طراحی مدل حکمرانی دیجیتال درسازمانهای دولتی ایران (موردمطالعه سازمان تأمین اجتماعی)
الموضوعات :
پیام فضلی خانی
1
,
فرشاد حاج علیان
2
,
منصوره مرادی حقیقی
3
,
مهدی امیرمیاندرق
4
1 - گروه مدیریت ، واحد فیروزکوه،دانشگاه آزاد اسلامی، فیروزکوه، ایران
2 - گروه مدیریت ، واحد فیروزکوه، دانشگاه آزاد اسلامی، فیروزکوه، ايران
3 - گروه مدیریت ، واحد فیروزکوه،دانشگاه آزاد اسلامی، فیروزکوه، ایران
4 - گروه ریاضی ، واحد فیروزکوه ، دانشگاه آزاد اسلامی، فیروزکوه،ايران
الکلمات المفتاحية: حکمرانی, حکمرانی دیجیتال, سازمان‌های دولتی, تأمین اجتماعی,
ملخص المقالة :
مفهوم«حکمرانی دیجیتال» نقش مهمی در شکل دادن به اهداف دیجیتالی موجود در جامعه اطلاعاتی ایفا کرده است. حکمرانی دیجیتال فقط برای ارتقای کیفیت خدمات به شهروندان نیست، بلکه این تحول به بهینه‌سازی عملکرد بخش دولتی ،تقویت مشارکت جامعه در حکومت‌داری،شکل‌دهی به دولتی شفاف و پاسخگو تأکید دارد. هدف تحقیق حاضر طراحی مدل حکمرانی دیجیتال درسازمانهای دولتی ایران ( موردمطالعه سازمان تأمین اجتماعی) هست بر این اساس مطالعات کتابخانه‌ای صورت گرفت و مشخص شد این مدل درسازمانهای دولتی تاکنون طراحی نشده ضمن اینکه موردمطالعه به‌عنوان یکی از سازمان‌های مهم کشور فاقد چنین مدلی بوده بنابراین بر اساس جامعه آماری که شامل مدیران ارشد تأمین اجتماعی و اساتید دانشگاه می‌باشند با استفاده از رویکرد آمیخته و ابزار مصاحبه در بخش کیفی 10 مورد مصاحبه صورت گرفت و مضامین استخراج و سپس با استفاده از روش تحلیل مضمون مدل نهایی شامل 9 مضمون حاصل شد. و در بخش کمی تعداد 30 پرسشنامه توزیع و در ادامه مدل معادلات ساختاری و تحلیل بار عاملی مدل ارائه‌شده که تمامی این عوامل در سطح اطمینان 95 درصد مورد تائید قرارگرفته و اعتبار سنجی آزمون آلفای کرون باخ برای تمامی مضمون‌ها بالاتر از آستانه 0.7 هست که این نشانگر پایایی مطلوب برای تمامی متغیرها بوده و لذا می‌توان گفت عوامل استخراجی دارای قابلیت اطمینان می‌باشند. آنچه می‌تواند زمینه رشد مدیریت دولتی را در حکمرانی دیجیتال درسازمانهای تقویت نماید، شاخص‌های کلیدی و حائز اهمیت در تحول دیجیتال است و ایجاد سازوکاری در جهت شفافیت و جلب اعتماد ذی‌نفعان هست که باید موردتوجه بیشتری قرار گیرد
ابوالعمعالی، فاطمه السادات؛ دانش فرد، کرم اله؛ پور عزت، علی‌اصغر. (1399)، طراحی الگوی اصلاحات اداری با رویکرد حکمرانی دیجیتال، فصلنامه علمی مدیریت سازمان‌های دولتی، دوره 8، شماره 3، تابستان 1399.
ابوالعمعالی، فاطمه السادات؛ دانش فرد، کرم اله؛ پور عزت، علی‌اصغر. (1399)، طراحی الگوی اصلاحات اداری با رویکرد حکمرانی دیجیتال، فصلنامه علمی مدیریت سازمان‌های دولتی، دوره 8، شماره 3، تابستان 1399.
ناظمی جنابی، فائقه؛ رحمانی، حامد. (1399). حکمرانی الکترونیک: تحلیل استنادی پژوهش‌های ملی و بین‌المللی با رویکردی ب ه آینده ایران. فصلنامه علمی مطالعات راهبردی سیاسیت گذاری عمومی، 10(34)، بهار،99 صص -294
رحیمی، م. حسینی، س؛ و محمدی، ع. (2020). چالش‌های پیاده‌سازی حکمرانی دیجیتال در سازمان‌های دولتی ایران. فصلنامه مدیریت فناوری اطلاعات، ۱۲ (۳)، ۴۵-۶۰.
صرافی زاده، اصغر؛ مختاری بایع کالیی، مهران. (1388)، نقش دولت الکترونیک در تسهیل به‌کارگیری مدیریت دولتی نوین در جمهوری اسلامی ایران و ارائه یک الگوی مناسب، مجله پژوهش‌های مدیریت، شماره 81، تابستان 1388.
شریفیان ثانی، مریم. (1380). فرهنگ شهری: مشارکت شهروندی، حکمرانی شهری و مدیریت شهری. مدیریت شهری، 2(8)، 43-43. SID. https://sid.ir/paper/440503/fa
علیزاده، ح؛ و صفری، ر. (2019). نقش فرهنگ‌سازمانی در موفقیت حکمرانی دیجیتال. مجله مطالعات مدیریت دولتی، ۱۱ (۲)، ۷۸-۹۲.
Alfalah, A. (2021); Visualization of E-Gov Adoption Models in a Developing Region: A Review of the Predictors in Empirical Research. International Journal of Electronic Government Research (IJEGR), Vo. 17,No. 4, Pp. 103-121. DOI:10.4018/IJEGR.2021100106
Erkut, Burak (2020); From Digital Government to Digital Governance: Are We There Yet? Sustainability,Vo. 12, No. 3, 2021. https://doi.org/10.3390/su12030860
Iyad, Dhaoui (2019); Electronic governance: An overview of opportunities and challenges. MPRA (hosted by university library LMU Munich), paper No. 92545 DOI: 10.4236/ajcc.2019.83023
Indriasari, E. Supangkat, S. & Kosala, R. (2020). Digital Transformation: IT governance in the agile environment. International Journal of Scientific & Technology Research, 9(4),4555.https:// Doi: 10.28991/ESJ-2023-07-06-07
Jreisat, J. (2010). Comparative public administration and Africa. International Review of Administrative Sciences, 76(4), 612-631. https://doi.org/10.1177/0020852310381205
