مطالعه شبیه‌سازی استفاده همزمان از تزریق آب هوشمند و پلیمر به منظور ازدیاد برداشت نفت از یک میدان نفتی کربناته جنوب ایران
الموضوعات :
1 - گروه فنی و مهندسی، مرکز تحقیقات نفت و انرژی، واحد امیدیه، دانشگاه آزاد اسلامی، امیدیه، ایران
الکلمات المفتاحية: تزریق پلیمر, ازدیاد برداشت نفت, تزریق آب هوشمند, ضریب بازیافت نفت, درصد برش آب تولیدی,
ملخص المقالة :
در این پژوهش سناریوهای مختلف تزریق به یک میدان نفتی کربناته مورد ارزیابی قرار گرفته است. تخلیه طبیعی از مخزن، تزریق آب، تزریق آب هوشمند، تزریق پلیمر و تزریق آب هوشمند و پلیمر به عنوان سناریوهای مختلف در دو حالت مخزن همگن و ناهمگن مورد ارزیابی قرار گرفته اند و نقش این عوامل بر روی ضریب بازیافت نفت میدان، درصد برش آب تولیدی و نرخ تولید نفت از میدان مورد ارزیابی قرار گرفته است. در حالت تخلیه طبیعی، ضریب بازیافت در مدل ناهمگن 24 درصد و در مدل همگن 29 درصد است. در حالت تزریق آب، ضریب بازیافت در مدل ناهمگن 33 درصد و در مدل همگن 40 درصد است. اگرچه تزریق آب در هر دو حالت موجب افزایش 10 درصدی بازیافت شده است، اما ناهمگنی مخزن باعث کاهش بازده جاروبی جبهه تزریقی می‌شود. این کاهش بازدهی منجر به آن شده که ضریب بازیافت در محیط ناهمگن 7 درصد کمتر از محیط همگن باشد، که نشان‌دهنده تأثیر منفی ناهمگنی بر عملکرد فرآیند تزریق آب است. در فرآیند تزریق آب هوشمند که با مکانیزم تغییر ترشوندگی همراه است، افزایش ضریب بازیافت نفت مشاهده می‌شود. در حالت همگن، ضریب بازیافت برای تزریق آب هوشمند به 42 درصد می‌رسد، در حالی که در حالت ناهمگن این ضریب 38 درصد است. این تفاوت نشان می‌دهد که ناهمگنی مخزن می‌تواند تا حدودی از اثربخشی تغییر ترشوندگی و بهبود بازیافت نفت بکاهد. تأثیر ناهمگنی بر سیلاب‌زنی پلیمری نسبت به آب هوشمند بیشتر است. در تزریق آب هوشمند، اختلاف ضریب بازیافت بین مدل همگن و ناهمگن 4 درصد است، در حالی که این اختلاف برای تزریق پلیمر به 8 درصد می‌رسد. این نشان می‌دهد که ناهمگنی مخزن اثر منفی شدیدتری بر عملکرد سیلاب‌زنی پلیمری دارد و بهره‌وری این روش را بیشتر از تزریق آب هوشمند کاهش می‌دهد. در مدل همگن با خواص پتروفیزیکی ثابت، ضریب بازیافت برای سیلاب‌زنی پلیمری و تزریق آب هوشمند به 5/48 درصد می‌رسد. اما در مدل ناهمگن که خواص پتروفیزیکی متغیر هستند، این ضریب برای ترکیب سیلاب‌زنی پلیمری و آب هوشمند به 45 درصد کاهش می‌یابد. این نتایج نشان می‌دهد که اثر ناهمگنی بر مکانیزم‌های ترکیبی پلیمر و آب هوشمند کمتر از تأثیر آن بر هر یک از این مکانیزم‌ها به‌صورت جداگانه است، و این ترکیب می‌تواند تا حدودی از اثرات منفی ناهمگنی بکاهد.
