بررسی نثر الهی‌نامه حسن‌زاده آملی بر اساس معیار‌‌‌های پیشنهادی یحیی کاردگر
الموضوعات : پژوهش های نقد ادبی و سبک شناسی
1 - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه قم
الکلمات المفتاحية: نثر, نثر الهی‌نامه, بررسی نثر, نقد نثر.,
ملخص المقالة :
برای ارزشیابی متون نثر نیاز است که با توجه به اصالت‌ها و روحیات نثر معیار‌‌‌های ثابتی را ارائه دهیم و آن‌ها را در یک نثر به‌طور مصداقی همراه کنیم تا در بررسی آن‌ها دچار سردرگمی و پراکنده‌گویی و خلط مباحث نثر و شعر و نظریه‌پردازی صرف نشویم. یکی از پژوهشگرانی که در این راستا تلاش‌هایی داشته، یحیی کاردگر است؛ ایشان در برخی نوشته‌ها و کلاس‌ها با بهره‌گیری از معیار‌‌‌های پیشنهادی خویش متون نثر را بررسی کرده‌اند. با نظر به رویکرد ایشان می‌توان برای سروسامان دادن و استقلال نقد نثر گام‌هایی مؤثر برداشت و وحدت رویه‌ای در بررسی متون نثر ایجاد کرد؛ ازین‌رو در این مقاله سعی می‌کنیم تا روش نقد نثر یحیی کاردگر را معرفی و الهی‌نامه حسن‌زاده آملی را بر اساس آن تحلیل کنیم. نقد ذکرشده را می‌توان نوعی سبک‌‌شناسی لایه‌ای دانست که در آن، متن منثور پس از تعیین موضوع، در پنج لایه اصلی «نسبت با اصالت‌‌‌‌های زبان»(آوا، واژگان، جمله)، «نسبت با شعر»، «نسبت با زبان‌‌‌‌های دیگر»، «نسبت با اندیشه‌‌‌‌های علمی»، «نسبت با ظرافت‌‌‌‌های بلاغی» بررسی می‌گردد و درواقع نسبت با معیار‌‌‌های پنج‌گانه مذکور سنجیده می‌شود و سپس جایگاهش در حلقه‌‌‌‌های شکل‌گیری و تحول متون منثور مشخص می‌گردد.
