بررسی بسترهای شکل‌دهنده رفتارهای ارتباطی سلامتمحور با رویکرد کیفی
الموضوعات :
علی اصغر شادجو
1
,
محمد عباس زاده
2
,
مهران صمدی
3
,
صمد عابدینی
4
1 - دانشجوی دکتری علوم ارتباطات اجتماعی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.
2 - استاد علوم اجتماعی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران (نویسنده مسئول).
3 - استادیار، گروه علوم ارتباطات اجتماعی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.
4 - استادیار، گروه علوم اجتماعی، واحد خلخال، دانشگاه آزاد اسلامی، خلخال، ایران.
الکلمات المفتاحية: ارتباطات اجتماعی, ارتباطات انسانی, نظریه دادهبنیاد, رفتارهای خوب سلامتمحور, سیاست‌گذاری سلامت, رسانه‌های جمعی,
ملخص المقالة :
هدف: رفتارهای سلامتمحور از پیچیده‌ترین انواع روابط اجتماعی است که موجب افزایش کیفیت زندگی در میان انسان‌ها می‌شود، پژوهش حاضر جهت بررسی زمینه‌های پدید آورنده رفتارهایی با محوریت توجه به سلامت فردی و اجتماعی به منظور ارتقا سطح سلامت جامعه با توانمندسازی افراد از طریق ارتباطات توسط رسانه‌ها می‌باشد.
روش: این تحقیق به وسیله نظریه دادهبنیاد و بر اساس کد‌گذاری باز و محوری با مقوله‌های ارتباطی و مفاهیم رفتاری و اجتماعی از طریق مصاحبه عمقی هدفمند از 31 نفر به صورت انتخابی از شاغلین حوزه رسانه و کادر درمان که علاوه بر دسترسی و علاقمندی به همکاری، دارای فعالیت‌های ارتباطی و اجتماعی در کنار تخصص درمانی و رسانه‌ای بودند. این مصاحبه‌ها با سوالات باز و تکمیلی با در نظر گرفتن حداکثر تنوع جنسیتی، شغلی، سنی و درآمدی انجام شد.
نتیجه‌گیری: با شناخت و قبول فرهنگ‌های سنتی، نگاه توسعه‌محور حاکمیت، پرهیز از بخشی‌نگری، استفاده از ابزارهای ارتباطی، فرهنگ‌سازی و توانمندسازی افراد جامعه با روش اطلاع رسانی و بهره‌برداری از پتانسیل‌های رسانه‌های نوین، در کنار استفاده از تجربه فعالین حوزه بهداشت، می‌توانیم اثرگذاری و حفظ بهداشت عمومی با کسب نتیجه موثر در کل جامعه را شاهد باشیم.
1. Abaszadeh, M. (2013). A reflection on validity and reliability in qualitative research. Applied sociology. 23 (Supple. 1), P.p: 19-45. (in pershain).
2. Abdolkarimi. M. & Et Al. (2017). Health promoting behaviors and its relationship with self- efficacy in Behorzan, Nursing Research Center of Iran University of Medical Sciences (Iranian Nursing Journal). No. 30, 105. P.p: 68-79.
3. Ahmadi, H; Dehgani, V. (2015). Opinions and thoughts of Ulrich Beck, Risk society theorist, Social Development Quarterly. No. 10, 2. P.p: 101-126.
4. Amerian, A; Chirani, E; Golizade, M. (2021). Financial crimes; Model design and explanation by grounded theory method; Investing knowledge scientific research quarterly. 10 (38), P.p: 265-285. [In Persian].
5. Carpenter HJSADR. Qualitative Research in Nursing. fifth ed. china: Lippincott.
6. Chamberlin, J. (1997). “A Working Definition of Empowerment.” Psychiatric.
7. Cheragi, f. & Et Al. (2020). The effect of using Orem's self-care model on the quality of life of patients in Iran, A systematic review, Systematic review in medical sciences. No. 1, 2. P.p: 30-40.
8. Cohen, S. (2004). Social Relationships and Health. American Psychologist. 59 (8), P.p: 676-684.
9. Crawford Shearer, N. B. (2009). “Health Empowerment Theory as a Guide for Practice.” NIH Public Access, 30 (2), P.p: 1-9.
10. Czenczek- Lewandowska, E; Wyszyńska, J; Leszczak, J; Baran, J; Weres, A; Mazur, A & Lewandowski, B. (2021). Health behaviours of young adults during the outbreak of the covid-19 pandemic– a longitudinal study. BMC Public Health, 21 (1), P.p: 1-10.
11. Febriana, D. (2011). Empowerment: A Concept Analysis, The Annual International Conference, Syiah Kuala University, Banda Aceh, Indonesia. November 29-30.
12. Ghafori fard, M; Eb, H. (2014). The effect of training based on Orem's self-care model on the self-care ability of patients with diabetes, Scientific journal of Hamedan School of Nursing and Midwifery. No. 23, P.p: 1. 5-13.
13. Gharamaleki, Faramarz. (2008). Methodology of religious studies, tahriri no, Razavi University of Humanities, Third edition. No. 3, P.p: 25-67.
14. Glanz, K; Rimer, B. K, & Viswanath, K. (Eds.). (2008). Health behavior and health education: theory, research, and practice. John Wiley & Sons.
15. Habibi, L; Farpor, H. (2015). The role of social media in health communication. The second international media management conference. [In Persian].
16. Irshad- Ali, B. H. (2018). “Application of Orem Self Care Deficit Theory on Psychiatric Patient”. Annals of Nursing Research & Practice, 5 (1), P.p: 1-3. (In pershain).
17. Khaniki, H. (2014). Health communication; Contexts and prospects in development. [In Persian].
18. Khaniki, H; Saadatsirat, N. (2021). The four dimensions of health in the content of health-oriented programs of the provincial radio (Emphasizing the amount of use and lifestyle of the citizens of Hamadan city), Media Studies Quarterly. 16, P.p: 114-127. [In Persian].
19. Khashei, R; Mehdizadeh, S. (2018). The role of the media in choosing health-oriented lifestyles (Emphasizing the media consumption of the citizens of Tehran), Communication Research Quarterly. 25 (2), P.p: 51-78. [In Persian].
20. Kiani, M. (2010). A comparative study of the distribution of power in the family and fertility among couples aged 29 and 30 years and older in Isfahan based on grounded theory, Faculty of Social Sciences, University of Isfahan, Sociology doctoral dissertation.
21. Leveille-Tulce, A. N. B. (2017). A Quasi-Experimental Study of a Health Patterning, Modality about Childhood Vaginitis and Power in Haitian Primary Caregivers, Theses, University of New York.
22. Malekmohammadi, H; Vahdani, V, (2016). The evolution of health policy: moving to a governance paradigm for health. Scientific-research quarterly of public policy. 2 (2), P.p: 73-94. [In Persian].
23. Mirzaii, H. & Et Al. (2017). Application of health belief model in improving preventive behaviors of iron deficiency anemia in female students of Fereydoun city. Health education and health promotion. No 5. (4), P.p: 260-269.
24. Nategh, F; Rezaiirad, M. (2012). The role of electronic health in providing health services. The scientific-educational quarterly journal of the Faculty of Health. 42, P.p: 23-33. [In Persian].
25. Parissopoulos, S. & Kotzabassaki, S. (2014). “Orem’s Self-Care Theory, Transactional Analysis and the Management of Elderly Rehabilitation”. ICUS NURS WEB, (17), P.p: 1-11.
26. Rafii, F. (2008). The principles of theory development in nursing. 2 ed. Tehran: University of Medical Science and Health Services of iran. (In pershain).
27. Rahnavard, z. & Et Al. (2011). The effect of education based on the health belief model on preventive behaviors of smoking in adolescent girls, Journal of School of Nursing and Midwifery, Tehran University of Medical Sciences (hayat). No. 17. (13), P.p: 15-26.
28. Rebar, C; Gersch, C; Macnee, C; McCabe, S. (2010). Understanding Nursing Research: Reading and Using Research in Practice. Lippincott, Williams & Wilkins. Rehabilitation Journal, 20 (4), P.p: 43-46.
29. Sarokhani, M. (2004). Persuasion is the goal of communication, Two quarterly journals of social sciences. No. 23 (1), P: 123.
30. Schuster, T. L. M; Dobson, M; Jauregui, R. H. I. Blanks. (2004). “Wellness lifestyles I:” A theoretical framework linking wellness, health lifestyles, and complementary and alternative medicine”, the journal of alternative and complementary medicine, No.10 (2), P.p: 349-356.
31. Sharma, M. & Romas, J. A. (2012). Theoretical Foundations of Health Education and Health Promotion, Publisher: Cathleen Sether, Second Edition.
32. Short, S. E. & Mollborn, S. (2015). Social determinants and health behaviors: conceptual frames and empirical advances. Current Opinion in Psychology, 5, P.p: 78-84.
33. Vahdaninya, V; Vosoghmoghadam, A. (2018). Understanding the posterior logic of health policymaking: transitioning to governance for health. Paish magazine. 17 (6), P.p: 631-646. [In Persian].
34. Vahedian, A. & Et Al. (2018). The effect of the family-centered empowerment model on the quality of life of adults with chronic diseases. A systematic study and meta-analysis. Journal of School of Nursing and Midwifery, Tehran University of Medical Sciences (hayat). No. 24 (2). P.p: 152-173.
35. WHO. (2000). The World health report 2000: Health systems: improving performance. Geneva, Switzerland: World Health Organization.
