واکاوی ارتقاء یادگیری کودکان با تأکید بر زبان الگوی نوین طراحی فضای آموزشی برمبنای طبقه‌بندی نایر و فیلدینگ
الموضوعات : Interior Architecture
لیلا جاهدی
1
,
زهرا یارمحمودی
2
1 - پژوهشگر دکتری، گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شیراز، شیراز، ایران
2 - پژوهشگر دکتری، گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
الکلمات المفتاحية:
ملخص المقالة :
دانسته است طراحی فضای آموزشی اهمیت به‌سزایی در شکوفایی حیات آگاهی کودکان دارد. بنابراین طراحی چنین فضایی، لازمه معرفت روانشناختی و شناخت اصولی نسبت به نیازهای واقعی کاربر کودک براساس علایق، ساختار سنی، رشد آگاهی و شکوفایی استعداد آنها و همچنین شکل دادن به نیازهای روحی، روانی و بعضاً فیزیکی آنها باشند. نقش محیط و عوامل تأثیر‌گذار در دوران کودکی مهم و ضروری است؛ به‌گونه‌ای که فضاهای ناهماهنگ با نیازهای کاربر کودک و نیازهای آموزشی وی تأثیر نامطلوب را سال‌های سال به‌جای می‌گذارد و عوارض آن نیز در آینده مملکت نقش ایفا خواهد کرد. لذا هدف اصلی پژوهش حاضر ارتقاء کیفیت فضاهای آموزشی است که با تغییرکالبدی متغیرهای فضا ایفا کننده نقشی مؤثر در سلامت روحی- روانی کودکان در کنار سلامت جسمانی آنها می‌باشد. پژوهش از نوع بنیادی، ماهیت کیفی، روش توصیفی-تحلیلی و رویکرد تطبیقی انجام شده است؛ گردآوری اطلاعات پایه، مطالعـه اسـنادی-کتابخانـ‌‌ه‌ای با کمک مدارک، مقالات و کتب مرتبط با موضوع، اسـاس بیـان، تحلیـل، توصیـف مطالـب موجـود در ایـن مقالـه را تشـکیل می‌دهنـد. استنباط می‌شود که انعطاف و یکپارچگی فضایی و حذف عناصر محدودکننده کالبدی با ارائه راهکار‌های نوین طراحی که نقش متمایزی نسبت به دیگر مفاهیم مطروحه در طراحی فضاهای آموزشی دارد، عرضه شده تا علاوه‌بر ارتقاءکیفی در فرایند یادگیری در حوزه رفتاری و روانشناختی تأثیری متقابل، مشابهت و همپوشانی داشته باشد. بنابراین فضایی چندمنظوره مطابق با ویژگی‌های روان سالم انسانی بازآفرینی می‌شود؛ ضمن اینکه به پلکان به‌عنوان عنصر متحرک کالبدی ماهیت جدید داده شده وبه‌عنوان فضای نوین یادگیری اصالت داده شده است.
