ارائه مدل اکوسیستم نوآوری در پرتفوی پروژهها توسعه فناوری مبتنی بر استارت آپ¬های دانشبنیان و انعطافپذیری، تابآوری و همسویی زنجیره تأمین در پذیرش نوآوری و تأثیر آن بر موفقیت کسبوکار خودروسازی
الموضوعات :علی راشدی 1 , علیرضا پورابراهیمی 2 , شهروز سیدی حسینی نیا 3
1 - دانشجوی دکتری، گروه مدیریت صنعتی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، البرز، ایران
2 - استادیار، گروه مدیریت صنعتی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، البرز، ایران
3 - استادیار، گروه مدیریت صنعتی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، البرز، ایران
الکلمات المفتاحية: اکوسیستم نوآوری, توسعه فناوری, استارت آپ¬های دانشبنیان, انعطافپذیری, تابآوری, همسویی زنجیره تأمین,
ملخص المقالة :
پژوهش حاضر باهدف ارائه مدل اکوسیستم نوآوری در پرتفوی پروژهها توسعه فناوری مبتنی بر استارت
آپهای دانشبنیان و انعطافپذیری، تابآوری و همسویی زنجیره تأمین در پذیرش نوآوری و تأثیر آن بر موفقیت کسبوکار خودروسازی انجام گرفته است. نوع پژوهش به لحاظ هدف کاربردی، به لحاظ نوع داده آمیخته متوالی با رویکرد اکتشافی، به لحاظ نوع پارادایم عملگرا و به لحاظ نوع ماهیت در بخش کیفی تحلیل مضمون و در بخش کمی توصیفی-تحلیلی از نوع پیمایشی/همبستگی میباشد. جامعه آماری بخش کیفی شامل خبرگان نظری (اساتید دانشگاه) و تجربی (مسئولین ذیربط صنعت خودروسازی) هستند و همچنین در بخش کمی جامعه آماری شامل کلیه مدیران زنجیره تأمین خودروسازی است. روش گرداوری دادهها در بخش کیفی تحلیل مضمون منابع و مصاحبهها و در بخش کمی پرسشنامههای محقق ساخته سنجش اعتبار مدل از منظر خبرگان و همچنین از منظرپاسخدهندگان بخش کمی میباشد که روایی و پایایی ابزار دردو بخش کیفی و کمی بررسی و تائید شد. روش تحلیل دادهها در بخش کیفی شامل تحلیل مضامین با نرمافزار Maxqda-V18 و در بخش کمی شامل توصیف و تحلیل آماری دادهها با نرمافزار spss-V27 و SmartPls-V3 است. نتایج نشان میدهد اکوسیستم نوآوری موفقیت کسبوکار شامل بازیگران اکوسیستم، زیرساخت، عملکرد مالی است. توسعه فناوری مبتنی بر استارت آپهای دانشبنیان شامل همکاری بین ذینفعان، ظرفیت نوآوری و همسویی زنجیره تأمین میباشد. عوامل اثرگذار بر پیادهسازی اکوسیستم نوآوری در راستای دستیابی به موفقیت کسبوکار شامل عوامل محیطی، عوامل سازمانی و عوامل تکنولوژیکی است. نتایج اعتبارسنجی نشان میدهد مدل ارائهشده از اعتبار کافی برخوردار است و وزارت اقتصاد و دارایی میتواند جهت ارتقای شغلی از این مدل بهره بگیرد.
1) خسروپور، مونا (1402). نقش سیاست¬گذاری دولت بر توسعه اکوسیستم نوآوری، اولین همایش ملی پژوهش¬های نو پدید در حسابداری، مالی، مدیریت و اقتصاد با رویکرد توسعه اکوسیستم نوآوری، تهران.
2) مهدی¬زاده، نعمت و برادران¬حسن¬زاده، رسول (1402). انعطافپذیری مالی گزارشگری پایداری با رویکرد توسعه اکوسیستم نوآوری در ایران، اولین همایش ملی پژوهش¬های نو پدید در حسابداری، مالی، مدیریت و اقتصاد با رویکرد توسعه اکوسیستم نوآوری، تهران.
3) نژادباقری، فروغ و انصاری، رضا (1402). عوامل موثر بر موفقیت همکاری¬های تکنولوژیک در کسب و کارهای دانش بنیان (بر اساس پارادایم صنعت ۴.۰ در اکوسیستم نوآوری باز )، دومین کنفرانس
بین¬المللی توسعه کسب و کار، اصفهان.
4) Amoroso, S., Link, A. N., & Wright, M. (2019). Science and Technology Parks and Regional Economic Development: An International Perspective: Springer Nature.
5) Cantner, U.; Cunningham, J.A.; Lehmann, E.E.; Menter, M. (2021). Entrepreneurial ecosystems: A dynamic lifecycle model. Small Bus. Econ., 57, 407–423.
6) Curley, M., & Salmelin, B. (2018). Open innovation 2.0: the new mode of digital innovation for prosperity and sustainability: Springer.
7) Dattée, B.; Alexy, O.; Autio, E. (2023). Maneuvering in poor visibility: How firms play the ecosystem game when uncertainty is high. Acad. Manag. J., 61, 466–498.
8) Ferretti, M., & Parmentola, A. (2015). The creation of local innovation systems in emerging countries: the role of governments, firms and universities: Springer.
9) Fransman, M. (2018). Innovation ecosystems: Increasing competitiveness: Cambridge University Press.
10) Kim J, Paek B, Lee H. (2022). Exploring Innovation Ecosystem of Incumbents in the Face of Technological Discontinuities: Automobile Firms. Sustainability. 14(3):1606.
11) Kao, Y.-S.; Nawata, K.; Huang, C.-Y. (2019). Systemic Functions Evaluation based Technological Innovation System for the Sustainability of IoT in the Manufacturing Industry. Sustainability 2019, 11, 2342.
12) Lafuente, E., Solano, A., Leiva, J. C., & Mora-Esquivel, R. (2019). Determinants of innovation performance: Exploring the role of organisational learning capability in knowledge-intensive business services (KIBS) firms. Academia Revista Latinoamericana de Administración, 32(1), 40-62.
13) Lütjen, H.; Schultz, C.; Tietze, F.; Urmetzer, F. (2019). Managing ecosystems for service innovation: A dynamic capability view. J. Bus. Res., 104, 506–519.
14) Patel, P. C., Terjesen, S., & Li, D. (2012). Enhancing effects of manufacturing flexibility through operational absorptive capacity and operational ambidexterity. Journal of Operations Management, 30(3), 201-220.
15) Pettit, T.J., Croxton, K.L. and Fiksel, J. (2019), “The evolution of resilience in supply chain management: a retrospective on ensuring supply chain resilience”, Journal of Business Logistics, Vol. 40 No. 1, pp. 56-65,
16) Suryawanshi, Pravin, and Pankaj Dutta. "Optimization models for supply chains under risk, uncertainty, and resilience: A state-of-the-art review and future research directions." Transportation Research Part E: Logistics and Transportation Review 157 (2022): 102553.