مقایسه دو روش کوتاهمدت همزمانسازی فحلی میش در خارج از فصل تولیدمثل
الموضوعات :فرشید بهمنی 1 , Vahid Dianat 2
1 - دانش آموخته دکترای حرفه ای دامپزشکی،واحد شبستر، دانشگاه آزاد اسلامی، شبستر، ایران
2 - گروه دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی و علوم دامی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر، شبستر، ایران
الکلمات المفتاحية: همزمانسازی فحلی, سیدر, خارج از فصل تولیدمثل, میش,
ملخص المقالة :
مقدمه: پرورش دامهای اهلی مثل بز و گوسفند در اکثر نقاط دنیا بهخاطر ارزش غذایی و اقتصادی آنها دارای اهمیت ویژهای است. ازآنجاییکه بز و گوسفند دارای تولیدمثل فصلی هستند یکی از فاکتورهای مهم در اقتصاد پرورش چنین دامهایی همزمانسازی فحلی در فصل تولیدمثل و خارج از فصل تولیدمثل است. هدف از مطالعه حاضر مقایسه تأثیر دو روش همزمانسازی فحلی در خارج از فصل تولیدمثل در میشهای نژاد قزل است. مواد و روشها: 36 رأس میش نژاد قزل با وزن 55-50 کیلوگرم و سن 4-2 سال برای انجام این تحقیق انتخاب شدند. میشها به سه گروه 12 رأسی شامل گروه کنترل و دو گروهدرمانی تقسیم شدند. برای انجام این تحقیق از سیدر، گنادورلین، وتاسترول، کلوپروست و گناسر استفاده شد. گروه کنترل هیچ دارویی دریافت نکرد. در گروه دوم سیدر به مدت 4 روز داخل واژن گذاشته شد و همزمان با برداشت سیدر، کلوپروست و وتاسترول و 40 ساعت بعد از خارجکردن سیدر، گنادورلین تزریق شد. در گروه سوم علاوه بر موارد گروه دوم گناسر نیز تزریق شد. نتایج: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که از نظر میزان بروز فحلی، درصد باروری و میزان بره زایی اختلاف معنیداری بین گروههای آزمایشی وجود دارد. نتیجهگیری: بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق، همزمانسازی فحلی با استفاده از پروژسترون داخل واژن (سیدر) میتواند یکی از روشهای مؤثر در باروری میشهای نژاد قزل در خارج از فصل تولیدمثل باشد، همچنین استفاده توأم از گنادوتروپین سرم مادیان آبستن میتواند بر میزان بره زایی مؤثر باشد.