بازنگری در حقوق بینالملل در پرتو عملیات نظامي ايران عليه رژيم صهيونيست اسراييل (وعده صادق ۱ و ۲)
الموضوعات :پونه طبیب زاده 1 , محمد کهنوجی 2 , محبوبه یساقی 3
1 - گروه حقوق عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رفسنجان
2 - گروه حقوق عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رفسنجان
3 - گروه حقوق عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رفسنجان
الکلمات المفتاحية: عمليات نظامي ايران, عمل متقابل, دفاع مشروع, عدم توسل به زور,
ملخص المقالة :
چکیده
عملیات وعده صادق ۱ و ۲ که از سوی جمهوری اسلامی ایران، در پاسخ به اقدامات نظامی رژیم صهیونیستی انجام شد؛ بار دیگر پرسشهایی بنیادین درباره کارآمدی، مشروعیت و انعطافپذیری حقوق بینالملل در مواجهه با تهدیدات نوین امنیتی و نقض حاکمیت ملی مطرح ساخت. این مقاله با تمرکز بر اصول منشور ملل متحد، بهویژه ماده ۲ ،۴ و ماده ۵۱، و همچنین کنوانسیونهای مرتبط با حمایت از اشخاص بینالمللی، به تحلیل های حقوقی این عملیات میپردازد. سوال اصلي اين است؛ آیا قواعد حقوق بین الملل مي تواند بنا به مقتضيات و نياز كشورها مفاهيم حقوقي را مورد بازنگري قرار دهد؛ تا قواعد امرانه اي همچون اصل عدم توسل به زور را حفظ نمايد؟ یافتهها نشان میدهد؛ که اقدام ایران در چارچوب حق دفاع مشروع، اقدام متقابل و حمایت از حق مقاومت ملتها قابل تفسیر است. همچنین ناکارآمدی نهادهای بینالمللی در واکنش به نقضهای مکرر حقوق بشر و حاکمیت کشورها، ضرورت بازنگری ها در ساختارها و رویههای حقوق بینالملل را برجسته تر میسازد. در نهایت این مقاله، بر لزوم تقویت سازوکارهای حقوقی برای مقابله با توسل به زور و حمایت های مؤثر از حاکمیت کشورها تأکید میکند.
كليد واژه: عمليات نظامي ايران، عمل متقابل، دفاع مشروع، عدم توسل به زور
