شخصیت نمایشی و مدگرایی؛ نقش میانجی نیاز به بازخوردهای اجتماعی و اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی در کاربران اینستاگرام

الموضوعات :

بهمن اسماعیلی انامق ¹ , اکبر عطادخت ² , سجاد بشرپور ³ , نیلوفر میکاییلی ⁴

1 - دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی،دانشگاه محقق اردبیلی،اردبیل،ایران .
2 - گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی ، دانشکاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
3 - گروه روان شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
4 - گروه روان شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

تاريخ الإرسال : 03 الأحد , شعبان, 1446 تاريخ التأكيد : 16 الأربعاء , ذو القعدة, 1446 تاريخ الإصدار : 25 السبت , ذو الحجة, 1446

الکلمات المفتاحية: اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی, اختلال شخصیت نمایشی, مدگرایی, نیاز به بازخوردهای اجتماعی در شبکه‌های اجتماعی ,

ملخص المقالة :

مدگرایی پدیده‌ عصر جدید با رشد ارتباطات گسترش یافته و مصرف‌گرایی را تشدید کرده است. پژوهش با هدف پیش‌بینی مدگرایی براساس علایم اختلال شخصیت نمایشی با نقش میانجی نیاز به بازخوردهای اجتماعی در شبکه‌های اجتماعی و اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی در کاربران شبکه اجتماعی اینستاگرام انجام گرفت. طرح پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعۀ آماری دانشجویان دانشگاه‌های شهر تبریز بود. براساس نظر کلاین (2015) از جامعه آماری 397 نفر به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب گردید. ابزارهای گردآوری داده‌ها شامل، مقیاس نیاز به بازخوردهای اجتماعی در شبکه‌های اجتماعی (دورادونی و همکاران، 2023)، مقیاس اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی خواجه احمدی و همکاران (1395)، مقیاس شخصیت نمایشی (فرگوسن و نگی، 2006) و مقیاس مدگرایی امیرکواسمی و همکارن (1394) بود. داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS24 و AMOSE24 به روش تحلیل‌مسیر تحلیل گردید. نتایج همبستگی معنا‌داری بین مدگرایی و متغیرهای پیش‌بین و میانجی نشان داد (01/0>P). براساس نتایج، علایم شخصیت نمایشی به‌ صورت مستقیم 30 درصد (30/0=β) و به طریق غیر‌مستقیم 57 درصد (57/0=β) از واریانس مدگرایی را تبیین می‌کند. براساس نتایج آزمون بوت استروپ، مقدار شمول واریانس و آزمون سوبل نیاز به بازخوردهای اجتماعی و اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی دارای نقش میانجی جزئی بود و نقش میانجی آنها در سطح آماری (05/0>P) معنادار است. نتیجه‌گیري می‌گردد، کاربران اینستاگرام که دارای علایم اختلال شخصیت نمایشی هستند و یا به تبع آن نیاز به بازخورد اجتماعی در شبکه‌های اجتماعی دارند و اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی پیدا می‌کنند، بیشتر به مدگرایی و مصرف محصولات مد گرایش پیدا می‌کنند

المصادر:

اسماعیلی‌ انامق، بهمن و عطادخت، اکبر. (1403). نیاز به بازخوردهای اجتماعی در کاربران شبکه‌های اجتماعی و بهزیستی اجتماعی؛ نقش میانجی نیازهای بنیادین عمومی. پژوهش‌های روانشناسی اجتماعی، 14(53), 47-64.
امیرکواسمی، ایوب؛ حاتمی، خدیجه و آقایاری هیر، توکل. (1394). بررسی رابطه بین همرهنگی، تشخص‏طلبی و طبقه اجتماعی- اقتصادی با میزان مدگرایی (مورد مطالعه: دانشجویان کارشناسی دانشگاه تبریز). جامعه شناسی کاربردی، 26(4)، 199-212.
پازوکی، ابوالمعالی الحسینی. (2023). رواسازی و پایاسازی پرسشنامه نشانگان شخصیت نمایشی در دانشجویان. فصلنامه پژوهش در سلامت روانشناختی، 19(1)، 61-75.
خواجه‌احمدی، معصومه؛ پولادی، شهناز؛ بحرینی، مسعود. (1395). طراحی و روانسنجی پرسشنامه اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی مبتنی بر موبایل. روان‌پرستاری، 4(4)، 51-43.
رحیمی نراقی، حسین؛ خسروپناه، عبدالحسین و حسن‌زاده، فاطمه. (1399). مدگرایی به‌عنوان یکی از پیامدهای سبک زندگی غربی و آنتولوژی آن در اندیشه توریستین وبلن. مدیریت دانش اسلامی، 2(3)، 73-100.
رشیدی، سمیه؛ غلامی، مرضیه؛ رنجبری‌پور، طاهره. (1401). پیش‌بینی گرایش به جراحی زیبایی براساس ویژگی‌های اختلال شخصیت نمایشی و تنظیم شناختی هیجان در بین زنان دارای تحصیلات دانشگاهی. فصلنامه ایده‌های نوین روانشناسی، 12(16)،13-1.
طالبی‌دلیر، معصومه. (1402). فراتحلیل عوامل روانشناختی- اجتماعی موثر بر گرایش به جراحی زیبایی در ایران. فصلنامه فرهنگی تربیتی زنان و خانواده، 8 (63)، 49-82.
Aspers, P., & Godart, F. (2013). Sociology of fashion: Order and change. Annual Review of Sociology, 39(1), 171-192.
Barrera, G. A., & Ponce, H. R. (2021). Personality traits influencing young adults' conspicuous consumption. International Journal of Consumer Studies, 45(3), 335-349.‏
Bindra, S., Sharma, D., Parameswar, N., Dhir, S., & Paul, J. (2022). Bandwagon effect revisited: A systematic review to develop future research agenda. Journal of Business Research, 143, 305-317.‏
Casaló, L. V., Flavián, C., & Ibáñez-Sánchez, S. (2020). Influencers on Instagram: Antecedents and consequences of opinion leadership. Journal of Business Research, 117, 510-519.‏
Carvalho, L. F., Sette, C. P., Capitão, C. G., & Primi, R. (2014). Propriedades psicométricas da versão revisada da dimensão Necessidade de Atenção do Inventário Dimensional Clínico da Personalidade. Trends in Psychology, 22(1), 147-160.
Cengiz, H. (2017). Effect of the need for popularity on purchase decision involvement and impulse-buying behavior concerning fashion clothing. Journal of Global Fashion Marketing, 8(2):1-12.
Duradoni, M., Spadoni, V., Gursesli, M.C., Guazzini, A. (2023). Development and Validation of the Need for Online Social Feedback (NfOSF) Scale. Human Behavior and Emerging Technologies, 5581492: 11.
Elmy Junti, D. F., Iswati, & Fitriyasari, A., & Sulistyowati, E. (2024). Pengaruh Media Sosial dan Perilaku Konsumen Terhadap Keputusan Pembelian Produk Fashion Pada Generasi Z di Wilayah Mojokerto. Jurnal Manajemen Bisnis Era Digital, 1(3), 151-164
Entwistle, J., & Wissinger, E. (2023). Dress like a mum/mom: Instagram-style mums and the fashionable ideal. Fashion Theory, 27(1), 5-42.‏
Fegan, R. B., & Bland, A. R. (2021). Social media use and vulnerable narcissism: The differential roles of oversensitivity and egocentricity. International journal of environmental research and public health, 18(17), 9172.‏
Ferguson, C. J., & Negy, C. (2014). Development of a brief screening questionnaire for histrionic personality symptoms. Personality and individual differences, 66, 124-127.‏
French, J. H., & Shrestha, S. (2019). Histrionic personality disorder.‏ Treasure Island (FL): StatPearls Publishing
Goworek, H. (2024). Applying Innovation Theory to the Fashion Business. In Creativity and Innovation in the Fashion Business (pp. 78-112). Routledge.‏
Gomes, M., Marques, S. & Dias, Á. (2022). The impact of digital influencers’ characteristics on purchase intention of fashion products. Journal of Global Fashion Marketing. 13 (3), 187-204
Guha, M. (2014). Diagnostic and statistical manual of mental disorders: DSM-5. Reference Reviews, 28(3), 36-37.‏
Han, Y. J., Nunes, J. C., & Drèze, X. (2010). Signaling status with luxury goods: The role of brand prominence. Journal of Marketing, 74(4), 15–30.
John, A., Pujari, V., & Majumdar, S. (2023). Impact of social media marketing on purchasing intentions of luxury brands: the case of millennial consumers in the UAE. International Journal of Electronic Marketing and Retailing, 14(3), 275-293.‏
Kaur, B. (2023). Influence of social media on fashion trends. Dogo Rangsang Research Journal UGC Care Group I Journal, 13(6), 43-47.‏
Karaşar, B., & Öğülmüş, S. (2016). Üniversite öğrencilerinde sosyal onay ihtiyacının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(2), 469-495.‏
Kaur, S. (2018). The ghost of Fashionism: How to push youth in criminal activities.‏ International Journal in Management and Social Scienc, 6 (11), 94-98.
Kline, R. B. (2015). Principles and practice of structural equation modeling: Guilford publications.
Lim, M. X. (2024). Impact of social media on body image ideals and fashion trends among Malaysian youth (Doctoral dissertation, UTAR).‏
Marengo, D., Montag, C., Sindermann, C., Elhai, J. D., & Settanni, M. (2021). Examining the links between active Facebook use, received likes, self-esteem and happiness: A study using objective social media data. Telematics and Informatics, 58, 101523.‏
Madhura, K., Panakaje, N., Parvin, S. M. R., Irfana, S., Cutinha, M. H., Yatheen, A., & Soans, R. S. (2024). Online fashion consumerism among women: The interplay of digital experiences and decision-making – a mediated moderated analysis. Innovative Marketing, 20(4), 245–262.
Manlow, V., Paulicelli, E., & Wissinger, E. (2022). The Routledge Companion to Fashion Studies. Reino Unido: Routledge.‏
Novais, F., Araújo, A., & Godinho, P. (2015). Historical roots of histrionic personality disorder. Frontiers in psychology, 6, 1463.‏
Quaglieri, A., Biondi, S., Roma, P., Varchetta, M., Fraschetti, A., Burrai, J. ... & Mari, E. (2021). From emotional (Dys) regulation to internet addiction: A mediation model of problematic social media use among Italian young adults. Journal of clinical medicine, 11(1), 188.‏
Prayudha, A. R., & Sari, P. D. (2024). The Influence of TikTok Fashion Trends on Students' College Outfit Choices. International Journal of Fashion Studies, 12(2), 107-112.
Rosen, L. D., Mark Carrier, L. L., & Cheever, N. A. (2013a). Facebook and texting made me do it: mediainduced task-switching while studying. Computers in Human Behavior, 29, 948–958.
Savci, M., Turan, M. E., Griffiths, M. D., & Ercengiz, M. (2021). Histrionic Personality, Narcissistic Personality, and Problematic Social Media Use: Testing of a New Hypothetical Model. International Journal of Mental Health and Addiction, 19(4), 986–1004.
Taylor, D.G., Strutton, D., 2016. Does Facebook usage lead to conspicuous consumption? The role of envy, narcissism and self-promotion. J. Res. Interact. Med. 10 (3), 231–248.
Veblen, T. (2007). The theory of the leisure class. New York: Oxford University Press.
Yalch, M. M., Ceroni, D. B., & Dehart, R. M. (2022). Influence of Child Abuse and Neglect on Histrionic Personality Pathology. Journal of Trauma & Dissociation, 24(1), 111–124.
Yudha, A. T. R. C., Huda, N., Maksum, M., Sherawali, S., & Wijayanti, I. (2024). The moderating effect of religiosity on fashion uniqueness and consciousness in halal fashion purchase. Indonesian Journal of Halal Research, 6(2), 70-83.‏
Zhao, L., Li, M., & Sun, P. (2024). Neo-Fashion: A Data-Driven Fashion Trend Forecasting System Using Catwalk Analysis. Clothing and Textiles Research Journal, 42(1), 19-34.