molecular Characterization of Toxoplasma gondii and Toxocara cati Among Stray and Household Cats and Cat Owners in Tehran, Iran. Frontiers in veterinary science. 2022;9.
23. Meshgi B, Jamshidi S, Saadati D, Hooshyar H, Bokaie S. An overview of Toxocara cati infection in stray cats in the metropolitan region of Tehran, Iran, and a comparison of two diagnostic methods. Int J Vet Res. 2010;4(1):53-6.
24. Sharif M, Nasrolahei M, Ziapour S, Gholami S, Ziaei H, Daryani A, et al. Toxocara cati infections in stray cats in northern Iran. Journal of helminthology. 2007;81(1):63-6.
25. Hajipour N. A survey on the prevalence of Toxocara cati, Toxocara canis and Toxascaris leonina eggs in stray dogs and cats’ faeces in Northwest of Iran: a potential risk for human health. Trop Biomed. 2019;36(1):143-51.
26. Hajipour N, Imani Baran A, Yakhchali M, Banan Khojasteh SM, Sheikhzade Hesari F, Esmaeilnejad B, et al. A survey study on gastrointestinal parasites of stray cats in Azarshahr,(East Azerbaijan province, Iran). Journal of Parasitic Diseases. 2016;40:1255-60.
27. MahmoudSadjjadi S, Oryan A, Jalai AR, Mehrabani D. Prevalence and intensity of infestation with Toxocara cati in stray cats in Shiraz, Iran. Veterinarski arhiv. 2001; 71(3): 149-157..
28. Zibaei M, Sadjjadi SM, Sarkari B. Prevalence of Toxocara cati and other intestinal helminths in stray cats in Shiraz, Iran. Trop Biomed. 2007;24(2):39-43.
29. Ahmadi A, Oryan A, Alidadi S. Parasites of stray cats in Iran: A parasitological and histopathological study. 2023.
30. Darabi E, Kia EB, Mohebali M, Mobedi I, Zahabiun F, Zarei Z, et al. Gastrointestinal Helminthic Parasites of Stray Cats (Felis catus) in Northwest Iran. Iranian Journal of Parasitology. 2021;16(3):418.
31. Yakhchali M, Hajipour N, Malekzadeh-Viayeh R, Esmaeilnejad B, Nemati-Haravani T, Fathollahzadeh M, et al. Gastrointestinal helminths and ectoparasites in the stray cats (Felidae: Felis catus) of Ahar municipality, Northwestern Iran. Iranian journal of parasitology. 2017;12(2):298.
32. Farhan B, Ali M. Prevalence Of Toxocara Cati Infection And Molecular Characterization In Domestic And Stray Cats In The Karbala Province, Iraq. Romanian Journal of Diabetes, Nutrition and Metabolic Diseases. 2024;31(1):258-67.
33. Shirazi S, Hashemzadeh Farhang H, Shabestari Asl S, Garehdaghi Y. Survey on infestation of Persian cats in Tabriz area by Toxocara cati. Veterinary Clinical Pathology The Quarterly Scientific Journal. 2010;3(4 (12) Winter):691-8.
