مقایسه اثرات بیهوشی زایلازین-کتامین با آسپرومازین-کتامین بر فاکتورهای تنفسی در بز
الموضوعات :
نوشین قوامی
1
,
سید رسول مرعشی پور
2
,
بهنام پدرام
3
,
علی ابوترابی
4
1 - دانش آموخته دکتری عمومی دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر، شوشتر، ایران
2 - گروه دامپزشکی، دانشکده کشاورزی و دامپزشکی ، واحد شوشتر، دانشگاه آزاد اسلامی، شوشتر ایران
3 - گروه دامپزشکی، دانشکده کشاورزی و دامپزشکی ، واحد شوشتر، دانشگاه آزاد اسلامی، شوشتر ایران
4 - دانشجوی دکتری عمومی دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر، شوشتر، ایران
الکلمات المفتاحية: بیهوشی, زایلازین, آسپرومازین, بز, فاکتورهای تنفسی ,
ملخص المقالة :
جهت کاهش خطرات بیهوشی در بزها، انتخاب داروهایی که کمترین آسیب را به بدن وارد می کنند، اهمیت دارد. هدف از این پژوهش، مقایسه اثرات بیهوشی زایلازین-کتامین با آسپرومازین-کتامین بر فاکتورهای تنفسی در بز بود. در این مطالعه از 6 بز ماده در محدوده وزنی 29-19 کیلوگرم و همچنین سن 24-18 ماه استفاده شد. بزها به دو گروه سه تایی تقسیم شدند. به گروه1، زایلازین-کتامین به ترتیب با دوزهای 2/0 و 10 میلی گرم پرکیلوگرم تزریق شد و همچنین به گروه2، آسپرومازین-کتامین به ترتیب با دوزهای 5/0 و 11 میلی گرم پرکیلوگرم، تزریق شد. داروهای زایلازین و آسپرومازین، هرکدام به روش عضلانی تزریق شدند وکتامین به صورت وریدی تزریق شد. فاکتورهای تنفسی هر گروه، در زمان قبل بیهوشی و دقایق 5، 15، 30، 45 و 60 بعد از بیهوشی، اندازه گیری و با یکدیگر مقایسه شدند. در بیهوشی با زایلازین-کتامین، نسبت به آسپرومازین-کتامین، تعداد تنفس در مدت زمان طولانی تری کاهش یافت؛ همچنین فشار نسبی اکسیژن شریانی، در بیهوشی با زایلازین-کتامین، کاهش شدیدتر و سریع تری داشت و در مقابل، فشار نسبی دی اکسید کربن، افزایش شدیدتر و سریع تری داشت.
نتیجه گیری: ترکیب آسپرومازین-کتامین نسبت به زایلازین-کتامین با توجه به تاثیرات کمتر آن روی فشار نسبی اکسیژن؛ مناسب تر بود.
1-احمدی فرد، یدالله (۱۳۸۱). اثرات بیهوشی با زایلازین کتامین بر روی درجه حرارت تنفس، ضربان قلب، فشار خون سرخرگی و گازهای خونی گوسفند. پایان نامه دکترای عمومی دامپزشکی از دانشگاه شهید چمران اهواز، شماره ۱۸۱۵۸۴۴۸
2-صابری افشار، ف.، و بنی آدم، ع.، و ولی، م. (1385). اثر اسپرومازین - کتامین بر روی فشار خون سرخرگی و گازهای خونی در بز. پژوهش و سازندگی, 19(4 (پی آیند 73) در امور دام و آبزیان), 42-48.
3- بهبودیخواه، البرت (۱۳۶۵). بررسی اثرات کلینیکی و پاراکلینیکی داروهای گزیلازین هیدروکلراید و کتامین هیدروکلراید به تنهایی و تواما در گاو. پایان نامه دکترای عمومی دامپزشکی از دانشگاه شیراز،
4- تشيده، معادله أسمعیل و کاوسیان، عباس (۱۳۵۹). فارماکولوژی داروهای بیهوشی وداروهای مورد نیاز اطاق عمل و اکسیژن درمانی. جلد اول، انتشارات جهاد دانشگاهی تهران، صفحه6-1 .
5- خورسته، نورا (۱۳۶۴). بررسی اثرات کلینیکی و پاراکلینیکی داروهای گزیلازین هیدروکلراید و کتامین هیدروکلراید به تنهایی و تواما در گوسفند . پایان نامه دکترای عمومی دامپزشکی از دانشگاه شیراز، شماره ۱۲۵.
6- شریف نیا، مهوش (۱۳۶۵). بررسی اثرات کلینیکی و پاراکلینیکی داروهای گزیلازین هیدروکلراید و کتامین هیدروکلراید به تنهایی و تواما در بز. پایان نامه دکترای عمومی دامپزشکی از دانشگاه شیراز، شماره ۱۳۴.
7- صدیقی، محمدرضا (۱۳۷۸). مبانی بیهوشی در حیوانات کوچک، انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد، صفحه ۴۳و۷.
8-وصال، ناصر(۱۳۷۶). اصول بیهوشی دامپزشکی، انتشارات دانشگاه شیراز، فصل 3-1
9Adams, H. R. (2001). Veterinary Pharmacology and Therapeutics. 8th ed. Iowa State University Press, Ames, PP. 247-267, 314
Allen, D. G., Dyson, D. H., Pascoe, P. J. O. and Grady, M. R. (1986). Evaluation of a xylazine-ketamine hydroclorid combination
in cat. Canadian Journal of Veterinary Research, 50(1): 23-26. 11.Blaz, C. A., Helland, R. E. and Grant, A. L. (1998). Gas exchange during xylazine-ketamine anesthesia in neonatal in calves.
Veterinary Surgery, 17(3): 155-159. Hobbs, B.A., Rolhall, T.G., Sprenkel, T.L. and Anthony, K.L. (1991).Comparison of several combination for anesthesia in
rabbits. American Journal of Veterinary Research, 52 (5): 669-674.
