تاثير نانوذرات Ag، Cu و ZnO بر بيان TNF-α در موشهای Balb/C آلوده به استافيلوكوكوس اورئوس
الموضوعات :
یگانه غلامی
1
,
بهناز اسفندیاری
2
,
جواد آراسته
3
1 - گروه زیست شناسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2 - گروه زیست شناسی، واحد اسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اسلامشهر، ایران.
3 - دانشکده علوم پایه، گروه زیست شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی.
الکلمات المفتاحية: استافیلوکوکوس اورئوس, MRSA, TNF-α, نانوذرات, MIC, MBC.,
ملخص المقالة :
سابقه و هدف: مقاومت به آنتیبیوتیکها، بهویژه در استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متیسیلین (MRSA)، یک چالش جهانی است. نانوذرات (NPs) مانند نقره (Ag)، مس (Cu) و اکسید روی (ZnO) پتانسیل ضدباکتریایی دارند. این مطالعه اثربخشی این نانوذرات را علیه MRSA و تأثیرشان بر بیان ژن TNF-α در موشهای Balb/c بررسی کرد.
مواد و روشها: ۶۳ موش به ۹ گروه (۷تایی) تقسیم شدند. گروههای ۵ تا ۹ با MRSA آلوده و سپس با نانوذرات Ag (15.625 mg/L) ، Cu (62.5 mg/L)، Znoونکومایسین یا محلول نمکی درمان شدند. پس از ۱ و ۵ روز، بیان TNF-α در طحال با Real-Time PCR سنجش شد. همچنین MIC و MBC نانوذرات تعیین گردید.
یافتهها: نانوذرات Ag و Cu اثرات بازدارندگی و باکتری کشی داشتند، درحالیکه ZnO بیاثر بود. در روز ۵، بیان TNF-α در گروه ونکومایسین بهطور معنی داری افزایش یافت و پس از آن نانوذرات Ag، Cu و ZnO بیشترین اثر را نشان دادند. در روز ۱، تنها ونکومایسین، Ag و Cu بیان TNF-α را افزایش دادند.
نتیجهگیری: نانوذرات Ag بیشترین تأثیر را بر بیان TNF-α داشتند، که نشاندهنده پتانسیل ضدباکتریایی برتر آنهاست. این نتایج از کاربرد نانوذرات بهعنوان جایگزین یا مکمل آنتیبیوتیکها در عفونتهای MRSA حمایت میکند.