پیشنهادی در باب وجه اشتقاق برخی از جاینام‌های منطقۀ ارسباران

الموضوعات :

سروش اکبرزاده ¹

1 - دانشگاه روسی - ارمنی (اسلاونی)، ایروان، ارمنستان

تاريخ الإرسال : 25 الإثنين , شعبان, 1446 تاريخ التأكيد : 28 الخميس , شعبان, 1446 تاريخ الإصدار : 19 الأربعاء , رمضان, 1446

الکلمات المفتاحية: جاینام‌های ایران, ارسباران, ریشه‌شناسی, زبان‌های ایرانی,

ملخص المقالة :

نگارنده در این مقاله به بررسی برخی از اعلام جغرافیایی منطقۀ ارسباران از جمله جاینام‌هایی که در ساختار آنها جزء -dil، siγ-، -kalā و xū/ōy- وجود دارد، پرداخته و کوشیده‌است تا بر پایۀ داده‌های زبانی و اطّلاعات جغرافیایی وجه اشتقاقی برای این جاینام‌ها به دست دهد.

 

المصادر:

ترابی طباطبایی، جمال (1355)، آثار باستانی آذربایجان، تهران.
مشکور ، محمّدجواد (1349)، نظری به تاریخ آذربایجان و آثار باستانی و جمعیت‌شناسی آن، تهران.
نفیسی، سعید (1342)، بابک خرم‌دین، دلاور آذربایجان، تهران.
Asatrian, G., Etymological Dictionary of Persian, Forthcoming.
Kirakosian, H. (2015), “les tarces de lʼiranien *sikā- “pierre” dans la toponymie iranienne”, Iran and the Caucasus, 13.3, pp. 269-276.
Акбарзаде, С. (2018), “Особенности передачи иранских топонимов арабской графикой”, CAUCASO– CASPICA: Труды Института востоковедения Российско-Армейского (Славянского) университета, Ереван, vol. III, сс. 305-308.
Асатрян, Г. (2016), “Крепост, укрепление в иранской топонимии”, CAUCASO– CASPICA, vol. I, сс. 241-248.
Асатрян, Г., Этюды по этнолингвистике Южнего Каспия, в печати.