مختصات آموزش و حوزه عمومی در عصر هوش مصنوعی از چشم انداز فلسفه سیاسی

الموضوعات : Educational management

رضا اوسطی ¹ , فاضل فیضی ² , حسن شمسینی غیاثوند ³

1 - گروه علوم سیاسی. واحد تاکستان. دانشگاه آزاد اسلامی. تاکستان. ایران
2 - گروه علوم سیاسی. واحد تاکستان. دانشگاه آزاد اسلامی. تاکستان. ایران
3 - گروه علوم سیاسی. واحد تاکستان. دانشگاه آزاد اسلامی. تاکستان. ایران

تاريخ الإرسال : 03 الثلاثاء , ربيع الأول, 1447 تاريخ التأكيد : 30 الأربعاء , ربيع الثاني, 1447 تاريخ الإصدار : 30 الأربعاء , ربيع الثاني, 1447

الکلمات المفتاحية: فلسفه سیاسی, هوش مصنوعی, حوزه عمومی, دموکراسی, دموکراسی,

ملخص المقالة :

مسائل سیاسی که مردم به آنها اهمیت می‌دهند، مانند نژادپرستی، تغییرات اقلیمی و دموکراسی، در پرتو پیشرفت‌های فناوری مانند هوش مصنوعی، فوریت و معنای جدیدی پیدا می‌کنند.   با   فلسفه سیاسی نشان می‌دهد که چگونه مسائل سیاسی مختلف از قبل تحت تأثیر فناوری‌های نوظهور هوش مصنوعی  همچون  عدالت و تبعیض گرفته تا دموکراسی و نظارت قرار گرفته‌اند.   سوال و هدف محوری این پژوهش این است که  هوش مصنوعی چه تاثیراتی بر  مختصات تعامل آموزش و  حوزه عمومی بعنوان اصل بنیادین  عصر اطلاعات  است. با بهره گیری از روش تبیینی می توان گفت که  از دیدگاه فلسفه سیاسی با ظهور نوآوری‌های گسترده فناوری، از هوش مصنوعی گرفته تا کلان‌داده، زندگی انسان به طور فزاینده‌ای در زیست‌جهان‌های دیجیتال در حال شکل‌گیری است. در سطح کلان می توان به خروج شهروندان از سلطه آموزشی حاکمیت، تعاملی شدن آموزش، کاهش تاثیرات نظارت های دولتی،  کاهش نقش دولت دولت در هویت سازی و جامعهه پذیری، خصوصی شدن بخش عمده ای از آموزش ها و بی معنا شدن اموزش های رسمی اشاره کرد در سطح خرد می توان به کاهش نقش آموزش  و پرورش بعنوان نقش دولت،  زوال نقش معلمان در آموزش و انتقال الگوهای فرهنگی و هنجاری دولت و شکل گیری هویت و هنجارهای چندگانه و ژلاتینی اشاره کرد. بنابراین می توان گفت که هوش مصنوعی با تاثیرگذاری چندگانه بر آموزش  و حوزه عمومی، دموکراسی نوین اجتماعی را در اکثر جوامع صورت بندی کرده است.

المصادر:

کتابنامه
آلبرتس، دیوید (1385) گزیده ای از عصر اطلاعات، الزامات امنیت ملی در عصر اطلاعات، ترجمه: علی علی آبادی/ رضا نخجوانی، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی
آرگینز، جان، (1386) سیاست پست مدرنیته، ترجمه: منصور انصاری، تهران: گام نو
- بوکانان بن ، اندرو ایمبری.. 1403. اتش جدید؛ جنگ صلح و دموکراسی در عصر هوش مصنوعی. ترجمه یثربی. تهران؛ فرهنگ
-بی نا. 2023. الگوریتم ها برای مردم: دموکراسی در عصر هوش مصنوعی ۲۰۲۳. ترچمه حسین. تهران؛ چشمه
-توحیدفام محمد. 1398 . دولت و دموکراسی در عصر جهانی شدن. تهران؛ روزنه
- پلاتنر مارک ، الکساندر اسمولار. 1383. جهانی شدن، قدرت و دموکراسیو ترجمه فیضی. تهران؛ کویر
- رابرتسون الکسا . 1400. رسانه و سیاست در دنیای در حال جهانی شدن. ترجمه محسن گودرزی. تهران؛ پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات
- -زواری عبدالمجید و طیبی .1403. کارکردهای هوش مصنوعی در سیاست خارجی. تهران؛ : اندیشکدۀ روابط بین‌الملل
- کوکلبرگ، مارک. 1403. درآمدی بر فلسفه سیاسی هوش مصنوعی. ترجمه رئیس زاده. تهران؛ دکسا
--. مجموعه نویسندگان. 1403. هوش مصنوعی و آموزش: شکل دهی آینده یادگیری. تهران؛ گروه مترجمین. دانشگاه علامه طباطبائی
-هادسون والری . 1403. الکترونیکی هوش مصنوعی و سیاست بین الملل .ترجمۀ زهرا شریف زاده و امیرهوشنگ میرکوششو تهران؛ شاملو
- هوش مصنوعی و ارزش‌های عمومی: تأثیرات ارزش و حکمرانی در بخش عمومی(دولتی). شماره 10. .mrc.ir
- انگليسي
Armstrong, Stuart .2007. . Chaining God. A qualitative approach to AI, trust and moral systems Unpublished manuscript.
Bostrom, Nick. 2014. Superintelligence: Paths, Dangers, Strategies. Oxford United Kingdom; New York, NY: Oxford University Press, 2014.
Burelli, Carlo. 2020. “Political Normativity and the Functional Autonomy of Politics.” European Journal of Political Theory,
Chiodo, Simona.2023. “The Greatest Epistemological Externalisation: Reflecting on the Puzzling Direction We Are Heading to through Algorithmic Automatisation.” AI & SOCIETY 35, no.
Christian, Brian. 2024. The Alignment Problem: Machine Learning and Human Values. W. W. Norton and Company, .. Clark, Maudcmarie, Nietzsche, Freidrich; Rutledge Encyclopedia of Philosophy, London.
Macintyre, Alasdair. 1984. A short history of Ethics, Aledn Press, Oxford.
. Macintyre, Alasdair. After virtue: A study in Moral Theory, Notre Dame, University of Notre Dane Press, Second Edition
and Tradition. The Gifford Lectures Notre Dame, University of Notre Dame
McKelvey, Fenwick. 2021.“The Other Cambridge Analytics: Early “Artificial Intelligence” in American Political Science.” In The Cultural Life of Machine Learning, edited by Jonathan Roberge andMichael Castelle, 117–42. Cham: Springer International Publishing,
McGraw-Hill Higher Education, 2005.Pereira, Luís Moniz. “The Carousel of Ethical Machinery.” AI & SOCIETY 36, no. 1 185–96.
Rossi, Enzo.2016. “Can Realism Move Beyond a Methodenstreit ?” Political Theory 44, no. 3 ( :410–20.
Schippers, Birgit. 2020.“Artificial Intelligence and Democratic Politics.” Political Insight 11, no. 1 (2020): 32–35. https://doi.org/10.1177/2041905820911746
Sleat, Matt, ed.2018. Politics Recovered: Realist Thought in Theory and Practice. New York: Columbia University Press
Smuha, Nathalie A. 2021.“From a “Race to AI” to a “Race to AI Regulation”: Regulatory Competition for Artificial Intelligence.” Law, Innovation and Technology 13, no. 1
Totschnig, Wolfhart. 2019. “The Problem of Superintelligence: Political, Not Technological.” AI SOCIETY 34, no. 4 ): 907–20.